Pine Forest: άρωμα δάσους από τις πλαγιές του Κιθαιρώνα.

16 Μαρτίου 2016
Μακρυωνίτου Νικολέτα
Ένα "Πευκοδάσος" που θα σας κάνει να αλλάξετε γνώμη για τη ρετσίνα. Δοκιμάστε το μαζί με λουκουμάδες φέτας σε ...φόντο χωριάτικης σαλάτας.

Ακούω να μιλάνε για μοντέρνες ρετσίνες και να εννοούν κρασιά φρεσκαδούρες, καλοφτιαγμένα και κομψά, με τη ρετσίνα σε στυλ "πέρασε και δεν άγγιξε". Αυτό που εγώ εννοώ ως "μοντέρνα ρετσίνα", είναι ένα κρασί που καταφέρνει ταυτόχρονα να αντικατοπτρίζει με καθαρότητα το στυλ και την ποικιλιακή του προέλευση, και να αναδεικνύει με ανάλογη σαφήνεια την ύπαρξη του ρετσινιού. Που να καταφέρνει να μπλέκει τα αρωματικά στοιχεία του κρασιού με τις βοτανικές αποχρώσεις της ρετσίνας, στην σωστή ένταση, έτσι ώστε να εξυψώνει το παραδοσιακό μας κρασί, δημιουργώντας πρωτόγνωρες συγκινήσεις. Δεν είναι πολλές λοιπόν οι ρετσίνες που η ρητίνη να ακούγεται δυνατά, χωρίς να είναι χοντροκομμένη και άκομψη σαν πατσουλί. Μια από αυτές τις ωραίες, μοντέρνες εκδοχές, είναι το Pine Forest (το sequel του Protasis Ritinitis, που είναι το, λιγότερο ενδιαφέρον, όνομα με το οποίο πρωτοκυκλοφόρησε).

Στο οικογενειακό οινοποιείο του οινολόγου Ανδρέα Γκίκα που βρίσκεται στα Σπάτα, παράγονται μια σειρά από πολύ ενδιαφέροντα κρασιά, από τα οποία ξεχωρίζω τη ρετσίνα τους, για την ασυνήθιστη φινέτσα της! Παράγεται από Ασύρτικο το οποίο καλλιεργείται στους αμπελώνες τους στις πλαγιές του Κιθαιρώνα, και στο κρασί προστίθεται επιλεγμένη ρητίνη πεύκου κατά την διάρκεια της ζύμωσης και για μικρό χρονικό διάστημα, ακριβώς τόσο όσο! Το αποτέλεσμα είναι μια μύτη που ξεχειλίζει από αρώματα δάσους, φρέσκων κίτρινων φρούτων (γλυκά πυρηνόκαρπα και περγαμόντο που μπορεί να σας θυμίσουν Μαλαγουζιά), λεβάντας και μαστίχας κι ένα στόμα τραγανό και υπέρκομψο, με άκρως περίτεχνα ενσωματωμένη τη ρετσίνα στο συνολικό μπουκέτο της. Η επίγευση είναι μεγάλη και λεμονάτη και το κρασί κάτω από την ρετσίνα είναι ένα κόσμημα!   

Ως ρετσίνα, και μάλιστα φτιαγμένη με Ασύρτικο, αυτό το κρασί έχει αντοχές και γερά κότσια, κι είναι ικανό να ανταπεξέλθει σε μια μεγάλη ποικιλία ετερόκλητων γεύσεων, βλ. μεζέδες. Από θαλασσινά και μικρόψαρα τηγανιτά, μέχρι κροκέτες και κεφτέδες λαχανικών και κρεατικών, πιτάκια, αρμυρά λευκά τυριά, αλοιφές και σαλάτες. Αλλά και κυρίως πιάτα με λευκές σάλτσες, όπως φρικασέ και γιουβαρλάκια, λεμονάτα κρεατικά και ψάρια. Από τους πιο ενδιαφέροντες συνδυασμούς είναι τα αρωματικά πιάτα με πέστο φρέσκων βοτάνων, π.χ. πέστο βασιλικού, μαϊντανοσαλάτα, σάλτσες με φρέσκο κόλιανδρο, κλπ. Κλασικός συνδυασμός της ρετσίνας είναι με την χωριάτικη σαλάτα. Δοκιμάστε το Pine Forest με αφράτους λουκουμάδες φέτας με ρίγανη και σερβίρετέ τους μέσα σε ένα "δάσος" από τα υλικά της χωριάτικης.


Λουκουμάδες φέτας με ρίγανη σε ...φόντο χωριάτικης σαλάτας

Κόβουμε 300γρ. σκληρή φέτα σε κύβους λίγο μικρότερους από καρύδια, κι ετοιμάζουμε τη ζύμη για τους λουκουμάδες. Ανακατεύουμε σε ένα μπωλ 400γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις με 200γρ. νερό χλιαρό, 30γρ. ξηρή μαγιά, 1 κ.γλ. ζάχαρη, 1 κ.γλ. αλάτι και 1 κ.γλ. ψιλοκομμένα φυλλαράκια φρέσκιας ρίγανης, μέχρι να έχουμε μια ζύμη ελαστική και πολύ εύπλαστη. Αφήνουμε τη ζύμη για περίπου 30΄σκεπασμένη να φουσκώσει. Βάζουμε μπόλικο λάδι να κάψει σε ένα τηγάνι ή σε μια φριτέζα, Παίρνουμε μικρά κομμάτια ζύμης, κλείνουμε μέσα τους κύβους φέτας και τους ρίχνουμε στο καυτό λάδι, λίγους λίγους. Τηγανίζουμε μέχρι να χρυσίσουν από όλες τις μεριές, κι αν δούμε ότι γίνονται πολύ γρήγορα χαμηλώνουμε τη φωτιά για να μην μείνουν άψητοι εσωτερικά. Τους βγάζουμε σε απορροφητικό χαρτί για να στραγγίξουν τα λάδια και τους σερβίρουμε σε μια πιατέλα μαζί με ντοματίνια, ελιές, μαρμελάδα πράσινης πιπεριάς και φρέσκα φύλλα ρίγανης. Αν θέλουμε ραντίζουμε με λίγο αγουρέλαιο. 

Εναλλακτική επιλογή για τους λουκουμάδες είναι η επίσης εξαιρετική ρετσίνα Δάκρυ του Πεύκου του Κεχρή, κάποιο από τα ωραία Νυχτέρια της Σαντορίνης, όπως του Χατζηδάκη και του Σιγάλα, ή ακόμα και το Semillon του Κώστα Λαζαρίδη με τις υπέροχες βοτανικές του νύξεις. 

Φωτογραφίες: Μαριάννα Ρούσσου

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση