Το 42 δεν θα πάψει ποτέ να αποπνέει αυτό το σαγηνευτικό, vintage άρωμα που αποπνέουν συνήθως μπαρ με μακρόχρονη πορεία. Αλλά και ο Χρήστος Χουσέας θα εξακολουθεί- για πολύ ακόμα, ελπίζω- να σχεδιάζει τα κοκτέιλ του, με τον δικό του, ιδιοσυγκρασιακό, τρόπο, σαν ιστορίες γραμμένες από παλιούς παραμυθάδες, με δράκους και νεράιδες, δίνοντας όμως πάντα έμφαση στον τρόπο που το αλκοόλ γίνεται η ραχοκοκαλιά, όπου πάνω της χτίζει ό,τι γεννιέται ως ιδέα στο δημιουργικό μυαλό του. Και τονίζω το επίθετο «δημιουργικό» γιατί και σε αυτή, την εντελώς πρόσφατη έκδοση του καινούργιου του καταλόγου ο «αφηγητής» μπαρτέντερ δεν αρκέστηκε να «ενθέσει» κάποιες γεύσεις στα κοκτέιλ του, προχώρησε μέχρι του σημείου να επινοήσει και καινούργιες, «δημιουργώντας» νέα φρούτα, καλύπτοντας έτσι τα κενά που είχε αφήσει η ίδια η φύση στη γευστική παλέτα. Ανακάτεψε ήδη υπάρχοντα φρούτα με μείγματα μπαχαρικών και βοτάνων και «έπλασε» καινούργια… φρούτα, που δοκιμάζοντας τα στα κοκτέιλ του ψάχνεις, μάταια, να βρεις το ανύπαρκτο, φυσικά, όνομα τους.
Όμως ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο ίδιος ο κατάλογος, είναι έτσι διακοσμημένος με τα χαρακτικά των Shigeru Hatsuyama και Takeo Takei, για μια ιαπωνική έκδοση των μύθων του Αισώπου της δεκαετίας του 20, ώστε να διευκολύνει την είσοδο στο κλίμα του παραμυθιού, που υποβόσκει στα περισσότερα «αφηγήματα» του Χουσέα. Στην πρώτη του ενότητα περιλαμβάνει δυο «μισαδάκια» (60 ml ήτοι μισής ποσότητας κοκτέιλ) που απευθύνονται σε όλους, αυτούς που θέλουν να γιορτάσουν κάτι, αυτούς που ήρθαν μετά το γραφείο, αυτούς που ήταν μόνοι ή που ήρθαν για την παρέα, αυτούς που ήρθαν, χωρίς να ξέρουν το λόγο, κι όλους τους άλλους που απλώς ήθελαν να πιούν. Είναι τα μικρά κοκτέιλ με τα «παραπλανητικά» φρούτα, το lance, που το ένιωσα σαν άγγιγμα μιας λάμας που θα ξορκίσει τη θλίψη με «νότες» σοκολάτας και το quiver, που αν και μικράκι, μου δημιούργησε την ανατριχίλα που υποσχόταν η αλκοόλη του. Στις δύο επόμενες ενότητες ανακαλύπτεις τα all time classic του 42 και στην τελευταία και πιο ενδιαφέρουσα ενότητα ανακαλύπτεις την πτυχή που αφορά τα παιχνίδια στα οποία ο μπαρτέντερ μας καλεί να λάβουμε μέρος, αν το θελήσουμε και μόνο.
Και είναι παιχνίδια αντιληπτικότητας, που εστιάζουν στο πως θα προσλάβει ο καθένας μας τις υφές των κοκτέιλ, τις διακυμάνσεις τους ως προς το “βάθος” και τις εντάσεις τους, παιχνίδια στα οποία τον πιο καθοριστικό ρόλο θα παίζει πάντα η διάθεση της στιγμής που επιλέξαμε να περάσουμε στο μπαρ του, αλλά και το πόσο διατεθειμένοι είμαστε να ακολουθήσουμε τις διαδρομές του μυαλού του ή όχι.
Αυτά τα παιχνίδια κορυφώνονται σε αυτήν στην τελευταία ενότητα του μενού, η οποία σχεδιάστηκε για να την "κατανοούν οι ειδικοί και για να την νιώθουν οι υπόλοιποι".
Ίσως και να απευθύνεται μόνο σε μπαρτέντερς κι άλλους περίεργους τύπους, παρότι όλοι μπορούν να απολαύσουν αυτή την εξαιρετική παραλλαγή του κλασικού Zombie, η οποία ονομάζεται «Lightfoot» και είναι αφιερωμένη στον διάσημο χορογράφο Paul Lightfoot, που μάγεψε το κοινό του Μεγάρου Μουσικής, στην πρόσφατη επίσκεψη του στην Αθήνα. Πρόκειται για ένα απολαυστικό και στιβαρά δομημένο zombie, πάνω στη βάση του τζιν που συνδυάζει το Mahina Coco με το Punt e Mes, το Genepi, ένα dry vermouth, το απόσταγμα αχλαδιού Williams και το ρούμι Plantation Pineapple Stiggins.
Τα δύο επόμενα κοκτέιλ θυμίζουν τόσο πολύ negroni που ο Χουσέας τα αποκαλεί negroni nots, και είναι το φραουλένιο και φωτεινό No maps on my taps, έκφραση- αναφορά στους χορευτικούς αυτοσχεδιασμούς που μόνο οι έμπειροι κλακετίστες τολμούν (yuzu, macadamia, μπαχαρικά και τζιν Citadelle) ενώ το πιο σκοτεινό take this waltz σε καλεί να βυθιστείς στα καπνιστά αρώματα ενός Laphroaig Quarter Cask που «μπερδεύτηκαν» με την Averna κι ένα λευκό, ξηρό πορτ, για να “πλάσουν» το πιο γοητευτικό negroni not ever!
Ο Χουσέας άργησε να βγάλει καινούργιο κατάλογο, αλλά αυτός ο νέος του κατάλογος, εξακολουθεί να απαντά με ένα πειστικό «42», την πιο σουρρεαλιστική απάντηση που δόθηκε ποτέ στο ερώτημα «ποιο είναι το νόημα της ζωής;» όπως διαβάσαμε και στο βιβλίο του Douglas Adams «The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy», στο οποίο οφείλει το όνομα του το μπαρ.
Σημαντική πληροφορία: οι ταλαντούχοι μπαρτέντερ της ομάδας του Θοδωρής Καϊσίδης και Ηλίας Μαρινάκης σολάρουν κυριολεκτικά, εκτελώντας άψογα τα κοκτέιλ!
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση