Φυσικά τίποτα δεν είναι πιο αναληθές από αυτό, καθώς ο όρος αναφέρεται στην ασθένεια κάποιων φελλών, ασθένεια η οποία έχει σαν αποτέλεσμα την καταστροφή των φιαλών που είναι πωματισμένες με αυτούς.
Ο φελλός είναι φυσικό προϊόν και συνεπώς τα δέντρα από τα οποία προέρχονται μπορεί να είναι άρρωστα. Έτσι ο άρρωστος φελλός θα καταστρέψει το κρασί …ρουφώντας τα μπουκέτο του κρασιού και “αντικαθιστώντας” το με το άρωμα του βρεγμένου χαρτονιού που επιστημονικά αποδίδεται με τον όρο TCA ή ακριβέστερα 2,4,6- Trichloroanisole.
Μερικές φορές αυτό το άρωμα έχει κυριαρχήσει πλήρως επί του κρασιού και είναι εύκολο να γίνει αντιληπτό, ενώ άλλες φορές συνυπάρχει με τα αρώματα του τελευταίου και ως εκ τούτου απαιτεί εμπειρία προκειμένου να εντοπισθεί.
Και αν νομίζετε ότι όλα τα παραπάνω δεν αφορούν έναν απλό οινόφιλο, έχει υπολογιστεί ότι το 5% της παγκόσμιας παραγωγής κρασιού καταστρέφεται από την ασθένεια του φελλού! Νούμερο το οποίο μεταφράζεται σε πολλά εκατομμύρια φιάλες, κάποιες από τις οποίες σίγουρα θα έχουν βρεθεί στο ποτήρι μας!
Με τον έλεγχο κάθε ενός φελλού να είναι πρακτικά αδύνατος και ασύμφορος, η μόνη λύση αντιμετώπισης του προβλήματος είναι ο πωματισμός με συνθετικά, βιδωτά ή γυάλινα πώματα.
Αν πάντως βρεθείτε μπροστά σε μια φελλωμένη φιάλη μην περιμένετε ότι ο αερισμός θα σας απαλλάξει από το πρόβλημα. Αντιθέτως, η υποχώρηση των φρουτωδών αρωμάτων θα κάνει την δυσάρεστη μυρωδιά ακόμα εντονότερη!
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση