Άτι Ερυθρό, Αργυράκης 2011

Με τα Ελληνικά οινοποιεία να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια, εύκολα χάνει κανείς την έννοια του νέου και του παλαιού. Έτσι το οινοποιείο  Αργυράκη ίσως φαντάζει νέο –μιας και μέχρι τώρα δεν είχε αναπτύξει την εξωστρέφειά του προς τους οινόφιλους- όμως μετρά 20 χρόνια ζωής αφού ιδρύθηκε το 1997 από τον Γιώργο Αργυράκη.

Με θητεία στην εταιρεία Μπουτάρη και με την αρωγή των υιών του Κώστα και Σπύρο παράγει για καλαίσθητη εμφανισιακά σειρά κρασιών που ονομάζει Άτι αποτείνοντας φόρο τιμής τόσο στην εκ Σμύρνης καταγωγή της οικογένειας όσο και στην ενασχόληση της με την εμπορία αλόγων.

Παρόλο που το οινοποιείο βρίσκεται στον Τριπόταμο Βεροίας ο παραγωγός δεν παρέχει πληροφορίες σε σχέση με την ύπαρξη αμπελώνα. Έτσι η προέλευση των σταφυλιών παραμένει ασαφής, όμως η ποικιλιακή σύνθεση είναι συγκεκριμένη και (πλέον) κλασσική, με το Merlot να αναλαμβάνει το δάμασμα του απείθαρχου Ξινόμαυρου.

Το αποτέλεσμα στο ποτήρι είναι κατ’ αρχήν εντυπωσιακό, μιας και το κλασσικό ανοιχτό πορφυρό χρώμα που έχουμε συνηθίσει σε τέτοια blend δίδεται με αρκετή πυκνότητα αλλά και λίγες καφετιές ανταύγειες.

Εξίσου έντονο και πυκνό είναι και το άρωμα, στο οποίο ο υπερώριμος χαρακτήρας κυριαρχεί προσδίδοντας έναν rustic χαρακτήρα. Σοκολάτα, καφές, πελτές ντομάτας και μπαχάρια κυριαρχούν, όμως η χρήση του Riedel Pinot Noir φέρνει στο προσκήνιο περισσότερο φρούτο, εκφρασμένο με βύσσινα και κορόμηλα.

Το στόμα είναι αρκετά ελαφρύ και γλυκόπιοτο σε πρώτη ανάγνωση, όμως η συνέχεια ανήκει στο Ξινόμαυρο που με την οξύτητα και τις τανίνες του κάνει την ζυγαριά να γείρει προς την πλευρά της επιθετικότητας. Σίγουρα μια μεσοπρόθεσμη παλαίωση 3-4 ετών θα μαλακώσει την κατάσταση, όμως η απουσία άφθονου flavor σε συνδυασμό με το γινωμένο άρωμα θα θέσουν σε αμφιβολία την ικανότητα για περαιτέρω παραμονή στο κελάρι.

Η σκληράδα της ερυθρής πρότασης του οινοποιείου Αργυράκη επιτάσσει σερβίρισμα στους 17-18° C και λίπος, συνεπώς ένα αρνί ή ένα κατσίκι στη γάστρα θα βοηθήσουν το Άτι να αναδείξει τα χαρίσματά του. Όμως θα πράξει το παραπάνω εξίσου καλά πλάι σε ένα πληθωρικό, βαρυμαγειρεμένο  μπριάμ ή γεμιστές ντομάτες.

Με το blend Ξινόμαυρου –Merlot ο Αργυράκης βάζει ένα αξιόλογο κόκκινο πλάι στα εξίσου πειστικά Άτι Λευκό (Ασύρτικο, Μαλαγουζιά) και Άτι Ροζέ (Syrah), προσφέροντας μια γεύση παλαιάς κοπής με μια συμπύκνωση νέας. Ένα ραφινάρισμα στις τανίνες και μια ενίσχυση της φρεσκάδας θα έβαζε το Άτι Ερυθρό στην κατηγορία του πολύ καλού, όμως όσοι αναζητούν μια καινούργια και συνεπώς ολιγοφορεμένη πρόταση σίγουρα δεν θα απογοητευτούν από αυτό το βορειοελλαδίτικο κρασί.

Βαθμός: 6,5/10.