«H ημέρα μου ξεκινάει κάνοντας μια επιθεώρηση στα φυτά μου, για να δω αν χρειάζονται πότισμα. Δεν ξέρετε πόσο ωραίο είναι ιδιαίτερα τώρα που οι 6 πορτοκαλιές μου είναι ανθισμένες, μου σπάει η μύτη από την υπέροχη μυρωδιά. Έχω μια ταράτσα και δύο μπαλκόνια γεμάτα φυτά. Μετά την επιθεώρηση... θέλω κάτι γλυκό, αλλά ευτυχώς δεν το έχω- και δεν το τρώω! Αν μ` αφήσεις, δε, ελεύθερο μπορώ να κάνω πολύ άσχημα πράγματα πάνω από ένα μπουφέ brunch. Τρελαίνομαι για αβγά τηγανητά, με μπέικον. Τρελαίνομαι για τυριά και αλλαντικά.... Τρελαίνομαι για κρουασάν και μαρμελάδα πορτοκάλι..... Ευτυχώς που τα brunch δεν είναι στις συνήθειες μου, και ευτυχώς που δεν έχω τίποτα απ` όλα αυτά σπίτι μου.
Τελικά τρώω πρωινό το οποίο αποτελείται από ένα γιαούρτι 2%, δημητριακά All Bran plus και ένα φρούτο εποχής. Μήλο, μπανάνα, φράουλες... Μετά βάζω την μηχανή Nespresso μπροστά, και με ένα διπλό espresso στο χέρι κατεβαίνω στο γραφείο του σπιτιού μου και μπαίνω στο Internet.
Αν βρεθώ στο δρόμο και πεινάσω έχω τη λύση έτοιμη: Επειδή πεθαίνω για τυρόπιτα ή σπανακόπιτα, έχω ένα φούρνο στην γειτονιά μου στα Πετράλωνα, τον Γρίβα, που κάνει κάθε μέρα δικές του φρέσκες πίτες που είναι απόλαυση. Ξέρετε, δεν είναι σαν αυτές τις κατεψυγμένες των διάσημων αλυσίδων fast food. Στον Γρίβα λοιπόν όποτε πάω δεν θέλω να φύγω. Βλέπω τα ψωμιά, τις πίτες, τα γλυκά, τα κουλουράκια... όλα φρέσκα και όλα δικά τους και θέλω να δοκιμάσω απ` όλα.
Επίσης μπορεί βρώμικο να μη έχω φάει ποτέ, στα σουβλάκια όμως δεν αντιστέκομαι. Το Apolla στην Περσεφόνης στο Γκάζι κάνει υπέροχα σουβλάκια. Επίσης όταν δεν έχω φτιάξει τίποτα στο σπίτι θα παραγγείλω κινέζικο από το Noodle Bar, από το οποίο είμαι αρκετά ευχαριστημένος!
Μεσημεριανό, βέβαια, αν δεν έχω κάποιο εξωτερικό ραντεβού, τρώω σπίτι και προτιμώ να φτιάχνω κάτι ελαφρύ και δροσερό. Συνήθως λοιπόν κάνω μια μεγάλη σαλάτα. Πάντα έχω σπίτι βραστό κοτόπουλο και φρέσκες σαλάτες, ή βραστές τον χειμώνα- που τρώω τόνους μπρόκολο. Στην φρέσκια σαλάτα λοιπόν κόβω κομματάκια από το βραστό κοτόπουλο, βάζω ελαιόλαδο, μπαλσάμικο και μουστάρδα και τα ανακατεύω. Αν έχω κέφι ρίχνω και λίγο ρόδι μέσα και είναι έτοιμη. Στην ίδια σαλάτα μπορεί αντί για κοτόπουλο να βάλω 2 βραστά αβγά, ή δύο φέτες τυρί Λογάδι με χαμηλά λιπαρά με δύο φέτες βραστή γαλοπούλα ΝΙΚΑΣ.
Μία από τις αγαπημένες μου και γρήγορες συνταγές ωστόσο είναι: Κοτόπουλο με ταλιατέλες. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχετε βρασμένο κοτόπουλο στο ψυγείο. Χρειάζεστε φρέσκιες ντομάτες, φρέσκα μανιτάρια, κρεμμύδι, ½ βρασμένο κοτόπουλο, ένα κουτί ταλιατέλες, χοντρά τριμμένη παρμεζάνα, βότκα, αλάτι και πιπέρι.
Τσιγαρίζετε ελαφρά το κρεμμύδι σε λίγο λάδι, μετά προσθέτετε την τριμμένη ντομάτα – αφού την έχετε ξεζουμίσει στο νεροχύτη να φύγουν τα σποράκια και το πολύ νερό- και τα κομμένα μανιτάρια. Προσθέτετε και λίγο αλάτι και το αφήνετε να βράσει. Όταν η σάλτσα «πιει» το ζουμί της, προσθέτετε το βρασμένο κοτόπουλο που το έχετε κόψει σε κομματάκια και ρίχνετε αρκετό πιπέρι. Όταν πάρει μια μικρή βράση το σβήνετε με 2-3 σφηνάκια βότκα. Βράζετε τις ταλιατέλες- μακάρι να έχετε φυλάξει το ζουμί απ` το βραστό κοτόπουλο. Σερβίρετε, βάζοντας και λίγη τριμμένη παρμεζάνα. Και καλή σας όρεξη! Εμένα αυτό το πιάτο είναι το δικό μου comfort food ενώ όταν είμαι κρυωμένος και συναχωμένος με «φτιάχνει» μια κοτόσουπα αβγολέμονο! Και βέβαια θυμάμαι πάντα με τρυφερότητα ως παιδί το μπιφτέκι στον ατμό με φρέσκο βούτυρο και πουρέ. Επίσης τα ντολμαδάκια αμπελόφυλλο με κιμά και γιαούρτι με σκόρδο. Μεγάλωσα σε σπίτι με γονείς πρόσφυγες, που η μάνα μας, μας έκανε εξαιρετικά παραδοσιακά πιάτα, αλλά δεν λέω όχι και στους νεωτερισμούς. Μου αρέσουν οι πρωτοτυπίες και οι ανατροπές στην κουζίνα.
Επειδή δυστυχώς δεν έχω την πολυτέλεια του χρόνου να ψωνίζω από τη λαϊκή, φρούτα και λαχανικά παίρνω από την Φρουτεμπορική, ένα μεγάλο μανάβικο στην Τριών Ιεραρχών στα Άνω Πετράλωνα, που βρίσκω πάντα φρεσκότατα πράγματα, τα υπόλοιπα τα παίρνω από τον ΑΒ Βασιλόπουλο στα Πετράλωνα. Επίσης να σας πω ότι ψωνίζω τρεις φορές την εβδομάδα. Δεν μ` αρέσει να αποθηκεύω για πολλές μέρες τρόφιμα. Ποτέ δεν ψώνιζα πράγματα που δεν χρειάζομαι. Τρεις ντομάτες, δύο μήλα, 2 φέτες γαλοπούλα... Αποφεύγω κιόλας να γεμίζω το ψυγείο με πράγματα που δεν κάνει να τρώω, γιατί είμαι τόσο λαίμαργος που οτιδήποτε να έχει το ψυγείο μπορώ να το φάω σε μία μέρα. Σαβουριάζω άνετα τα πάντα. Και παρασύρομαι εύκολα.
Έτσι το ψυγείο μου δείχνει μια αυτοσυγκράτηση... συνήθως περιέχει χυμούς φρούτων Amita, αναψυκτικά για καλεσμένους, φρούτα, σαλάτες, βραστό κοτόπουλο, εμφιαλωμένα νερά, μερικές σαμπάνιες και κρασιά. Προτιμώ το κόκκινο Αγιωργήτικο... Δεν τρώω κολλήματα με τις μάρκες των κρασιών, αρκεί να είναι ΟΠΑΠ (Ονομασία Προέλευσης Ανωτέρας Ποιότητας). Το ΓΑΙΑ για παράδειγμα είναι από τα αγαπημένα μου. Το ντουλάπι μου έχει συνήθως ζυμαρικά Melissa που είμαι φαν, ρύζι, κονσέρβες τόνο σε νερό Rio Mare, κρεμμύδια, σκόρδο, μέλι που μου φέρνουν διάφοροι φίλοι και γνωστοί από την επαρχία, καφέδες και δεκάδες είδη από τσάι.
Δυστυχώς, ιδιαίτερα το βράδυ, συνήθως τρώω έξω. Και λέω δυστυχώς πρώτον γιατί στοιχίζει πολύ και δεύτερον γιατί δεν κάνει να τρώω βράδυ. Έχω γίνει σαν ντουλάπα πάλι. Ευτυχώς τρώω τουλάχιστον νωρίς- κατά τις 8- και προσπαθώ να μην κάνω ακρότητες: Ψωμιά, σάλτσες, και γλυκό. Επίσης έχω κόψει τα πολλά ακριβά εστιατόρια. Εκεί που πηγαίνω συνήθως είναι το Mini Size στον Ταύρο, στις Σαρδέλες ή στο Butcher στο Γκάζι. Μ` αρέσει να πηγαίνω με παρέα και να τους πείθω να παίρνουν διαφορετικό φαγητό από το δικό μου για να μπορώ να τσιμπάω απ` το πιάτο τους. Είμαι πολύ λαίμαργος, και επιρρεπής στις γεύσεις. Στο Mini size παίρνω συνήθως σπαγγέτι με θαλασσινά. Στις Σαρδέλες, πουρέ λαχανικών και κάποιο ψάρι και στο Butcher μπριζόλα, κεφτεδάκια ή κόκορα... Κακά τα ψέματα τα ελληνικά εστιατόρια έχουν βελτιωθεί πάρα πολύ. Προσέχουν πια πάρα πολύ και τους χώρους τους αλλά και τα πιάτα τους. Ακόμα και τα πιάτα κάποιων Bar/restaurant είναι εξαιρετικά. Η Ράτκα και το Nixon είναι αγαπημένα μου.
Πάντως έχω την απαίτηση σε αυτά που θέλουν να λέγονται καλά εστιατόρια και που χρεώνουν αρκετά, να έχουν την ανάλογη ποιότητα στο φαγητό και στο σέρβις. Δεν ανέχομαι να μην έχουν πάνινη πετσέτα και κατά προτίμηση λινή ή να έχουν λάθος ποτήρια κρασιού. Επίσης μισώ την μεγάλη χρονική απόσταση του πρώτου από το δεύτερο πιάτο.
Όταν καλοκαιριάζει, βρίσκομαι ανάμεσα σε Πάρο, Σύρο, Αντίπαρο και Παλαιά Επίδαυρο σε μέρη δηλαδή, που έχουν σπίτια φίλοι μου και με καλούν. Δυστυχώς δεν θυμάμαι ονόματα εστιατορίων εκτός από την Παλαιά Επίδαυρο που τρώμε πάντα στο Ακρογιάλι και στα Κλήματα. Αγαπώ την ελληνική, την ιταλική και την γαλλική κουζίνα. Ιδιαίτερα όταν την Γαλλική την τρώω στον τόπο καταγωγής της. Από το Παρίσι έχω υπέροχες γαστρονομικές αναμνήσεις από εξαιρετικές γεύσεις με φαντασία. Πολύ σκόρδο και βούτυρο βέβαια, αλλά σκέφτομαι τα φαγητά τους και μου τρέχουν τα σάλια.
Είμαι και γλυκατζής, όμως δεν μου αρέσουν τα γλυκά τύπου πανακότα, cheese cake, τιραμισού... `Ολα τα άλλα τα γονατίζω! Προτιμώ τα παραδοσιακά ζαχαροπλαστεία αν και έχω να σας πω ότι το Fresh κάνει εξαιρετικά πράγματα και σε λογικές τιμές. Έχει κάτι παγωτά.... Κόλαση!
Τα Σαββατοκύριακα είναι πάντα πιο χαλαρά από τις καθημερινές. Θα πάμε καμια μονοήμερη ή για ψάρι στην παραλία. Μια ωραία χειμωνιάτικη μέρα για παράδειγμα πηγαίνουμε επίσκεψη σε φίλους μας στο Λαγονήσι και μας πάνε σε κάτι ψαροταβέρνες, όνειρο. Τρελαίνομαι για ψαρόσουπα. Ή όταν πάω προς Χαλκίδα με πάνε πάνω στο βουνό, στην Στενή, που έχει φτιάξει ο Θανάσης μια ταβέρνα υπέροχη».
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση