Brunello: Ένα κουκλίστικο bistro ντυμένο με τανίνες

08 Ιανουαρίου 2018
Τάσος Μητσελής
Ιδανικά πλασαρισμένο σε μια από τις διαχρονικά elegant και πολύβουες γειτονιές της Αθήνας, το wine bar bistro Brunello ήρθε στο Κολωνάκι παίζοντας τις κοσμοπολίτικες νότες του που φέρνουν την κουλτούρα της Τοσκάνης στο οινικό φαγοπότι ένα βήμα πιο κοντά.
  • BRUNELLO: ΕΝΑ ΚΟΥΚΛΙΣΤΙΚΟ BISTRO ΝΤΥΜΕΝΟ ΜΕ ΤΑΝΙΝΕΣ | Νέα

Ακόμη ένα wine bar στο κέντρο; Δεν σας κρύβω ότι όταν έμαθα το καλοκαίρι για το Brunello, αυτή η ερώτηση μου ήρθε ως στιγμιαίο αντανακλαστικό. Τα πράγματα, όμως, είχαν από την αρχή ξεκάθαρες προοπτικές τις οποίες κιόλας επαλήθευσαν στη πορεία. Αφενός ο Γιώργος Μελισσάρης μας έχει εκπλήξει αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια με τα καλαίσθητα και έξυπνα εστιατορικά του εγχειρήματα και αφετέρου ο Μιχάλης Νουρλόγλου που ανέλαβε το γαστρονομικό κομμάτι του νέου wine bistro, τα έχει πάει γενικώς πολύ καλά με τις επιμέλειες. Ξέρει να μπαίνει στο κλίμα, έχει ωραίες ιδέες αλλά και την κατάλληλη ομάδα να τις υλοποιούν οπότε η πλοκή του φαγητού αποκτά έξτρα ενδιαφέρον όταν υπογράφει ο ίδιος το μενού. Τώρα, το χέρι του ασφαλώς για το γοητευτικό Brunello έβαλε και ο αρχιτέκτονας Στράτος Χιωτέλης, ο οποίος έδωσε στο μικρό χώρο της Λουκιανού ένα ιταλικό elegant μοτίβο αγκαλιασμένο από μια στιλάτη θέρμη που σου αποσπά την προσοχή και σε προδιαθέτει ότι εδώ η σημασία στη λεπτομέρεια έχει ξεχωριστή βαρύτητα. Ακόμα και η art de la table στα τραπέζια με τα προσεγμένα σερβίτσια, τα τύπου vintage μαχαιροπήρουνα, τα αναμμένα κεριά και τα ποτήρια Riedel δίνουν μόλις πέσει η νύχτα ένα τόσο όσο γκράντε αέρα στην ατμόσφαιρα που μου ταίριαξε πολύ. 

Το Brunello εκτός από antica enoteca αυτοπροσδιορίζεται και ως wine bistro. Συμφωνώ απόλυτα αφού και το οινικό και το γαστρονομικό κομμάτι του είναι αμφότεροι πρωταγωνιστές. Δύσκολα, δηλαδή, θα πάει κάποιος στο Brunello μόνο για να φάει ή αποκλειστικά για να πιεί κρασί. Το τοπίο είναι φτιαγμένο για τον συνδυασμό τους. Αναφέρομαι κυρίως στο βράδυ αφού τις πρωινές ώρες σερβίρουν καφέ Taf και μια γκάμα από panini και pizzeti που ξεγελάνε αλά ιταλικά  τη πείνα του μεσημεριού. Ξεφυλλίζοντας τη λίστα κρασιών η οποία συν τω χρόνω θα εμπλουτίζεται συνεχώς με νέες ετικέτες, διαπιστώνω δικαίως ότι ο βορειοιταλικός αμπελώνας έχει την τιμητική του. Αρκετά κρασιά σερβίρονται σε πολύ καλές στο ποτήρι, υπάρχει μια μικρή ποικιλία από αφρώδη ενώ στην κάβα του Brunello ξεκουράζονται και ελάχιστα προς το παρόν fine wines, από εκείνα που πρέπει κανείς να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη για να τα απολαύσει. Πολύ άμεσα θα σερβίρουν και επτά aperitivi που δημιούργησε ο Σπύρος Κερκύρας της Bar Solution, σταθερός συνεργάτης του Μελισσάρη σε όλα τα εστιατόριά του. Ήδη έχω βάλει στο μάτι το Ragazzo Bello και το Grape Negroni για την επόμενη φορά. 

Το μενού του Brunello που αριθμεί τρεις σαλάτες, πέντε πρώτα, πέντε κύρια , δυο επιδόρπια, τυριά και αλλαντικά υπογράφει ένα δυνατό όνομα της ελληνικής σκηνής, ο Μιχάλης Νουρλόγλου. Είναι σχεδιασμένο στην λογική των tapas (€7-€16) αν και πιστέψτε με, δύσκολα θα φύγετε από εκεί νηστικοί αν επιλέξετε λόγου χάρη για δυο άτομα έξι πιάτα. Ο νεαρός Θάνος Ζαμπούνης, τώρα, άρτι αφιχθείς από μισελενάτα εστιατόρια του εξωτερικού σε πόστα των οποίων δούλευε για χρόνια, φαίνεται ότι έχει όρεξη να δείξει αρκετά πράγματα αλλά και καλή τεχνική που εν προκειμένω διασφαλίζει ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα στις συνταγές του Νουρλόγλου. Η σαλάτα με κολοκύθα, φακές, ρικότα, ηλιόσπορους και μαντζουράνα είναι μια ωραία εισαγωγή στην κουζίνα του Brunello που επιφυλάσσει διάφορες εκπλήξεις. Άλλη μια είναι ο καλοφτιαγμένος σολομός με την εκρηκτική σαλάτα πουτανέσκα με την οποία θα κάνετε ωραίο παιχνίδι και με ένα κατάλληλο κρασί. Την μπουράτα τους που σερβίρεται με χειροποίητο προζυμένιο ψωμί, θα μπορούσα να την παραγγέλνω κάθε φορά που θα πηγαίνω στο Brunello, ενώ την επόμενη φορά που θα μπω στην κουζίνα για να κρύψω το τρουφέλαιο θα εκτιμήσω και την cacio e peppe τους που θα την προτιμούσα με πιο κρεμώδη υφή. Από βράσιμο πάντως, έσκιζε. Ωραία ιδέα το Vitello Tonato που για του λόγου του αληθές στην περίπτωσή τους είναι...χελάτο ενώ τα άπαιχτα τηγανητά λεμόνια από τα οποία a propos θα μπορούσα να φάω ένα ολόκληρο μπολ, δίνουν έξτρα τσαχπινιά στην παραλλαγή της all time classic ιταλικής σπεσιαλιτέ. Χώρος για τυριά και αλλαντικά εντέλει δεν υπήρξε και αυτό είναι μια περίτρανη απόδειξη ότι παρά τις μεσαίου και βγάλε μερίδες, θα είστε μάλλον πλήρεις.

Πότε είπαμε ότι ξαναπάμε στο Brunello; 

Info : Λουκιανού 21, Κολωνάκι, τηλ: 2107248889

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση