Laura Nera, Αχαιών Οινοποιητική 2016

Γνωστή λόγω των σπουδαίων γλυκών κρασιών, η Μαυροδάφνη μας ξανα-συστήθηκε μέσα από εξαιρετικές ξηρές οινοποιήσεις που τίναξαν την μπάνκα στον αέρα με την συμπύκνωση, τον πλούτο αλλά και την πολυπλοκότητα του χαρακτήρα της. Όμως η αγριάδα του χαρακτήρα της  απαιτούσε μεγάλες παραμονές σε βαρέλι και φιάλη προκειμένου να εξημερωθεί και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τις υψηλές τιμές που ζητούσαν οι κορυφαίοι εκπρόσωποί της. Μέχρι που ήρθε η μελαχρινή Laura…

Η Laura “κουρεύεται” σε ένα αμπελοτόπι του Αχλαδιά Αιγίου, που βρίσκεται σε υψόμετρο 450 μέτρων και σε αντίθεση με όλες τις άλλες φίλες της δεν χρησιμοποιεί το make up του βαρελιού. Έτσι μετά από την κρυοεκχύλιση και την σύντομης διάρκειας ερυθρή οινοποίηση έρχεται στο ποτήρι αφιλτράριστη και φρέσκια σαν τα κρύα του λουτρού,  με έντονα βιολετιές ανταύγειες να ντύνουν το ανοιχτοπόρφυρο χρώμα της.

Αποπνέει νιότη η Laura, έτσι όπως μοσχοβολά κεράσι, βύσσινο και θυμάρι. “Και ένα φρέσκο Αγιωργίτικο αυτό κάνει” θα υποστηρίξει λογικά κάποιος, όμως τούτο εδώ το κρασί το πράττει με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Όχι μόνο επειδή η συμπύκνωσή του απέχει παρασάγγας από αυτήν ακόμα και των κορυφαίων εκπροσώπων της Ναμέας, αλλά επειδή το φρούτο βγαίνει από ένα σχεδόν απειλητικό “μαύρο” back ground πίσσας και γλυκόριζας.

Όμως η Laura καταλαβαίνει την ανησυχία σου και αρχίζει το παιχνίδι στο στόμα, κατ΄ αρχήν με ένα γλυκό, φρουτένιο φιλί. Φρουτένιο είναι και το flavor που μένει στη μνήμη, στοιχείο που σε συνδυασμό με το σχετικά ελαφρύ σώμα, την όμορφη οξύτητα, τις μαλακές τανίνες αλλά και την ευχάριστη πίκρα (που θυμίζει ραδίκι) συνθέτουν ένα ευχάριστο αλλά ταυτόχρονα σοβαρό σύνολο.

Αν κανείς θέλει να μεγιστοποιήσει αυτή τη σοβαρότητα, η θερμοκρασία των 15° C και ένα σωστό ποτήρι είναι απαραίτητα, μιας και η Laura Nera είναι πολύ ευαίσθητη στο θέμα σερβίρισμα. Μπορεί τα βαρελάτα αδέλφια της να βολεύονται σε πολύ ψηλές κλειστές τουλίπες, αυτή  όμως προτιμά ένα ποτήρι για Pinot Noir μέσα από το οποίο εκφράζεται με έναν ιδιαίτερα φίνο τρόπο που θυμίζει το Ελβετικό Humagne Rouge.

Και μπορεί η ευελιξία της στο τραπέζι να φέρνει αμέσως στο νου, κοκκινιστά ζυμαρικά και πουλερικά, κρέατα στη σχάρα ή λαδερά, ωστόσο εγώ ήδη την ονειρεύομαι δίπλα σε έναν σολομό ή ακόμα καλύτερα τόνο!

Η Αχαιών Οινοποιητική τόλμησε να παρουσιάσει αφτιασίδωτη μια από τις κορυφαίες ποικιλίες του Ελληνικού αμπελώνα και με τη Laura Nera δικαιώνεται πέρα για πέρα χαρίζοντάς μας την πιο ντελικάτη έκφραση της. Μια έκφραση που μακάρι να βρει και άλλους (το ίδιο άξιους) μιμητές.

Βαθμός: 8/10