Rockfellas Excelsior: Τα «καλά» παιδιά της Rock

21 Φεβρουαρίου 2018
Βίκυ Παπαδάκη
Η Βίκυ Παπαδάκη μοιράστηκε νοερά μερικά blues, κάποια cocktail και ένα ραντεβού με τον Johnny Cash, στον Πειραιά.
  • ROCKFELLAS EXCELSIOR: ΤΑ «ΚΑΛΑ» ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ROCK | The Bars

«Κρυμμένο» όσο του χρειάζεται για να αποκτήσει μερικούς ακόμη πόντους στην αινιγματική, μυστικιστική του ατμόσφαιρα, το μπαρ στον εσωτερικό δρόμο της Μαρίνας Ζέας συνεχίζει να αποτελεί για αρκετούς το αγαπημένο της περιοχής. Από το 2011 που ξεκίνησε να σερβίρει, εισήγαγε τον Πειραιά στην κουλτούρα του fine drinking και των σωστά εκτελεσμένων cocktail– όλοι γνωρίζουμε ότι η περιοχή είναι ακόμη λίγο ντροπαλή στο να επιδείξει δυνατά χαρτιά στο μπαρ- και κέρδισε αρκετούς θαμώνες. Γεγονός που δεν με εκπλήσσει καθόλου, αφού θα το χαρακτήριζα και εγώ ως ένα μπαρ ραμμένο και κομμένο για να γίνει στέκι. Πάντα άμεσο, προσφιλές, ζεστό και με μία υπόνοια περιθωριοποιημένου, μεταδίδει πηγαία την διάθεση στον επισκέπτη να απολαύσει την μπάρα του εύκολα και μόνος. Εκεί υπό το άγρυπνο βλέμμα του Johnny Cash και το παζλ ζωής του καλλιτέχνη που ξετυλίγεται μέσω προσωπικών φωτογραφιών, οι λάτρεις της νύχτας συναντιούνται σιγομουρμουρίζοντας τους στίχους από τραγούδια που τους ταράζουν τους παλμούς, πίνοντας σπάνιες και μη ετικέτες. Βλέπετε στο Rockfellas θα ακούσετε τίτλους από μια καλοδουλεμένη μεταξύ της γκάμα με rock’ n roll, blues, jazz, disco, 00’s και φυσικά rock, χωρίς το είδος όμως να καλύπτει στιγμή τα υπόλοιπα.

Από το 2011 τα αδέρφια ψυχή του μπαρ, Γιάννης και Θάνος Σεμιτέκολο, αποφάσισαν να δώσουν ακόμη έναν χαρακτηρισμό σε αυτό προσθέτοντάς στο όνομα το ουσιαστικό Excelsior , που προσδίδει ποιοτική διάσταση και μαρτυρά την ώριμη πλέον φάση του. Τον ίδιο χρόνο ανακαινίστηκε με στόχο να είναι όσο το δυνατόν πιο ξεκούραστο και οικείο στο μάτι, καταφέρνοντας ο πίσω χώρος να θυμίζει σαλόνι σπιτιού, πάντα με εμφανή αμερικάνικα στοιχεία.


Όλα συμβαίνουν κάθε βράδυ στον χώρο ανάμεσα από στις δύο εντυπωσιακές επιγραφές neon. Τρεμοπαίζουν στον ρυθμό της μουσικής, όπως κάθε επιγραφή που σέβονταν τον εαυτό της σε συνοικιακά μπαρ της Αμερικής του ΄50, τότε που βρέθηκαν και στο απόγειο τους. Η μια υπενθυμίζει το χιλιο-τραγουδισμένο “It’s a longwayto the top” και πάνω από την κάβα το διφορούμενο “In Cash we trust”.

Βλέπετε ο Γιάννης Σεμιτέκολος κουβαλούσε «μάλλον από τότε που τον θυμούνται όλοι» μια βαθιά αγάπη για τον Cash. Και κάπως έτσι και ο ίδιος ο Cash βρήκε ένα μπαρ που έγινε στέκι και δεν διαφέρει πολύ από όσα σύχναζε με τους τότε συναδέλφους όπως ο Elvis Presley και ο Roy Orbison.

Τον κατάλογο έχει επιμεληθεί ο Γιάννης Κορυζής που μαζί με τους Γιάννη Σχίζα και Μιχάλη Παπαγεωργίου σερβίρει και τις συνταγές. Για το ξεκίνημα μου προσέφερε το ανθικό, με πιπεράτο τελείωμα Jasmine Tookes με Smirnoff Vodka eνισχυμένη με βανίλια, λικέρ πράσινου μήλου, πράσινο τσάι, τζίντζερ και σερμπέτι λεμόνι. Ένα έντονα όξινο αποτέλεσμα σε φιλοσοφία sweet and sour με καλά ισορροπημένες νότες γιασεμιού και φρέσκια αίσθηση στην επίγευση.


Στην ίδια ευχάριστη λογική πατάει και το τσαχπίνικο Coco Boy με Gordon’sGin, Agricolerumcoconutliquer, raspberryshrub, lemongrasssyrup, kaffir, coconutmilk, ginger. Μια ενδόμυχη βοτανικότητα και ευγενικές δόσεις σπιρτάδας, φρουτένιο αλλά όχι μονοδιάστατα, με την καρύδα να δρα καταλυτικά ρυθμίζοντας τον όξινο χαρακτήρα του ποτού, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που σταδιακά από γλυκό εμφανίζει την ξινή όψη για να καταλήξει και πάλι στην γεμάτη πιο γλυκιά επίγευση. Το λιγότερο γλυκό αλλά εξίσου ενδιαφέρον Pineapple Express με Don Julio Reposado &Blanco εμποτισμένη με φρέσκο ανανά, κολίανδρο και μαντζουράνα, mescal, agave σε σιρόπι, ελαιοσάκχαρα λεμονιού και lime. Έντονα βοτανικό και γήινο, με ευχάριστο boozy προφίλ.

Προτείνω ανεπιφύλακτα το αγαπημένο για μένα, Biracial που έχει δουλέψει Roe & Co( Ιρλανδικό Whiskey), Mezcal, Campari, PX Sherry, Caribbean Pineapple liquer, Coffee Bitters. Ένα ποτό που ομολογώ ότι αρχικά ήθελα να δοκιμάσω για να δω πως παντρεύτηκαν οι βάσεις μεταξύ τους. Το αποτέλεσμα είναι αρκετά αλκοολικό, βαθιά γλυκό και καπνικό με μακριά πικρή επίγευση.

Ο άνθρωπος με τα μαύρα (έτσι του άρεσε να εμφανίζεται και υπάρχει και ομώνυμο τραγούδι του Cash) παρακολουθεί σιωπηρά, ιεροτελεστικά, σχεδόν ποιητικά αδιαμαρτύρητα κάθε νύχτα τα πρόσωπα που μπαινοβγαίνουν, ξαποσταίνοντας στο πιο εμβληματικό – και στα μέτρα του- σημείο. Εκείνο πάνω από τα ποτά. Δίνει νοερά την ευχή του για ακόμη μια βάρδια, γνέφοντας πονηρά στην υγειά μας. 

Info: Μαρίνα Ζέας, Πειραιάς, Κτήριο Γ2 Κατάστημα Β10-Β11 τηλ. 210 4184440

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση

CUERVO PALOMA SPONSOR