Mosaiko: Μια έκπληξη στα Νότια

Το Mosaiko είναι ένα cafe-bar από αυτά που αγαπώ γιατί μου θυμίζει το αγαπημένο μου κέντρο. Είναι μικρό, αν και πρόσφατα μεγάλωσε λιγάκι, είναι βαμμένο στα γκρι και αποπνέει κάτι “σκοτεινό”, έχει μια urban αισθητική από εκείνες που προσωπικά προτιμώ, παίζει μουσικές που αγαπούν το ροκ, την indie σκηνή και κάπου κάπου και τους ηλεκτρονικούς ήχους.

Όταν ο καιρός ανοίγει, το προτιμώ ακόμα περισσότερο γιατί στην μπροστινή του πλευρά βγάζει αυτούς τους όμορφους ξύλινους πάγκους πάνω στο πεζοδρόμιο που μπορούν να φιλοξενήσουν μεγάλες παρέες ή και διαφορετικές μικρότερες, ενώ στην πίσω του μια “αστική” αυλή εμφανίζεται και σε κάνει να αισθάνεσαι λες και είσαι πράγματι σε αντίστοιχες του κέντρου.

Βέβαια, το γιατί να θέλεις να νιώσεις ότι είσαι στο κέντρο, ενώ ουσιαστικά είσαι δίπλα στην θάλασσα αυτό είναι μια άλλη ιστορία, αλλά όπως και να` χει όλα τα παραπάνω ήταν απλώς ένας πρόλογος για να εξηγήσω πως το Mosaiko είναι μία “διαφορετική” πρόταση από εκείνες που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε σε περιοχές σαν την Γλυφάδα.

Και φτάνουμε στο μπαρ, ένα όμορφο μπαρ με τέτοια ποικιλία και ισορροπία στις ετικέτες και τις προτάσεις που σπάνια συναντάμε σε αντίστοιχα μαγαζιά στην πόλη. Άλλωστε, σε ένα τόσο μικρό μαγαζί, το να παρατηρείς μια κάβα που με έναν πρόχειρο υπολογισμό φιλοξενεί περισσότερα από 50 ουίσκι είναι από μόνο του ευχάριστο και σε προδιαθέτει με τον καλύτερο τρόπο για να “παίξεις” με τους bartender και τις προτάσεις τους πάνω σε cocktail.

Μαζί μου εκείνο το βράδυ ήταν ο Δημήτρης Γούζιος, ένας bartender που βρίσκεται πίσω από την μπάρα του Mosaiko σχεδόν από την πρώτη μέρα που άνοιξε πριν από περίπου 4 χρόνια. Στο πλάι του, βρίσκονται οι Νίκος Πουζμπούρης που παλαιότερα συναντούσαμε στο γειτονικό μπαρ Holy Spirit, και ο Δημήτρης Ζόγκας που έχει περάσει από το Inbi και τα πρώην Γουρουνάκια στο Κολωνάκι.

Ο κατάλογός τους είναι μικρός και περιλαμβάνει μόλις 8 προτάσεις σε cocktail, οι οποίες ωστόσο αρκούν για δείξουν στον φιλοξενούμενο πως οι bartender έχουν μια δημιουργικότητα που εύκολα τον παρακινεί και να μελετήσει τις προτάσεις τους και να επιλέξει μία από αυτές.

Οι συνταγές τους δεν είναι περίπλοκες, ωστόσο στην πλειονότητά τους δημιουργούνται με ενδιαφέροντα συστατικά και ευρηματικούς συνδυασμούς όπως το Ruby in a Jar που αποτελεί μια μείξη από Bourbon ουίσκι, Port κρασί, σιρόπι βανίλιας, μαρμελάδα αγριοκέρασου και χυμό από lime, και από πάνω τρίβεται μαύρο πιπέρι και τοποθετείται φρέσκος δυόσμος. Ένα cocktail δροσερό και περίπλοκο, με έντονο ουίσκι που τόσο εγωιστικά κάλυπτε τα υπόλοιπα συστατικά ενώ ταυτόχρονα βρισκόταν σε αρμονία μαζί τους.

Αντίστοιχα ενδιαφέρον βρήκα και το Dominicana που μου ήρθε σερβιρισμένο σε ένα ποτήρι από αυτά που ξέρεις πως δεν θα ξαναδείς. Το cocktail δημιουργήθηκε ορθώς με ρούμι Sailor Jerry και όχι με απλό, ώστε τα spices του να αναδεικνύονται όμορφα ανάμεσα στο λικέρ και τον πουρέ του μήλου, τον χυμό lime, το φρέσκο ginger, το ροζ πιπέρι και κυρίως το σιρόπι κανέλας, και να οδηγούν σε ένα αποτέλεσμα που το χαρακτηρίζει αυτή η σκανταλιάρικη κάψα που “σώζει” τα γλυκόπιοτα cocktail και τα κάνει προσφιλή ακόμη και σε εκείνους που δεν τα προτιμούν (όπως εγώ).

Το Primavera μου προτάθηκε με λευκή τεκίλα, ένα σιρόπι ιβίσκου, χυμό από lime και ροζ γκρέιπφρουτ, μαύρο πιπέρι και bitters από ραβέντι, μια συνταγή που μου κέντρισε το μάτι αν και ένιωσα πως θα έβγαινε πιο γεμάτη αν είχε χρησιμοποιηθεί reposado τεκίλα.

Με όλα τα παραπάνω κατέληξα στο συμπέρασμα πως στο Mosaiko οι bartender έχουν ασχοληθεί πολύ με την κάθε τους πρόταση. Γιατί bourbon και όχι σκοτσέζικο ουίσκι, γιατί spiced ρούμι και όχι απλό... ερωτήματα που θεωρητικά έχουν δεδομένες απαντήσεις σε ένα μπαρ, στο Mosaiko απαντώνται και μάλιστα μέσα από την ίδια την συνταγή, από την ίδια την γουλιά.

Άλλωστε, ο κύριος Γούζιος όση ώρα παρέμεινα μπροστά από το μπαρ του προσέφερε στους πελάτες του cocktail που έβγαιναν ανάλογα με την συνταγή τους όχι μόνο από διαφορετικό shaker, αλλά και από διαφορετικό στιλ στο shake για να επιτευχθεί κάθε φορά η ιδανική ανάδευση και το ενδεδειγμένο dilution. 

Και αν ανατρέξετε στις περισσότερες από τις πρόσφατες επισκέψεις σας στα μπαρ, κάτι μου λέει πως αντίστοιχη εικόνα δεν έχετε εύκολα συναντήσει...