Εννέα φορές στις δέκα όταν βλέπω στον κατάλογο τις λέξεις «κόκορας κρασάτος», φεύγω τρέχοντας γιατί θέλω να αποφύγω την υπέρτατη ανοστιά ενός μεταμφιεσμένου σε πρίγκιπα κοτόπουλου.
Στο εστιατόριο του Άρη Βεζενέ, ο κόκορας κρασάτος είναι τρεις μπουκιές κρέας επάνω σε μία «αυτοσχέδια» πίτσα, όπου μαζί με το τυρί και κάτι εκπληκτικά καρότα δημιουργούν, με την πραγματικά ΑΨΟΓΗ ζύμη, ένα σύνολο τόσο, μα τόσο νόστιμο που θα μπορούσες να περάσεις όλο το βράδυ τρώγοντας μόνο αυτό. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι αναπάντεχα αισθάνεσαι τη γεύση του κρασιού ―τόσο όσο― βαθιά μέσα στο κρέας του κόκορα, αλλά ότι η κουζίνα έχει κατορθώσει να του προσδώσει μία γεύση που θυμίζει φτερωτό κυνήγι, κι ας είναι από ορνιθώνα το παλικάρι.
To Vezene είναι ένα εστιατόριο που πολύ θα ήθελα να μην ήταν μοναδικό στην Αθήνα: ζεστό, φιλόξενο και ευχάριστο και, πάνω απ’ όλα, πεντανόστιμο. Με πρώτες ύλες που σκίζουν και σεφ που ξέρουν να τις αναδεικνύουν, κάθε επίσκεψη είναι σαν να περιδιαβαίνεις μία από τις καλύτερες λαϊκές αγορές στον κόσμο, όπου ανάμεσα στους πάγκους με τα φρέσκα προϊόντα, έχεις κάποιον να σου δίνει να δοκιμάζεις επί τόπου, μαγειρεμένο, ό,τι βλέπεις ωμό.
Από το αποστομωτικό καρπάτσιο σφυρίδας μέχρι το ζουμερό ραβιόλι με φραγκόκοτα και από το ντεκατάν μεδούλι μέχρι το ανεπανάληπτο onglet(οι μύες του βοδινού διαφράγματος),με τις απολύτως θεϊκές πατάτες φούρνου (από μόνες τους επιβάλλουν την άμεση επίσκεψή σας στο εστιατόριο), όλα τα πιάτα του κ. Βεζενέ είναι φτιαγμένα για τον Επίκουρο που ο καθένας κρύβει μέσα του. Θα είμαι ίσως απόλυτος, αλλά εάν δεν σας αρέσει η κουζίνα αυτή μάλλον πρέπει να θέσετε στον εαυτό σας μερικές σκληρές ερωτήσεις για τη γαστρονομική σας κουλτούρα.
Το εστιατόριο είναι επιτυχημένο και συνεχώς γεμάτο. Άλλος στη θέση του Άρη Βεζενέ, οδηγούμενος από το φόβο και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της κρίσης, δεν θα τολμούσε να αλλάξει το παραμικρό μπαςκαι χάσει την πελατεία του. Κι όμως, οι αλλαγές εδώ είναι συχνές, πιάτα ημέρας υπάρχουν πάντοτε, η καινοτομία διάχυτηκαι το χιούμορ ―κάτι που δυστυχώς λείπει από όλα τα εστιατόρια της χώρας― καιροφυλακτεί: σε πρόσφατη επίσκεψή μας, το ongletσυνόδευε το λαχανικό-βασιλιάς του χειμώνα: το υποτιμημένο στην Ελλάδα πράσο· ψημένο στη σχάρα, στη «στάχτη», ήταν άψογος συνοδός του ζουμερού κρέατος και συνομιλητής της γλυκιάς και μπαχαρένιας μαρινάδας που το περιέβαλε.
Το σέρβις είναι άψογο και η ομήγυρις πασιχαρής που ζει τη γαστρονομική αυτή εμπειρία σε ένα χώρο τόσο ζωντανό και ο οποίος τολμά ως αρχιτεκτονική διαρρύθμιση να στριμώχνει τους πελάτες του όπως στα μπιστρό του εξωτερικού με αποτέλεσμα τη δημιουργία ιδιαίτερα ζεστής ατμόσφαιρας. Μου θύμισε, μεταξύ άλλων, την Coupole.
Σπεύσατε.
Info: Βρασίδα 11, Χίλτον, τηλ. 2107232002
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση