Ann Tuennerman : Ο άνθρωπος πίσω από τα Oscar των Cocktail

Συνάντησα την Ann Tuennerman στην είσοδο του ξενοδοχείου της, στην πλατεία Αγίας Ειρήνης. Περπατήσαμε λίγα βήματα στο ηλιόλουστο κέντρο της Αθήνας που εκείνο το πρωινό απολάμβανε μάλλον μαζί μας, ατάραχο ακόμη τις πρώτες ηλιαχτίδες. Την έπιασα να παρατηρεί σχολαστικά τα μαγαζιά που περνούσαμε με μια περιέργεια τόσο φανερή όσο η παιδική. Περάσαμε έξω από το Νοέλ όταν μου είπε πως έχει ακούσει για αυτό το μέρος και θέλει να το δει. Κάπου ανάμεσα στα τραγούδια του Dean Martin, τις πλούσιες ανθοδέσμες και τα επιβλητικά έπιπλα παραγγείλαμε το τσάι μας σαν δυο μικρές κυρίες.

H Ann Tuennerman (στην φωτό επάνω με τον σύζυγό της) επισκέφτηκε για πρώτη φορά την Αθήνα για ένα σεμινάριο - στο πλαίσιο του American Dream Bar των Clumsies σε συνεργασία με το Fine Drinking by World Class- που διοργάνωσε η ομάδα των Clumsies με θέμα το παγκόσμια γνωστό θεσμό Tales of the Cocktail. Το φεστιβάλ αυτό διεξάγεται στη Νέα Ορλεάνη κάθε χρόνο και έχει κάτι από τη λάμψη και τη χάρη των Oscar, στο χώρο όμως του bartending και του fine drinking, αναδεικνύοντας κάθε χρόνο τα καλύτερα bar του κόσμου. Εκείνη λοιπόν είναι η διοργανώτρια, είναι το άτομο που κρύβεται πίσω από την αρχική ιδέα και έρχεται σε επαφή με τους πιο καταξιωμένους ανθρώπους του χώρου. Φυσικά όπως όλοι γνωρίζουμε κάθε παραμύθι ενέχει τις δυσκολίες και τους δράκους του. Τον Αύγουστο του 2005 λίγες μέρες μετά το event χτύπησε τη Νέα Ορλεάνη ο τυφώνας Κατρίνα, το 80% της πόλης καλύφθηκε από νερό, έχασε το σπίτι της, πέρασε δύο μήνες στη Νέα Υόρκη, χώρισε με τον πρώτο της σύζυγο και ο σπόνσορας της εκείνη την περίοδο την εγκατέλειψε. Επιστρέφοντας στη Νέα Ορλεάνη και ξεκινώντας πάλι από το μηδέν, αποφάσισε να συνεχίσει το όνειρο της, σήμερα το Tales of the Cocktail αποτελεί το μεγαλύτερο φεστιβάλ στη βιομηχανία του ποτού.  

Αφετηρία το 2002 όταν ξεκίνησε επίσημα ο θεσμός Tales of the Cocktail, που πλέον είναι το πρωταγωνιστικό φεστιβάλ στη βιομηχανία και αποτελεί ένα παγκόσμιο σημείο συνάντησης. Πως ξεκίνησε όλο αυτό το παραμύθι;

Ξεκίνησα περιοδείες με μικρές ομάδες 20 ατόμων, σε μπαρ και σε εστιατόρια της Νέας Ορλεάνης με σκοπό να γνωρίσει ο κόσμος τις ιστορίες πίσω από κλασικά ποτά που ξεκίνησαν από εκεί, όπως το Grasshopper, το Brandy Crusta και το Sazerac αλλά και να έρθουν σε επαφή με διάσημα μπαρ και εστιατόρια γεμάτα ιστορία και background. Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε η άνεση και η αμεσότητα που προσφέρει σήμερα η χρήση των social media, οπότε καταλαβαίνεις πως οι τρόποι για να προσεγγίσω κόσμο να έρχεται ήταν περιορισμένοι. Είχα εμπειρία στο χώρο του marketing και μέσω τηλεφώνου, brand advertising, διαφημιστικά stands, ο κόσμος άρχισε να ανταποκρίνεται και έτσι ένα χρόνο μετά για να γιορτάσουμε τη πρώτη επέτειο σκέφτηκα την ιδέα του Tales of the Cocktail. Έγιναν δύο event, μια συνέντευξη Τύπου, τιμήσαμε δέκα μπαρ και εστιατόρια, είχαμε μόλις 50 άτομα, ο κόσμος όμως αγκάλιασε την ιδέα και αποφασίσαμε να το καθιερώσουμε. Κάθε χρόνο εξελίσσεται και μεγαλώνει. Ο σκοπός μου ήταν να φέρω κάτι πολύ ξεχωριστό στη πόλη μου, που αγαπώ. 

Ποιος μπορεί να συμμετέχει στο event; Είναι ανοιχτό στο κοινό;

Ειλικρινά όποιος έχει τη διάθεση και την όρεξη. Είμαστε μια πολύ ανοιχτή κοινότητα και μας ενθουσιάζει να ακούμε σε νέες ιδέες και προτάσεις. Δίνει τη δυνατότητα στους bartender να έρθουν κοντά και να ανταλλάξουν γνώσεις αλλά σε καμία περίπτωση δεν απευθύνεται αυστηρά στην βιομηχανία του μπαρ. 

Η bar κοινότητα έχει εξελιχτεί θετικά και θεαματικά τα τελευταία χρόνια, ποιο κατά τη γνώμη σας είναι το βασικό συστατικό επιτυχίας όταν κάνουμε λόγο για ένα καλό bar;

Η φιλοξενία. Μπορεί δυο άνθρωποι να σου προσφέρουν το ίδιο ποτό και η διαφορά να έγκειται στο τρόπο. Ένα χαμόγελο έχει διαφορετική ενέργεια. Νομίζω πως αυτός ίσως να είναι ο λόγος που κάποιοι γίνονται θαμώνες σε μπαρ. Όλοι θέλουμε να νιώσουμε ότι μας εκτιμάνε. Έτσι λειτουργεί γενικότερα η εστίαση. Μου συμβαίνει και σε καφετέριες που πηγαίνω και χαίρομαι κάθε φορά που οι άνθρωποι που με γνωρίζουν με ρωτάνε πως είμαι και εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους. Αυτό είναι ένα σημαντικό συστατικό που εντόπισα στην Ελληνική κουλτούρα και στο τρόπο που δουλεύει η αγορά. Όλοι είναι ανοιχτοί και ευγενικοί. Ο κόσμος κατά τη γνώμη μου δεν πηγαίνει στα μπαρ μόνο για τα καλά ποτά. Χωρίς καλή φιλοξενία η επιτυχία όσο καλά και αν είναι τα ποτά θα εξατμιστεί γρήγορα. Στο τέλος της ημέρας θυμόμαστε τον τρόπο που μας έκαναν να νιώσουμε οι άνθρωποι άλλωστε. 

Το Tales of the Cocktail έχει αναπτυχθεί αρκετά τα τελευταία 15 χρόνια, πιστεύετε ότι και η αντίληψη του καταναλωτή απέναντι στα cocktail έχει αλλάξει; Εντοπίζετε διαφορές με παλαιότερα;

Πλέον δίνουν όλοι βάση στα φρέσκα συστατικά και τη φιλοσοφία less is more. Η πλειοψηφία των καταναλωτών εκτιμάει την καλή ποιότητα μπροστά στη ποσότητα. Επίσης η σχέση αυτή είναι αμφίδρομη και η φιλοσοφία του μπαρ έχει ωριμάσει. Είναι περισσότερο εκλεπτυσμένη, αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη. Σπανίζουν τα happy hour και τα οικονομικά ίσως με πρόχειρη ύλη ποτά.  

Υπάρχει κάποιο cocktail που έχετε στη καρδιά σας;

Ναι, είναι το Sazerac. Είναι για μένα ιστορία μέσα στο ποτήρι. Είναι το επίσημο ποτό της Νέας Ορλεάνης από το 2008, υπάρχει από το 1870 και έχει μια συναισθηματική αξία. Επίσης η γεύση του είναι άρτια ισορροπημένη και είναι ένα ποτό που πίνεται με μια διαδικασία, μια ατμόσφαιρα. Στο ταξίδι μου στην Αθήνα απέκτησα και ένα δεύτερο αγαπημένο το Otto’s Vermouth με tonic. Είναι αρωματικό, φρέσκο και δροσιστικό. Να το δοκιμάσεις. 

Αλήθεια, τη γεύση σας άφησε η μπαρ σκηνή στην Ελλάδα;

Οι άνθρωποι στην Ελλάδα έχουν την φιλοξενία στο αίμα τους. Υπάρχει ευγένεια και αλληλεπίδραση και όπως ανέφερα πριν αυτό είναι ένα μεγάλο κομμάτι στο μπαρ. Πιστεύω ότι όποιος επισκέπτεται την Αθήνα σίγουρα θέλει να ξαναέρθει, εγώ ήδη σκέφτομαι πως θέλω να δείξω στον σύζυγο μου όσα είδα και να μεταδώσω την αίσθηση που θα πάρω μαζί μου. Τα παιδιά από το Clumsies που γνώρισα κάνουν αξιοθαύμαστη δουλεία και είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν ευκαιρίες, η παγκόσμια bar κοινότητα να έρχεται κοντά και να επικοινωνεί, να γνωρίζονται οι συναντιούνται οι διαφορετικές κουλτούρες. Όλοι οι Έλληνες επαγγελματίες στο κλάδο που γνωρίζω αποτελούν τους πρεσβευτές για την εικόνα της Ελλάδας προς τα έξω. Άλλωστε ο κόσμος διαισθάνεται το αυθεντικό και το ποιοτικό και στην Ελλάδα αυτό υπάρχει.

Έχετε κάποιο αγαπημένο μπαρ στην Αθήνα;

Θα πω την αλήθεια. Δεν έχω προλάβει ακόμη να επισκεφτώ όσα είναι στη λίστα μου, το Baba au Rum, το Gin Joint και άλλα πολλά που ακούω ότι κάνουν σεβαστή δουλεία. Συναισθηματικά αγαπημένο είναι το Clumsies για την πρωτοβουλία τους να φέρνουν μπαρ από το εξωτερικό και να ανταλλάσσουν ιδέες. Επίσης τους θαυμάζω προσωπικά για την ομαδικότητα τους. Υπάρχει ένα επαγγελματικό δέσιμο ανάμεσα τους και ο καθένας του έχει αναλάβει ένα ρόλο αλλά όταν πρόκειται για την τελική ευθεία του αγώνα όλοι θα τερματίσουν μαζί.

 Αντιμετωπίσατε κάποια δυσκολία σε αυτόν τον ανδροκρατούμενο κλάδο;  

Είναι αλήθεια πως η βιομηχανία στη πλειοψηφία της είναι ανδροκρατούμενη, όμως πάντα έβλεπα τον εαυτό μου ως άνθρωπο και δεν σκεφτόμουν το φύλο. Φυσικά είχα και εγώ αρκετούς αρσενικούς μέντορες στη πορεία της καριέρας μου και ίσως να είναι έτσι επειδή οι γυναίκες δεν είχαν πολλά όμοια πρότυπα να ταυτιστούν και να θαυμάσουν, τουλάχιστον όταν μιλάμε για ιδιοκτησία σε ένα μπαρ. Σήμερα αυτό έχει αλλάξει θετικά. Υπάρχουν γυναίκες πλέον σε αυτές τις θέσεις και πραγματικά πιστεύω πως μια γυναίκα μπορεί να καταφέρει οτιδήποτε και αν βάλει στόχο. Όλοι περνάμε από δοκιμασίες κάθε μέρα και ο Ελληνικός λαός μπορεί ουσιαστικά να νιώσει τι σημαίνει αυτό. Εκείνο που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι κανένας δε γνωρίζει τι περνάει ο άλλος μέσα στη μέρα του. Πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε όλα με μια ευγένεια. 

Τι θα συμβουλεύατε κάποιον που θέλει να μπει στο κλάδο;

Να είναι ανοιχτός και να μη διστάζει να δώσει ευκαιρίες σε νέα πράγματα. Το moto μου είναι ότι αν δε χορέψεις δε θα μάθεις τι θα μπορούσε να έχει συμβεί αν χόρευες. Ακόμα, όσο ταλαντούχος και να είναι κάποιος πρέπει να βοηθάει τον κόσμο να τον βρει, να τον ανακαλύψει. Οι επιτροπές ταξιδεύουν αρκετά και έχουν πολλές ευθύνες. Πρέπει να διαφημίσει τον εαυτό του και να ευνοήσει ο ίδιος την δυνατότητα να ξεχωρίσει.  

Διεξάγετε και πολλά σεμινάρια, πείτε μου πληροφορίες για αυτά και τη θεματική τους.

Έχουμε δωρεάν σεμινάρια στην ιστοσελίδα σε μορφή βίντεο. Μόλις προσθέσαμε ένα καινούργιο με θέμα κατά πόσο έγκειται στη δουλειά του bartender να διασκεδάζει το πελάτη. Επίσης μπορεί ο καθένας να προτείνει θέματα για σεμινάρια και όταν μια ιδέα είναι καλή η επιτροπή την εγκρίνει. Αυτό προϋποθέτει το θέμα να σχετίζεται με τη βιομηχανία και είναι εντυπωσιακό πως με τα χρόνια προκύπτουν διαφορετικές σκέψεις που στο παρελθόν ποτέ δε θα μας απασχολούσαν. Για παράδειγμα η κρίση της αγαύης, θέματα υγείας που προκύπτουν στο χώρο εστίασης. Η βιωσιμότητα των θεμάτων μεταβάλλεται σε σχέση με τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα της κοινότητας. 

Αν έπρεπε να επιλέξετε μια αγαπημένη στιγμή στην πορεία όλων αυτών των ετών στη βιομηχανία ποια θα ήταν αυτή;

Είναι τόσες πολλές. Κυρίως είναι οι στιγμές με τους ανθρώπους. Όταν βγαίναμε ραντεβού με τον άντρα μου πήγαμε στο πρώτο μας spirited dinner μαζί ή τη στιγμή που προσέλαβα το πρώτο υπάλληλο, που ήταν ρίσκο αλλά ένιωθα φόβο, χαρά και ενθουσιασμό παράλληλα. Κάθε φορά που κάποιος εμπιστεύεται το θεσμό και επενδύει χρήματα και χρόνο. 

Είχα διαβάσει σε μια παλαιότερη συνέντευξη σας ότι δε πίνετε ποτέ ένα cocktail μέχρι τέλους, ισχύει;

Ναι είναι αλήθεια. Προσπαθώ να κρατιέμαι γιατί και εγώ και οι συνεργάτες μου πρέπει να είμαστε λειτουργικοί κατά την διάρκεια του φεστιβάλ. Δοκιμάζω όμως. Προσπαθώ πάντα να λέω στο κόσμο που έρχεται για πρώτη φορά ότι τα ποτά δε θα τελειώσουν και πως έχουμε αρκετό χρόνο να δοκιμάσουμε υπεύθυνα χωρίς υπερβολή. 

Ποιο είναι το κομμάτι εκείνο της δουλειάς που κάνει τη καρδία σας να φτερουγίζει από χαρά κάθε φορά;

Το welcome reception που γίνεται και έρχονται άτομα από όλο το κόσμο που γνωρίσαμε πριν ένα χρόνο, στα μέρη τα οποία επισκεφτήκαμε και γνωρίζονται και εκείνοι μεταξύ τους. Κάθε φορά νιώθω την ίδια ανάγκη να τους αγκαλιάσω. Και μετά βέβαια και τα ταξίδια που μπορούν να σε βάλουν σε μια διαφορετική ιδιοσυγκρασία και να επικοινωνήσεις με το κόσμο να ακούσεις πως του φαίνεται αυτό που κάνουμε. Στο γραφείο δεν μπορείς να νιώσεις αυτό τον ενθουσιασμό, δεν αισθάνεσαι. Η δυνατότητα αυτή στη δουλειά είναι καταπληκτική.  

Φέτος είναι η 15η επέτειος του Tales of the Cocktail, έχετε οργανώσει κάτι ιδιαίτερο για τον εορτασμό;

Νιώθω ότι είναι σπουδαίο που πέρασαν 15 χρόνια, παρόλο που πέρασαν τόσο γρήγορα που ούτε το κατάλαβα. Θα υπάρξουν events και εορτασμοί. Το όμορφο είναι ότι είναι τη περίοδο που είναι τα 11α spirited awards μας, οπότε σίγουρα θα δώσουμε το καλύτερο μας εαυτό να βγει κάτι ξεχωριστό.