Το ότι τα κρασιά αυτά διαθέτουν ισχυρά φυσικά συντηρητικά που τα καθιστούν ιδιαίτερα ανθεκτικά στην οξείδωση δεν είναι λόγος για να μας τρώνε χώρο στην κάβα μας, αφού “αντέχω” δεν σημαίνει απαραίτητα και “παλαιώνω”.
Βλέπετε, τα περισσότερα διαπλάθουν τον έντονο, βελούδινο χαρακτήρα τους παραμένοντας 10ετίες σε βαρέλια. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν τα Tawny Port, οι περισσότερες Μαυροδάφνες, τα Oroloso και Palo Cortado Sherry καθώς και οι Madeira, κρασιά τα οποία ναι μεν αντέχουν αλλά σπάνια θα κερδίσουν κάτι από την παραμονή στη φιάλη. Γιατί πόσο θα μπορούσε να αλλάξει ένα 40 Years Old Tawny καταναλώνοντας το ελάχιστο οξυγόνο της φιάλης όταν επί 40 χρόνια υφίσταται ραγδαία γήρανση μέσα από τους πόρους του ξύλου;
Επιπρόσθετα κάποια ενισχυμένα είναι φτιαγμένα για να μεγιστοποιούν την απόλαυση όταν είναι νεαρά. Τα Fino και Manzanilla Sherry για παράδειγμα γοητεύουν στην νιότη τους με το καταπράσινο χρώμα, το νεύρο και την φρεσκάδα τους, απαιτώντας γρήγορη κατανάλωση ώστε αυτά τα χαρακτηριστικά να μην χαθούν. Έτσι εξηγείται μάλιστα και το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια κάποια από αυτά είναι πωματισμένα με βιδωτά καπάκια τύπου Stelvin!
Τελικά δεν υπάρχουν ενισχυμένα κρασιά που θα κερδίσουν από το περίμενε στην φιάλη; Φυσικά και υπάρχουν! Τα ύψιστα Vintage Ports, τα Single Quinta Vintage και πολλά από τα Late Bottle Vintage καθώς επίσης και τα ενισχυμένα εξαδέλφια τους από την Νότια Γαλλία (όπως πχ τα Vintage Maury) διαθέτουν ισχυρή, φρουτώδη δομή ανάλογη ενός σπουδαίου ξηρού κρασιού και μπορούν να εξελίσσονται για 10ετίες στην φιάλη. Το ίδιο όμως συμβαίνει με τις (πρακτικά) αθάνατες Vintage Madeira που συναρπάζουν ακόμα και όταν η εσοδεία στη φιάλη ξεκινά από …18!
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση