Καπνιστό γίδινο τυρί Μαστοράκης

Προσπαθούσε να πείσει τους Άγγλους ότι τα ερίφια δεν είναι χρήσιμα μόνο για την παραγωγή κατσικίσιων τυριών, αλλά και για το νόστιμο κρέας τους και κατά συνέπεια ότι είναι κρίμα να θανατώνονται (!!!) τα νεογέννητα αρσενικά.  

Απ` την άλλη στην Ελλάδα συνέβαινε το ακριβώς αντίθετο, ενώ καταναλώνονταν πολύ το κατσικίσιο κρέας, δεν είχαμε αμιγώς κατσικίσια τυριά. Αυτά μέχρι πρότινος, γιατί τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μια αλματώδη εξέλιξη στη  παραγωγή κατσικίσιων τυριών  σε διάφορες μορφές, γραβιέρες, λευκά μαλακά, αλειφώδη, κεφαλογραβιέρες, με μυρωδικά και βότανα, για τοστ κα.

Ένα από αυτά είναι  το καπνιστό γίδινο τυρί του τυροκομείου Μαστοράκη, που δοκίμασα και μου άρεσε πολύ. Πρόκειται για ένα ημίσκληρο τυρί από παστεριωμένο γίδινο γάλα με χαμηλά λιπαρά και αλατότητα, που παράγεται στη Κρήτη.  Αρχικά μου κίνησε τη περιέργεια το γεγονός, ότι αν και έχει την απαλή γεύση του κατσικίσιου, το χρώμα και η υφή του παραπέμπουν σε αγελαδινό τυρί τύπου gouda. Αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον και το κάνει  ξεχωριστό, είναι το ελαφρύ κάπνισμα του, που το κατατάσσει μεν στα καπνιστά τυριά, αλλά όχι στη ίδια κατηγορία με  το μετσοβόνε ή ακόμα και το προβολόνε, όπου η γεύση και το άρωμα του καπνίσματος είναι κυρίαρχα. Εδώ το κάπνισμα είναι ήπιο και διακριτικό, τόσο όσο, θα λέγαμε.

Κυκλοφορεί στη στρογγυλή μορφή (ρόδα), αλλά και στη τετράγωνη (μπαστούνι), που είναι πιο κατάλληλη για τοστ και πίτσες.