Taste the Fashion

30 Μαρτίου 2012
Εύη Φέτση

Τα κοσμικά καλέσματα δεν είναι το καλύτερο μου. Μάλιστα, κάνοντας την δουλειά που κάνω τόσα χρόνια τώρα- ειδικά στην Μύκονο- αν ήμουν λίγο πιο κοινωνική και λίγο πιο αποφασισμένη να ασχοληθώ με το mingling και το socializing θα είχα σίγουρα χτίσει ένα πολύ πιο δυνατό όνομα στον χώρο και μια σοβαρότερη καριέρα, μια που αυτός είναι ο τρόπος για να κάνεις κάθε είδους business στην Ελλάδα. Αλλά και αλλού.

Δεν είμαι όμως, και έτσι παρά τις προσκλήσεις που μαζεύονται κάθε τόσο στο γραφείο του αγαπημένου μου αλλά και στο δικό μου, σπανίως αποφασίζω να ξεκουνηθώ … Έτσι αποτελεί μάλλον «είδηση» για τα δικά μου δεδομένα πως χτες το βράδυ βρέθηκα στο Hilton για την εκδήλωση Taste the Fashion.

Όμως τα παιδιά της Ελπίδας και του Χαμόγελου του Παιδιού στα οποία πηγαίνουν τα έσοδα της συγκεκριμένης βραδιάς αποτελούν τον καλύτερο σκοπό, ειδικά σ΄αυτές τις δύσκολες εποχές που περνάμε και έτσι, στις 9.30 η ώρα το βράδυ, σκαρφαλωμένη στις 15ποντες Tata Naka χειροποίητες wedges μου, βαμμένη, ντυμένη “to show my taste of fashion” όπως πρόσταζε η πρόσκληση, και με μανικιούρ άψογο ώστε να αναδεικνύει τα Kaissaris δαχτυλίδια μου που φορώ πια ολοένα και πιο σπάνια, περνούσα την είσοδο του ξενοδοχείου και στηνόμουν χαμογελαστή μπροστά στο “Wall of fame” για να φωτογραφηθώ ως άλλη σταρ του εγχωρίου κουρμπετιού. Γύρω μου κόσμος πολύς, κυρίες ντυμένες με την τελευταία λέξη της μόδας – πολλές αγγίζοντας την υπερβολή ή και ξεπερνώντας την καμιά φορά- και κύριοι που έψαχναν αφορμή να βγουν στην βεράντα να καπνίσουν και να μιλήσουν για την πτώση του Χρηματιστηρίου. Και διάφορες περσόνες της μόδας, στυλίστες, μοντέλα που θα έπαιρναν αργότερα μέρος στο fashion show, κομμωτές, φωτογράφοι, όλο το happy crowd που περιμένει κανείς να δει σε μια τέτοια εκδήλωση και some more. Και celebrities φυσικά. Είδα την Δούκισσα Νομικού που είναι κουκλάρα και από κοντά, την Μαίρη Συνατσάκη, την Μαρία Μπεκατώρου, την Τάμτα που ήταν τόσο απλά χτενισμένη και ντυμένη που σχεδόν δεν την γνώρισα, τον Χάρη Χριστόπουλο, την Έλενα Σύρακα, την Ειρήνη Νταϊφά, την Αλεξάνδρα Μωράκη, και σίγουρα θα ήταν και άλλοι που μου διέφυγαν μια που κάποια στιγμή βαρέθηκα να στέκομαι όρθια και να χαζεύω και πήγα να καθίσω στο τραπέζι μου.

Στην υπέροχα στολισμένη αίθουσα με τα τεράστια βάζα με κλαδιά αμυγδαλιάς και τα κεριά by Μυρτώ Πεζούλα, βρέθηκα να κάθομαι στο τραπέζι των δημοσιογράφων πράγμα αναμενόμενο αλλά και ελαφρά βαρετό μια που πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις θα προτιμούσα να γνωρίσω κανέναν καινούριο άνθρωπο αντί να κουβεντιάζω όλο το βράδυ για την πτώση του Κωστόπουλου και την κρίση στα περιοδικά και την τηλεόραση με τους ίδιους συναδέλφους με τους οποίους έχουμε διασταυρωθεί και συνυπάρξει σε όλα σχεδόν τα δημοσιογραφικά «μαγαζιά».  Παρόλα αυτά, πέρασα μια χαρά και έμαθα και κουτσομπολιά διάφορα τα οποία όμως δεν θα σας μεταφέρω για να μην αλλάξει σήμανση το site..

Το δείπνο, το οποίο ήταν εμπνευσμένο από τα ρούχα των οίκων μόδας Salvatore Feragammo, Balecianga και Gucci, ξεκίνησε με ένα ζελέ θαλασσινών με πανδαισία λαχανικών και αφρό μαϊντανού που ετοίμασε ο chef του Hilton, Γιάννης Μανίκης συνδυασμένο με λευκό κρασί Κανένας . Στην συνέχεια δοκιμάσαμε φέτα σφυρίδα με χόρτα παραπούλες φρικασέ δια χειρός Λευτέρη Λαζάρου, που για μένα ήταν το καλύτερο πιάτο της βραδιάς, συνδυασμένο με λευκό Μετόχι και τελειώσαμε με σφαιρίδια από γιαούρτι Total σε σούπα φράουλας φτιαγμένα από τον Χριστόφορο Πέσκια που έφτασαν στο τραπέζι μαζί με ένα ποτήρι Μοσχάτο Λήμνου . (Όλα τα κρασιά της βραδιάς ήταν του Τσάνταλη)

Την ώρα που τρώγαμε το κάθε πιάτο, περνούσαν από μπροστά μας και τα μοντέλα ντυμένα με τα ρούχα του οίκου που αποτέλεσε την έμπνευση του κάθε chef. Λάτρεψα την λαμέ λιλά φούστα του Balecianga της φωτογραφίας, βρήκα τα ρούχα του Feragammo λίγο πιο λουλουδάτα απ΄ότι θα ήθελα και τελικά, νομίζω πως η συλλογή που ταιριάζει περισσότερο στο γούστο μου  είναι αυτή του Gucci. Είναι κρίμα που δεν ταιριάζει και στα κιλά μου…

Η βραδιά έκλεισε με την κλήρωση των λαχνών με δώρα τσάντες των συμμετεχόντων οίκων, κοσμήματα του οίκου Καίσαρη, τριήμερα στην Κρήτη, spa και μαθήματα μαγειρικής από τα οποία δυστυχώς δεν κερδίσαμε τίποτα και φεύγοντας πήραμε και goody bag που περιείχε ένα κηροπήγιο από το Kosta Boda, κρέμες Shiseido – δείγματα unfortunately- και προϊόντα μαλλιών Kerastase.

Κάνοντας τον απολογισμό της βραδιάς, πέρασα μια χαρά. Στην πραγματικότητα θα μπορούσα όντως να το κάνω λίγο συχνότερα όλο αυτό, όμως αν σκεφτείτε πως δεν πήγα καν στα δύο πρώτα πάρτι του Mykonos Confidential του οποίου ήμουν editor in chief, μάλλον δεν έχει σημασία τι θα μπορούσα να κάνω αλλά τι κάνω τελικά.  Η εκδήλωση πάντως ήταν οργανωμένη άψογα από την Χαρά Χρυσικοπούλου – Καίσαρη και την Μαριάννα Σμπώκου που την εμπνεύστηκαν και που έδωσαν εμφανώς όλη την ενέργεια και την καλή τους διάθεση για να είναι όλα στην εντέλεια, τα μενού και όλο το έντυπο υλικό της βραδιάς ήταν σούπερ σχεδιασμένο από τον Νικόλα Φαράκλα, το service του Hilton ανταποκρίθηκε άρτια, και είναι εξαιρετικά ευχάριστο το ότι τόσος κόσμος έσπευσε να στηρίξει τα παιδιά που έχουν ανάγκη γεμίζοντας τα τραπέζια και την αίθουσα ασφυκτικά. Να ευχηθούμε τέτοιες πρωτοβουλίες να πολλαπλασιάζονται, στην τελική άμα είναι να ντυνόμαστε και να στηνόμαστε παριστάνοντας τους κοσμικούς μαϊντανούς που δεν είμαστε, ας πιάνει τουλάχιστον τόπο η … θυσία μας… Για τα παιδάκια και για όλους εκείνους που πραγματικά το χρειάζονται.

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση