Πρωτοπόρος στην επικοινωνία το Κτήμα Κυρ-Γιάννη

15 Μαΐου 2014
Ντίνος Στεργίδης
Η συμβατικότητα και ο συντηρητισμός διέπουν την επικοινωνία πολλών οινοποιείων της χώρας, που καλά θα έκαναν να παραδειγματιστούν από τη φρεσκάδα και την καινοτομία του Κτήματος Κυρ-Γιάννη.


Σε μία περίοδο που τα οινοποιεία της χώρας έχουν περιορίσει στο ελάχιστο την επικοινωνία τους με τον Τύπο, αξίζει να ξεχωρίσει κανείς την προσπάθεια όσων μπαίνουν στον κόπο να στείλουν στους δημοσιογράφους οίνου αναλυτικές και ειλικρινείς περιγραφές της εσοδείας τους. Δεν αναφέρομαι στα συμβατικά δελτία Τύπου των 250 λέξεων, αλλά σε πολυσέλιδες εκθέσεις όπου περιγράφονται λεπτομερώς οι κλιματολογικές συνθήκες όλης της χρονιάς και πώς αυτές διαμόρφωσαν το τελικό προϊόν. Πιθανόν μερικοί να το θεωρούν περιττό ίσως και δήθεν· σε εμένα δείχνει σεβασμό προς το κρασί και εκείνους που προσπαθούν να το επικοινωνήσουν.

Στο παιχνίδι αυτό λίγα οινοποιεία διαπρέπουν (και όχι πάντα με συστηματική ενημέρωση): ο Χαρίδημος Χατζηδάκης, η Santo Wines, το Κατώγι-Στροφιλιά, ο Στέλιος Μπουτάρης της οινοποιίας Κυρ-Γιάννη, και μερικοί ακόμα που περιορίζονται, όμως, σε αναρτήσεις στις ιστοσελίδες τους.

Ο Στέλιος Μπουτάρης, πάντως, ξεχωρίζει για δύο ακόμη λόγους: εκτός από τη σχεδόν επιστημονική αμπελοοινική αναφορά στην τρέχουσα οινική χρονιά,  μπαίνει στον κόπο να αποτυπώσει στο χαρτί και τις προσωπικές του εντυπώσεις ―ελπίδες και φόβους― που καταλήγουν ως motto επάνω σε ένα T-shirtπου στέλνει στους φίλους και συνεργάτες του κτήματος. Αν δεν κάνω λάθος πρέπει να υπάρχουν ήδη πέντε ίσως και έξι τέτοια T-shirt, που έχουν γίνει και συλλεκτικά ανάμεσα στους πολύ ψαγμένους οινόφιλους. Φέτος, το tee shirt λέει: «Τρύγος 2014: Every Cloud has a Silver Lining – Κάθε Εμπόδιο για Καλό».

Όπως λέει ο ίδιος ο κ. Μπουτάρης στην επιστολή του (και όταν λέω επιστολή εννοώ σε αληθινό χαρτί, με γνήσια υπογραφή και γραμματόσημο των ΕΛΤΑ και όχι σε ψηφιακή μορφή!), «Ο φετινός τίτλος «Every Cloud has a Silver Lining» είναι μία φράση του λόγου που πάντα ασπάζομαι. Μέσα από τις δυσκολίες γινόμαστε πιο δυνατοί και παίρνουμε δυνάμεις για να συνεχίσουμε. Στις 6 Ιουνίου 2013, στις έξι και τριάντα πέντε το απόγευμα έριξε ένα χαλάζι στο Κτήμα που διέλυσε τη φυλλική επιφάνεια των αμπελιών. Πίσω από τα τζάμια κούνησα το κεφάλι στεναχωρημένος: πάει η σοδειά μας, είπα... Όμως τελικά με τη σωστή διαχείριση, υπό την άγρυπνη επίβλεψη της γεωπόνου μας, Δρ Χαρούλας Σπινθηροπούλου, το χαλάζι δούλεψε ως πράσινος τρυγητός που σε συνδυασμό με το ήπιο καλοκαίρι του 2013 έδωσε μία πολύ καλή χρονιά. Κάθε εμπόδιο για καλό!».

Εκείνο που είναι πραγματικά εξαιρετικό στην ενημέρωση που στέλνει το Κτήμα Κυρ-Γιάννη είναι ο τρόπος με τον οποίον αναφέρουν τα θετικά και τα αρνητικά της εσοδείας και πώς εκείνοι, με τα μέσα που διαθέτουν, παρεμβαίνουν για να περιορίσουν τις ζημιές ή να μεγιστοποιήσουν τα οφέλη. Με τον τρόπο αυτό ένα απλό κλιματολογικό φαινόμενο όπως η ξηρασία ή μία οινολογική παρέμβαση όπως η ψύξη του μούστου αποκτούν άλλη σημασία για τον αναγνώστη που εισέρχεται έτσι στα ενδότερα της φιλοσοφίας της οινοποίησης.

Μαθαίνουμε, λοιπόν, πως το 2013 στο Κτήμα Κυρ-Γιάννη είχαν γενικότερα πρώιμο τρύγο ο οποίος από τη μία ευνόησε το ξινόμαυρο «καθώς τα σταφύλια είχαν το χρόνο να συγκεντρώσουν τα επιθυμητά σάκχαρα, ενώ οι ταννίνες τους μπόρεσαν να ωριμάσουν και αυτές καλύτερα χάρη στις καλές καιρικές συνθήκες τού Σεπτεμβρίου», από την άλλη όμως «στις πρώιμες ποικιλίες όπως το μερλό, ο ρυθμός ωρίμασης την σακχάρων δεν έδωσε στα γίγαρτα χρόνο να ωριμάσουν καλά, με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν σχετικά άγουρες ταννίνες». Εν τω μεταξύ το χαλάζι που είχε πέσει και που περιγράφει ο κ. Μπουτάρης στην επιστολή του, προξένησε «μεγάλες καταστροφές στο φύλλωμα και πολλά προβλήματα στις νεοσχηματισμένες ράγες».

Παραδόξως, όπως τονίζεται, «η χαλαζόπτωση είχε και θετικές συνέπειες καθώς στα περισσότερα αμπελοτόπια του ξινόμαυρου τα σταφύλια είχαν λιγότερα κουκούτσια απ’ ό,τι συνήθως, γεγονός που αναμένεται να έχει θετική επίπτωση στις συνήθως άγριες ταννίνες της ποικιλίας».

Οπότε, για να ξεπεραστούν οι πιθανές αρνητικές επιπτώσεις από τη χαλαζόπτωση, έγιναν συγκεκριμένες παρεμβάσεις στο αμπέλι, με επίσπευση της άρδευσης και αύξηση της φυλλικής επιφάνειας του αμπελιού (με διάφορους τρόπους) για να διατηρηθεί το «γλυκόπιοτο» του σταφυλιού ενώ από την άλλη στις πρώιμες ποικιλίες όπως το μερλό δεν έγιναν παρατεταμένες εκχυλίσεις για να μην περάσουν μεγάλες ποσότητες από τις άγριες ταννίνες στο κρασί. Όσο για τις λευκές ποικιλίες του Αμυνταίου είχαν πολύ καλή οξύτητα και έντονα αρωματικό χαρακτήρα, που μπορεί κανείς ήδη να εκτιμήσει, αφού τα κρασιά αυτά κυκλοφορούν στην αγορά εδώ και αρκετές εβδομάδες.

Αντιμέτωποι με ένα ποτήρι κρασί ελάχιστοι καταναλωτές αντιλαμβάνονται πως είναι το αποτέλεσμα εκατοντάδων μικροαποφάσεων, οι περισσότερες μη αναστρέψιμες, που διαμορφώνουν τη γεύση του η οποία σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό εξαρτάται από τη μητέρα φύση.

Ευχαριστούμε το Κτήμα Κυρ-Γιάννη που μας το θυμίζει!

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση