Διαδρομές Οίνου 2017.

Η συλλογή της Καρούλιας μπορεί να είναι μικρή σε αριθμό, όμως είναι μεγάλη σε ποιότητα μιας και το portfolio της περιλαμβάνει σπουδαία ονόματα όπως αυτά των  Κυρ Γιάννη, Κτήματος  Αβαντίς και τους Αμπελώνων Ζαφειράκη.

Έτσι η παρουσίαση που έλαβε χώρα στον πανέμορφο χώρο της Βουτάδων 16 στο Γκάζι (που θα στεγάσει ένα μπουτίκ ξενοδοχείο στο εγγύς μέλλον) έδωσε την ευκαιρία για δοκιμή εξαιρετικών κρασιών. ….από αυτά κέρδισαν μια θέση στο μπλοκ των σημειώσεων μου.΄

Κτήμα Αβαντίς, Σαντορίνη Άφουρα 2015: Ο Απόστολος Μούντριχας “ξεκινά” στην Σαντορίνη επιστρέφοντας  στο μεγάλο βαρέλι που οι ντόπιοι ονόμαζαν Άφουρα  και το αποτέλεσμα είναι απλά εκπληκτικό. Ένα έπος που συνδυάζει τρομακτικό σώμα και δύναμη με ξηροκαρπάτο χαρακτήρα και ορυκτή αίσθηση. Από το 2022. (9/10)

Γαβαλάς, Σαντορίνη Γηγενείς Ζύμες 2016: Το αγριοζυμωμένο αυτό Ασύρτικο αποδεικνύει ξανά ότι τα μεγαλεία έρχονται και χωρίς δρυ! Λεμόνια και ορυκτά προσφέρονται με συμπύκνωση, όμως εκεί που το κρασί “τα σπάει” είναι στο στόμα. Γλύκα, αβυσσαλέα δύναμη, ατελείωτη επίγευση και δυναμικό για 15ετία. (9/10)

Ζαφειράκης, Λόγος 2016: Βουργουνδία δεξαμενής –αλλά όχι Chablis!- θυμίζει η “φρέσκια” πρόταση του Χρήστου Ζαφειράκη. Ο λόγος τα αρώματα της ακακίας και του αχλαδιού που ντύνουν την ορυκτότητα, το μέτριο σώμα αλλά και η καλή οξύτητα που κοντράρει το γευστικό πάχος. Κάβα ως το 2020. (8,5/10)

Τρουπής, Τομή Μοσχοφίλερο 2016: Καταπληκτική η χρήση του βαρελιού ακακίας, με  τους 3 ½ μήνες παλαίωσης απλά να διαμορφώνουν ένα σύνθετο μπουκέτο ροδόνερου, δυόσμου και γκρέιπφρουτ. Απών όμως είναι και στο στόμα, αφήνοντας τη λεπτότητα και τον αέρα να κυριαρχούν. Υπέροχο! (8/10)

Κτήμα Αβαντίς, Λευκό 2016: Εξίσου σκερτσόζικο με το ερυθρό αδελφάκι του το ιδιαίτερο αυτό blend Viognier, Ασύρτικου και Μοσχάτου. Η μύτη φέρνει σε πρώτο πλάνο αχλάδια, πεπόνια και άγουρο ροδάκινο, όμως το δροσερό στόμα είναι πιο…Sauvignon Blanc διαθέτοντας ελαφράδα και flavor εσπεριδοειδών. (7,5/10)

Κτήμα Αβαντίς, Πλαγιές Γερακιών Ροζέ 2016: Ένα ροζέ από  Μαυροκουντούρα είναι άξιο προσοχής, όταν όμως αυτό είναι και παγκόσμιας κλάσης τότε γίνεται άξιο θαυμασμού! Η μύτη είναι ιδιαίτερα χαμηλή όμως η φινέτσα, το κρεμώδες τελείωμα  και το flavor pot pourri και αρμπαρόριζας σε στέλνουν στα ουράνια… (9/10)

Τρουπή, Τομή Ροζέ 2016: Με την Τομή το οινοποιείο της Μαντινεία κάνει μια βαθιά τομή στα ροζέ από Μοσχοφίλερο θέτοντας πολύ υψηλά τον πήχη την ποιότητας. Ξερά φρούτα και γλυκό τριαντάφυλλο πασπαλίζονται με κανέλα, ενώ το ελαφρύ σώμα είναι επίμονο, μακρύ και υπέροχα πιπεράτο! (8/10)

Ζαφειράκης, Λημνιώνα 2014: Η εσοδεία του ΄15 μόλις κυκλοφόρησε όμως μην χάσετε την ευκαιρία να φέρετε όσες φιάλες του ΄14 μπορείτε στην κάβα σας. Ένα αιθέριο, έντονο αρωματικά κρασί γεμάτο νότες ιβίσκου και πετροκέρασου, που συνδυάζει φινέτσα, φρεσκάδα, ελαφράδα και εκπληκτικές τανίνες. (8,5/10)

Κυρ Γιάννη, Διάπορος 2013: Ξεμυαλιστική αγριάδα προσφέρει η τελευταία εσοδεία του Διάπορου, με την ναυαρχίδα του αμπελώνα από το Γιαννακοχώρι  να συνδυάζει γλυκό φρούτο και άγριες τανίνες. Κατά τα άλλα η μύτη φωνάζει “Ξινόμαυρο” με ντομάτες, κανέλες και φραγκοστάφυλα. +10 χρόνια. (8,5/10)

Κτήμα Αβαντίς, Μαυροκουντούρα 2015: Η Μαυροκουντούρα αναδεικνύεται σε ένα από τα δυνατότερα κρασιά του κτήματος Αβαντίς βάζοντας απλόχερα μαύρα μούρα, μύρτιλα και αίμα στο ποτήρι. Η πεντανόστιμη επιθετικότητα υποστηρίζεται εξαιρετικά από φρούτο ενώ η μακριά επίγευση διαθέτει γήινη διάσταση. (8/10)

Κτήμα Αβαντίς, Ερυθρό 2015: Όσο πιο πολύ δοκιμάζω αυτό το blend Grenache και Syrah (με το 2^ο να περνά λίγο από βαρέλι) τόσο πιο πολύ απολαμβάνω τον γλυκόπιοτο, μαλακό χαρακτήρα και  το ζουμερό flavor που θυμίζει φρέσκο δαμάσκηνο και κεράσι. Μια τζούρα τανίνες δίνει νεύρο και διάρκεια. (7/10)

Ντουράκης, Λίχνος Ερυθρός 2016: Το οινοποιείο από τα Χανιά προτείνει ένα μείγμα Cabernet Sauvignon και Κοτσιφαλιού με πολλές εντάσεις σε μύτη και στόμα. Κορόμηλο και λουλούδια μπλέκουν με πράσινες πιπεριές ενώ η φρεσκάδα στο στόμα υποστηρίζεται από ώριμες τανίνες που υπόσχονται 2-3 χρόνια παλαίωσης. (7,5/10)