Από το 1997 κατοικεί στο Ηνωμένο Βασίλειο, εκεί δημιούργησε και την εταιρεία του, Marc Newson Limited η οποία διαθέτει ένα ζηλευτό πελατολόγιο που περιλαμβάνει εταιρείες όπως: Hermes, Nike, Montblanc, Louis Vuitton, Jaeger LeCoultre, Ferrari, Swarovski, Cappellini, Knoll, Azzedine Alaia, Magis, Pentax, Qantas, Samsonite και δεκάδες ακόμα brands, παράλληλα, έχει μόνιμη συνεργασία με την γκαλερί Gagosian για τις περιορισμένης κυκλοφορίας δημιουργίες του, που εκτίθενται στο δίκτυο της γκαλερί σε πολλές χώρες. Πρόσφατα μάλιστα παρουσιάστηκε μια limited συλλογή του και στην Αθηναϊκή Gagosian. Από το εύρος των συνεργασιών αυτού του εξέχοντος μέλους της σχετικά μικρής κοινωνίας των industrial designers που δεν αρκούνται στο σχεδιασμό μιας ενδιαφέρουσας συλλογής επίπλων μόνο και διοχετεύουν τη δημιουργικότητα και τη γνώση τους σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς, όπως είναι τα ρολόγια, τα installations, τα αξεσουάρ εταιρειών μόδας, οι αεροπορικές εταιρείες και ότι άλλο μπορεί κανείς να σκεφτεί, κατανοούμε ότι αυτός ο κύριος, ανήκει στους σημαντικότερους designers της εποχής μας.
Δεν θυμάμαι πόσες αεροπορικές εταιρείες στο παρελθόν διέθεταν δημιουργικό τμήμα, πάντως ο Newson, κατείχε τη θέση του Creative Director στην Qantas Airways από το 2005 έως και το 2015. Παράλληλα, υπήρξε ένας από τους πρώτους designers που συμμετείχαν στο σχεδιασμό των πρώτων Apple Watches. Λίγα χρόνια μετά από την πρώτη ατομική του έκθεση (1986), παρουσίασε τα πρώτα δείγματα αναγνωρίσιμης γραφής του, όπως την lounge chair Embryo και την Lockheed Lounge, δύο από τα πιο γνωστά σχέδια του, εξαιρετικά προηγμένα τεχνολογικά που δικαίως κέρδισαν τον τίτλο του Object of Desire σημαντικών συλλεκτών παγκοσμίως. Παρόλη την επιτυχία των συγκεκριμένων κομματιών, η ασίγαστη δημιουργικότητα του, να επιστρέφει κάποιες φορές στην αρχική ιδέα παρουσιάζοντας νέες εκδοχές, όπως στην περίπτωση της Lockheed Lounge έχει υπάρξει σημαντική.
Κλασικότερος των Βρετανών και εκφραστής της ευγενούς άμιλλας, συχνά αγωνίζεται με ένα από τα τέσσερα vintage σπορ αυτοκίνητά του, μια Aston Martin, μια Lamborghini, μια Ferrari και μια Cisitalia στο ιταλικό Mille Miglia, φορώντας πάντα ειδικής σχεδίασης τουΐντ φόρμες από την H. Huntsman & Sons. Έχει διαθέσει πολλά προσωπικά αντικείμενα και δημιουργίες του που πρότεινε σε δημοπρασίες με σκοπό το κοινωφελές έργο, όπως πριν από λίγα χρόνια που σε μια αντίστοιχη δημοπρασία με αντικείμενα που έφεραν την υπογραφή του, κατάφερε να συλλέξει δεκατρία εκατομμύρια δολάρια για την καταπολέμηση του Aids, της φυματίωσης και της ελονοσίας, που προσφέρθηκαν γι’αυτό το σκοπό στο ίδρυμα Gates.
Έχει δηλώσει πολλές φορές ότι δεν τον ενδιαφέρει η κριτική αλλά η δημιουργική διαδικασία καθώς πρόκειται για την «πραγματικά μεγαλύτερη πρόκληση» μια και το 85% που προτείνει το στούντιο του, είναι εκείνο το κομμάτι της δουλειάς που έχει προσωπική συμμετοχή, ακολουθώντας ένα δρόμο που ηθελημένα αφήνει απέξω πολλές ακόμα ενασχολήσεις, όπως για παράδειγμα την αρχιτεκτονική «Οι άνθρωποι που έχω στη μικρή μου ομάδα είναι τεχνικοί που με βοηθούν». «Ακούγεται αρκετά εγωιστικό, αλλά η δουλειά μου δεν είναι απαραίτητα να αναθρέψω νεότερους σχεδιαστές. Πρόκειται για τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος στο οποίο μπορώ να ενεργοποιήσω τον εαυτό μου, γιατί στο τέλος της ημέρας, αυτό θέλουν οι πελάτες». Όπως δηλώνει, «Δεν τον αφορά το θέμα των γενεών. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει φυσική σύνδεση μεταξύ ανθρώπων και αντικειμένων. Δουλεύω σε υπολογιστές, όπως κάθε άλλος σύγχρονος σχεδιαστής. Η διαφορά είναι ότι έμαθα να σχεδιάζω πράγματα και με αναλογικό τρόπο και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Οι περιορισμοί που επιβάλλονται όταν πρέπει να κάνουμε πράγματα με αναλογικό τρόπο οδηγούν τη δημιουργικότητα»