Το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών δημοσίευσε
πρόσφατα τα σοκαριστικά αποτελέσματα μιας νέας εμπεριστατωμένης έκθεσης που
αφορούν το Food Waste, δίνοντας έτσι μια ασφαλή εκτίμηση ανά χώρα για το
παγκόσμιο πρόβλημα της σπατάλης τροφίμων. Είναι να τρελαίνεται κάποιος αν
αναλογιστεί ότι τη στιγμή που περίπου 700.000.000 άνθρωποι υπέφεραν από πείνα
το 2019, την ίδια χρόνια πετάχτηκαν στα σκουπίδια πάνω από 900.000.000 τόνοι
φαγητού, με το 60% αυτής της σπατάλης να προέρχεται από τα νοικοκυριά. Στους δε
κάδους σκουπιδιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταλήγουν περισσότεροι από 90.000.000
τόνοι φαγητού. Είναι δυνατόν το ένα στα τρία τρόφιμα να πετιέται; Είναι δυνατόν
το 30% των φρούτων και των λαχανικών που παράγονται να απορρίπτεται λόγω εμφάνισης
και το 28% των αγροτικών περιοχών παγκοσμίως να καλλιεργείται για την παραγωγή
φαγητού που πετιέται στα σκουπίδια; Κι όμως, είναι. Ο Massimo Bottura με το
Food for Soul, μια οργάνωση που αφύπνισε την κοινωνική συνείδηση εκατοντάδων
χιλιάδων ανθρώπων, πρωτοστάτησε στην καταπολέμηση αυτού του προβλήματος το
οποίο επηρεάζει ακόμη και την κλιματική αλλαγή μια και σχετίζεται με ένα
ανησυχητικό ποσοστό εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου, ενώ σε αυτή τη καμπάνια
συστρατεύτηκαν μαζί του σπουδαίοι σεφ από όλο το κόσμο, όπως ο Alain Ducasse, η
Clare Smyth, η Dominic Crenn, o Dan Barber κ. α.
Τα τελευταία χρόνια ευτυχώς άρχισαν να ευαισθητοποιούνται
και στην Ελλάδα αρκετοί επαγγελματίες της εστίασης και μάγειρες (Μποτρίνι,
Κατριβέσης, Μαντής, Κοντοβάς, Κοντιζάς, Κυριάκης, Σκαμνάκης κ.α) προσπαθώντας
να αναχαιτίσουν αυτό το φαινόμενο, ενώ η Βη Μπουγάνη, έχει ιδρύσει το
Sustainable Food Movement in Greece που έχει ως αποστολή του τη μείωση του Food
Waste και τη προώθηση της αειφορίας στην εγχώρια γαστρονομική βιομηχανία. Σε
αυτή τη μεγάλη προσπάθεια έρχεται να προστεθεί μια πολύ ενδιαφέρουσα έκδοση από
την Gastronomy Essentials, το «Food Waste - Oδηγός Επιβίωσης» που υπογράφει
ένας επαγγελματίας σεφ με το ψευδώνυμο Jack Gue Varas και προλογίζει πολύ ωραία ο συνάδελφος Δημήτρης Αντωνόπουλος. Διαβάζοντας προσεχτικά
ένα μεγάλο μέρος του βιβλίου μπορώ σε ένα βαθμό να κατανοήσω τους λόγους που
τον οδήγησαν στο να κρατήσει κρυφό το πραγματικό του όνομα. Τα λέει τόσο χύμα
και τσεκουράτα που όσο ζαμανφού κι αν είναι κάποιος ως προς το πως θα
αντιδράσουν οι συνάδελφοι του, μάλλον θέλει την ησυχία του. Μιλάμε για θυμό,
τώρα, όχι ψέμματα. Για την ακρίβεια είναι έξαλλος με όλα όσα έχουν δει προφανώς
τα μάτια του μέσα στις κουζίνες κι έξω από αυτές, όποτε αποφασίζει να μιλήσει
μια σκληρή γλώσσα και να μη χαϊδέψει αυτιά. Ποιο είναι το όπλο του; Ξέρει ότι
έχει δίκιο. Κι αποφάσισε να μη τον πνιγεί άλλο. Και «σ’οποιον αρέσουμε, για
τους άλλους δεν θα μπορέσουμε» στη τελική. Έχει πολλές δόσεις ροκιάς αυτό το πρωτότυπα
ανατρεπτικό βιβλίο μαγειρικής που δεν μοιάζει με κανένα άλλο και στο οποίο θα
βρείτε απλές αλλά και πιο περίπλοκες συνταγές, όπως άλλωστε και χρήσιμες
συμβουλές για το πως θα αναγεννήσετε το φαγητό και τα τρόφιμα που σας
περισσεύουν. Και δεν πρέπει να πεταχτούν, όπως και η τροφή για σκέψη που
γεννιέται μέσα από αυτόν τον αλλιώτικο οδηγό.
Γιατί το να συμβάλουμε στο να μειωθεί το παγκόσμιο πρόβλημα της σπατάλης των τροφίμων που απειλεί όλο τον πλανήτη, ναι, είναι θέμα επιβίωσης.