Red Door: Η κόκκινη πόρτα στο ασιατικό bartending

Το Red Door θα μπορούσε να είναι άνετα ένα ακόμη prive members club αλλά ο ιδιοκτήτης του, Χρήστος Σουρλίγκας, έκανε και σε εμάς και σε αυτό την χάρη να αφήνει την κόκκινη πόρτα στην οδό Τσακάλωφ 6, ανοιχτή στον οποιονδήποτε. Σε εμάς γιατί όπως και να το κάνουμε, ένα members club μπορεί να σου χαρίζει ένα σωρό προνόμια αλλά η αυστηρή ιδιωτικότητα λειτουργεί συνήθως, ίσως και υποσυνείδητα περιοριστικά σε αρκετούς τομείς. Και στο ίδιο γιατί το αφήνει ευφυώς να συγχρωτιστεί ελεύθερα με το αθηναϊκό κοινό και να του προτάξει τα δυνατά χαρτιά του που, ειρήσθω εν παρόδω δεν είναι δα και λίγα. 

Ίσως αναρωτηθείτε τώρα πως και κάνω δυνητικές εικασίες αφού ουσιαστικά ποτέ δεν τέθηκε τέτοιο ζήτημα. Θα έχετε δίκιο αλλά όταν περάσετε την είσοδο, μπείτε στον κόσμο του, χαλαρώσετε και καταλάβετε τι εννοώ, μάλλον θα συμφωνήσετε μαζί μου. Ιδιαίτερα αν επιλέξετε το Red Door για φαγητό, βγάλετε υποχρεωτικά τα παπούτσια σας και καθίσετε στο αναπαυτικό υπόσκαφο τραπέζι grill για να ψήσετε, μεταξύ άλλων, εκεί επιτόπου και μόνοι σας ένα από τα κρέατα του μενού, οι διαχωριστικές κουρτίνες θα κλείσουν, χαρίζοντας ένα κλασάτο privacy που δεν ξέρω αν θα ήταν ένα από τα ζητούμενα της εξόδου σας, έχει όμως σχεδιαστεί τόσο καλά που είναι απολύτως πειστικό. Ο φωτισμός είναι ατμοσφαιρικός και η ριμιξαρισμένη μουσική από τα decks παίζει ψαγμένα και με προσωπικότητα χωρίς να λυπάται καθόλου τα ντεσιμπέλ, γι’ αυτό αν είστε της ησυχίας μάλλον δεν θα έχετε επιλέξει το σωστό μέρος. Δεν θα σας δώσω καμία πληροφορία για το φαγητό, γιατί η Θάλεια Τσιχλάκη που καθόταν δίπλα μου, κράτησε τόσες πολλές σημειώσεις που θα τις αναπτύξει σε προσεχή κριτική της. Πριν περάσετε όμως στην μπάρα για cocktail, αποθηκεύστε προς το παρόν στον σκληρό σας δίσκο μόνο μια ιαπωνική λέξη-κλειδί και το όνομα σεφ που ξεκλειδώνει μια ξεχωριστή γαστρονομική εμπειρία: Yakiniku και Alsi Sin. 

Την λίστα των cocktail υπογράφει και εκτελεί ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ελληνικού bartending, ο Γιάννης Πέτρος Πετρής. Αξίζει να θυμίσω στους νεότερους σε ηλικία της στήλης, ότι ο Πετρής είναι μια εμβληματική περσόνα στον χώρο. Bartender δεύτερης γενιάς, με πορεία δεκαεπτά χρόνων, μας συστήθηκε όταν δημιούργησε ένα από τα πιο δημοφιλή cocktail party bar της εποχής στην Γλυφάδα, το Pere Ubu, κάνοντας μεταξύ άλλων τους χυμούς των φρούτων ποτά, σερβίροντας cocktail για πρώτη φορά σε κεσεδάκια με μαρμελάδες, με μια εξωστρέφεια και τέτοια τεχνική ακρίβεια που έγινε σχολή. Έχοντας τελειώσει την κορυφαία σχολή flair bartending στο Λονδίνο, την Nicolas St. Jean και κερδίζοντας και κατακτώντας τη δεύτερη θέση στο θρυλικό Havana Club Grand Prix στην Κούβα το 2010, ταξίδεψε μέχρι το Τόκιο, αναζητώντας καινούργιες ιδέες, τεχνικές και σερβιρίσματα και γύρισε από εκεί πιο ώριμος και ουσιαστικός. Θα τολμήσω να πω μετά από όλη αυτή την διαδρομή, ότι ο Πετρής είναι ένας διανοούμενος της μπάρας αφού δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι κατέχει την γνώση του bartending και διαθέτει αναπτυγμένη κρίση η οποία βασίζεται στην σκέψη και την κουλτούρα που αναπτύσσει κάθε φορά. 

Όλα αυτά ή μέρος αυτών, αποτυπώνονται και στα δέκα cocktail που δημιούργησε για το Red Door. Χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: Τα Japanese Gin & Tonic και τα signature. Στα Gin & Tonic πρωταγωνιστές του Πετρή είναι ιαπωνικά λουλούδια, βότανα, φυτά, και λικέρ φρούτων, όπως το περίφημο Sakura, το Umeshu, το Shiso και το Yuzu τα οποία προβάλονται με μια καθαρότητα, δίνοντας κάθε φορά εκτός από τα ονόματά τους και έναν ξεχωριστό χαρακτήρα στο cocktail, χωρίς να το απομακρύνουν από τα χαρακτηριστικά που κάνουν ένα Gin & Tonic, τόσο μοναδικό. Μας συστήνει επίσης μια πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή του ασιατικού bartending. Ο ζεν ιαπωνισμός διαχέεται παντού, αλλά με σαφήνεια και μέτρο, ούτως ώστε τα blending να είναι αρμονικά και με το φαγητό και μόνα τους στην μπάρα. 

Η μαργαρίτα του ήταν δροσερή, καθόλου γλυκιά, απολύτως ισορροπημένη και spicy με μια ελκυστική οξύτητα που σε κάνει να την προσέξεις, ενώ εξίσου πολύ καλή συνταγή είναι και το Last Samurai με ιαπωνικό ουίσκι, φρέσκο χυμό lime, ανανά και plum sake. Συστήνω ανεπιφύλακτα και το BBQ Old Fashioned του Πετρή, με το εξαιρετικό σερβίρισμα που δεν θα αποκαλύψω, αλλά παρολαυτά θα σας δώσω ένα tip: να το συνοδέψετε την ώρα του μπάρμπεκιου στο τραπέζι σας με τα κρέατα. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω το όνομα του πολύ ταλαντούχου Χρήστου Βρεττού, που συνεργάζεται με τον Πετρή στην μπάρα του Red Door και φρόντισε τα ποτά μας εκείνο το βράδυ να είναι όπως πρέπει. 

Info: Τσακάλωφ 6, Κολωνάκι τηλ. 210 3647712

Υ. Γ. 

Απολύτως σεβαστή και καλοδεχούμενη η τακτική του να τρώει κάποιος στο Red Door χωρίς παπούτσια ως μέρος της ταυτότητάς του, αλλά αυτό θα έπρεπε να ισχύει και για όσους πίνουν ποτό στο μπαρ. Δεν μπορώ να κατανοήσω αυτό τον διαχωρισμό μιας και μιλάμε για ένα ενιαίο χώρο. Οι μισοί με τα ειδικά σοσόνια και οι άλλοι μισοί με μπότες και τακούνια. Όχι, τίποτε άλλο. Θα έχουμε ατυχήματα...σε απρόβλεπτα τετ α τετ.