Αρης Πλασκασοβίτης

30 Ιουλίου 2014
Μικαέλα Θεοφίλου
Τον γνωρίσαμε καλύτερα φέτος στο Your Face Sounds Familiar… όμως ο Άρης έχει πίσω του σπουδές χορού στην Κρατική Σχολή, μουσικής από μικρό παιδί στην Κέρκυρα και μέχρι σήμερα και υποκριτικής…


Είναι εξαιρετικά ευγενής, θετικός, πολυτάλαντος με έρωτα για τις τέχνες του και το μιούζικαλ που τις ενώνει. Τώρα ετοιμάζει την πρώτη του δισκογραφική δουλειά και συζητάει εντυπωσιακά πράγματα για το θέατρο και την τηλεόραση… Ε, ναι! Είναι ερωτευμένος… με το φαγητό και του το δείχνει με κάθε ευκαιρία… Ούτε γυναίκα τέτοιος έρωτας!

"Μέχρι και μέσα Ιουλίου είχα ακόμα ένα σκληρό πρόγραμμα, ως προς το ότι ξυπνούσα εννέα το πρωί, έπρεπε να πάρω το πρωινό μου να ετοιμαστώ, να κάνω τα ραντεβού μου για τα τραγούδια, τις υποχρεώσεις μου να συζητήσω με τον άνθρωπο που συνεργάζομαι, τον Θανάση τον Καραβέλα, για να αρχίσουμε λίγο να κοιτάμε πως θα γίνει το concept της φωτογράφησης, ύστερα ραντεβού οπότε μέχρι και τα μέσα Ιουλίου υπήρχε ένα πρόγραμμα κατά το οποίο έφευγα 10- 11 το πρωί και γυρνούσα σπίτι 11 το βράδυ. Παρολ’ αυτά το καλοκαίρι παίρνω πρωινό, το χειμώνα δεν παίρνω πρωινό γιατί προσπαθώ να κοιμάμαι όσο πιο πολύ γίνεται για να μπορώ να ανταπεξέλθω στην υπόλοιπη ημέρα, σκέψου πως ξυπνάω ένα μισάωρο πριν φύγω για την δουλειά. Γενικά εγώ κάνω «υγιεινή διαστροφή», όπως συνηθίζω να λέω. Σήμερα για παράδειγμα έφαγα δημητριακά με γάλα και ένα ωραιότατο κρουασάν σοκολάτας Molto και αν δεν είχα να κάνω κάποιες δουλειές θα έφτιαχνα και ένα τοστ τυρί γαλοπούλα τυρί και λίγο κέτσαπ μέσα. Και για το τέλος θα έτρωγα και ένα ροδάκινο. Τώρα το καλοκαίρι έχω πάρει 5 κιλά.  Το χειμώνα όμως είναι σίγουρο ότι θα τα χάσω … Για να καταλάβετε το χειμώνα που είχα και  Your Face Sounds Familiar, θα έτρωγα στις 3 το βράδυ και όλη την ημέρα ήμουν με ένα χυμό. Όμως τώρα το καλοκαίρι που δεν έχω ιδιαίτερη δουλειά κάθομαι στο κρεβάτι και μπορεί στο άκυρο να σηκωθώ να φάω μια μπανάνα,  ένα παγωτό ή να φτιάξω να πιώ μια σοκολάτα.  Αν είμαι δε στο δρόμο θα περάσω από τα  MacDonaldστο Σύνταγμα!  Τρελλαίνομαι! Σίγουρα θα πάρω ένα big mac με μεγάλες πατάτες και μεγάλη coca cola και 4 nuggets και μπάρμπεκιου sauce, εάν πεινάω πολύ. Εάν όχι τότε θα πάρω ένα cheese, ένα chicken burger,μια πατάτες και μια coca cola.

Μ’ αρέσει να μαγειρεύω, να πειραματίζομαι, να φτιάχνω νέες γεύσεις αλλά μ’ αρέσει πιο πολύ να φτιάχνω γλυκά.  Η αγαπημένη μου συνταγή είναι το cheese cake.  Πώς το φτιάχνω; Να σας πω αμέσως… Τα υλικά μου είναι για τη βάση 85gr βούτυρο λιωμένο, 10 μπισκοτα πτι μπερ Παπαδοπουλου τριμμενα και 1 κουταλακι ζαχαρη. Για την γέμιση χρησιμοποιώ
3 συσκευασιες των 250gr Philadelphia,  250gr ζαχαρη, 1,5 κουταλια εκχυλισμα βανιλιας, 2 αβγά και 1 κρόκο, 2 κ.σ. ξυσμα λεμονιου 1,5 κουταλακι χυμο λεμονιου, 285 ml στραγγιστο γιαουρτι και ένα βαζο μαρμελαδα φραουλα ή βατομουρο για τη διακόσμηση.
Αλοιφω βούτυρο στο πυρεξ Σε ενα μπολ σπάω τα μπισκότα με τα χέρια και ρίχνω το 1 κουταλακι ζαχαρη. Αφού λιώσω τα 85gr βούτυρο στο μπρικι, το αφήνω να κρυωσει, το ρίχνω στο μπολ με τα μπισκότα κι αρχίζω να ανακατεύω μέχρι να δέσει. Επειτα στρώνω το μείγμα στο πυρεξ και το αφήνω για μια ώρα στο ψυγείο να παγώσει.
Για τη γέμιση χτυπάω στο μιξερ πολυ καλα τα 2 αβγα με τον κροκο, την 250gr ζάχαρη και το εκχυλισμα βανιλιας και το αφήνουμε στην άκρη. Μετά σε ενα αλλο μπολ ανακατευουμε το Philadelphia, το γιαούρτι, τον χυμό και το ξυσμα λεμονιού μέχρι να δέσουν κι αυτά καλα. Στο τέλος αναμειγνυουμε προσεχτικά τα δυο μειγματα. Βγάζουμε το πυρεξ μετα απο μια ωρα απ το ψυγείο και τοποθετούμε πάνω απ` τη βάση τη γέμιση και το ξαναβαζουμε στο ψυγείο για 2 ώρες ώστε να σφίξει καλα. Στο τέλος αφού εχει παγώσει το γλυκό μας προσθέτουμε τη μαρμελαδα αφού την έχουμε αραιώσει λιγάκι με νερό. Το χειμώνα πάλι λατρεύω να φτιάχνω κέικ. Σοκολατένια κέικ που είναι ό,τι πρέπει για το πρωινό του σαββατοκύριακου που θα έχω χρόνο. Επίσης τρελαίνομαι για κρέπες αν και δεν μπορώ να τις φτιάξω  καλά. Όπως καταλάβατε είμαι γλυκατζής. Ειδικά το καλοκαίρι, είμαι του γλυκού όσο δεν πάει. Ειδική αδυναμία τρέφω στο παγωτό Nirvana  cookies ενώ το καλοκαίρι τρώω όσο πιο πολύ σοκολάτα μπορώ.

Πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ με την ενστικτώδη… λίστα μου. Είμαι δηλαδή πιο πολύ ο τύπος που πάει στο super market και βλέπει ενστικτωδώς τι χρειάζεται, τι θέλει, τι του κάνει και τι του λείπει. Λίστα γραπτή  θα κάνω όταν θα έχω τα τελευταία 20 ευρώ στο πορτοφόλι και θα πρέπει οπωσδήποτε να πάρω βασικά είδη. Ο διάδρομος που συνήθως σταματάω πολύ είναι αυτός του τύπου καλλωπισμού, περνάω στις σοκολάτες που τις χαζεύω και τις μυρίζω ενώ στέκομαι πολύ και στα λαχανικά γιατί μου αρέσουν πάρα πολύ τα χρώματα που βλέπω.

Υπάρχουν περίοδοι που το ψυγείο μου είναι σχεδόν άδειο… αυτόν τον καιρό είναι χάρμα οφθαλμών… Ελάτε να σας ξεναγήσω: στο επάνω επάνω ράφι υπάρχει βραστή γαλοπούλα της Creta Farm 0-3 % και τυρί λίγων λιπαρών. Είναι που θέλω να προσέχω τι τρώω! Εδώ γελάτε… και συνεχίζω υπάρχει βούτυρο και μαρμελάδα φράουλα του Βασιλόπουλου αλλά και  ένα βαζάκι με μαρμελάδα δαμάσκηνο που μου έδωσε τώρα η γιαγιά  μου, και γλυκό του κουταλιού κυδώνι. Στο κάτω ράφι με περιμένεις ένα μπουκαλάκι ούζο Πλωμάρι από προχθές που πήγα και ήπια ουζάκια, το οποίο και λατρεύω!  Το προτιμώ από το κρασί το καλοκαίρι.  Πιο κάτω ένα τάπερ με κεράσια, ένα άλλο με βανίλιες και ροδάκινα, την κέτσαπ την μουστάρδα και την μαγιονέζα, και ορισμένα αχλάδια στο επόμενο ράφι. Στην πόρτα έχω τα αβγά μου, ένα κρεμμύδι, ένα σκόρδο,  μερικούς κύβους Knorr, δύο μπύρες, μια Amstel με λεμόνι και μια Kaiser, ένα βαζάκι που είναι για τα σπυράκια και χρειάζεται ψυγείο και στο τέλος 2 μπουκάλια νερό, ένα χυμό, γάλα και τον ανοιγμένο γαλλικό καφέ Jacobs αλλά και ένα λευκό ξηρό κρασί Κτήμα Γεωργιάδη. Στην καταψυξή μου πρωταγωνιστούν τα μπιφτέκια, το σνίτσελ κοτόπουλο και στήθος κοτόπουλο ΜΙΜΙΚΟΣ σπανάκι, συκωτάκι, μια κατεψυγμένη πίτσα, και σίγουρα το παγωτό. Όσο για το ντουλάπι με τα τρόφιμα υπάρχει πάντα ρύζι καρολίνα, σπαγγετίνι no. 10 Melissa ενώ στο κάτω ράφι έχω πολλά μπαχαρικά για τα οποία τρελαίνομαι. Τα άλλο ντουλάπι είναι ο παράδεισος μου: έχει κρουασάν σοκολάτα και κεράσι Μolto, σοκολάτες, Nescafe, ζάχαρη, καφέ ελληνικό λουμίδη, τα δημητριακά του Carrefour, μέλι που μου έχει δώσει η φίλη μου η Αντιγόνη η Ψυχράμη και ψωμί για τοστ.  Α, ναι και κάποιες τοματόσουπες της Knorr κυρίως για το χειμώνα.

Είμαι ερωτευμένος με το φαγητό, είτε αυτό είναι υγιεινό είτε όχι. Η πιο λάθος ερώτηση για μένα είναι ποιο είναι το αγαπημένο μου φαγητό… Τα πάντα είναι η απάντηση. Υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση από το φαγητό, το σεξ και τον ύπνο; Είναι αλληλένδετα και συνδυάζονται εξαιρετικά… Αγαπημένο φαγητό λοιπόν δεν θα σας, ωστόσο αυτό που τρώω πιο συχνά είναι κοτόπουλο που μαρινάρω με μουστάρδα και συνοδεύω με μανιτάρια. Όταν είμαι στεναχωρημένος τρώω πολύ. Μπορώ να κατεβάσω ένα cheese cake σε ένα βράδυ, ένα παγωτό οικογενειακό, ανά μισάωρο να  νιώθω ότι δεν έχω φάει εδώ και 3 ώρες και να τρώω τεράστιες μερίδες.

Ποτέ δε λέω ποτέ στο φαγητό όμως αυτό που δεν μπορώ να φάω γιατί μου φέρνει –μετά συγχωρήσεως- εμετό είναι το ψάρι με κόκκαλα, η φασολάδα, τα ρεβίθια, το χούμους, και φακές. Τα θεωρώ απίστευτα άνοστα! Ωστόσο φιλέτο σολωμό μπορώ να φάω και εννοείται άπειρο σούσι. Ωραίο σούσι έχω φάει στο Godzilla Sushi Bar στου Ψυρρή, με πολύ καλή σχέση ποιότητας τιμής. Γενικά τις περισσότερες φορές η διασκέδαση μου είναι το φαγητό. Μου αρέσει πολύ το Mushroom στην Γρηγορίου Λαμπράκη γιατί αγαπώ τα μανιτάρια και ήταν γευστική εμπειρία για μένα το φαγητό στο GB Corner του ξενοδοχείου Μεγάλη Βρετανία. Εξαιρετικό service και πολύ καλό φαγητό… Θέλω να το επαναλάβω! Τρελαίνομαι και για τα πικάντικα και ψάχνω ένα καλό μεξικάνικο… Ακούω προτάσεις! Πάντα όμως λατρεύω το βρώμικο της πλατείας Μαβίλη μετά το ξενύχτι, αν και δεν ξενυχτάω συχνά. Προτιμώ αντί να ξενυχτήσω να πάω  στο Νice  & Easy στο Κολωνάκι για ένα ήσυχο ποτό με φίλους και να συζητάμε … για το τι έφαγα χθες.

Όμως επειδή έχω και έναν «δυνατό» τόπο καταγωγής, την Κέρκυρα, αν την επισκεφτείτε, για φαγητό περάστε από την «Πέργκολα»  με κλασσικό Κερκυραϊκό φαγητό. Όλα καλομαγειρεμένα με φρέσκα υλικά και καλή σχέση ποιότητας-τιμής. Θα με θυμηθείτε…

Και επειδή όπως από τα λεγόμενα μου δεν επιδέχεται αντίρρηση  ότι αγαπώ το φαγητό, εκτιμώ και ότι γίνεται σωστά γύρω από αυτό… Όπως ας πούμε το σωστό σέρβις. Εκνευρίζομαι λοιπόν θανάσιμα όταν ο σερβιτόρος μου φέρνει το μενού μετά από ένα τέταρτο να σαν να μην συνέβη τίποτα και ακόμη πιο πολύ όταν μέσα στο 10 λεπτό δε με έχει ψυχολογήσει σαν πελάτη, εάν είμαι έτοιμος ή όχι. Το ίδιο τρελαίνομαι όταν ο σερβιτόρος δεν έχει γνώση γύρω από τα φαγητά και τα ποτά του μενού. Α. ναι, είμαι και παραδοσιακός, είμαι της κλασσικής «χωριάτικης» παράδοσης των μεγάλων μερίδων και του μαμαδίστικου φαγητού. Δεν με χαλάει ωστόσο μια μοντέρνα εικόνα ενός πιάτου. Αυτό που με ενοχλεί είναι κάτι πειραματισμοί του στιλ μαρμελάδα με ψάρι. Και εγώ πειραματίζομαι στην κουζίνα, αλλά μερικές υπερβολές εκτός δικών μου ορίων δεν θα τις έτρωγα, ούτε την τελευταία μου μέρα πάνω στη γη…

Αντίθετα εκείνη τη μέρα θα ήμουν δίπλα στη θάλασσα με την οικογένεια μου, γελώντας όσο δεν πάει… και τρώγοντας ο καθένας τα δικά του, ο μπαμπάς μου τα αγαπημένα του όσπρια, η μαμά τα δικά της τα μαμαδίστικα, ο αδελφός μου τα κλασικά του σουβλάκια και εγώ σούσι… ε, και κατά το βράδυ θα χτυπήσω και ένα Mc Donald!

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση