Αθηνά Πάνου

Όμως η αγάπη της για τα γλυκά είναι ανεξάντλητη, τα φωτογραφίζει για περιοδικά και σάιτ, επιμελείται συνταγές, ερευνά συνεχώς καινούρια υλικά και γεύσεις, ετοιμάζει το 3^ο  κατά σειρά βιβλίο της και εδώ μας αποκαλύπτει το πιο γλυκό γαστρονομικό ημερολόγιο.

"Ξυπνάω πρωί, γιατί δε μου φτάνουν οι ώρες της ημέρας! Με το που ανοίξω τα μάτια, θα κάνω 2-3 ασκήσεις στρέτσινγκ για να ξεκλειδώσει το σώμα, μετά θα πάω κατευθείαν στην κουζίνα να ανοίξω το ραδιόφωνο, δυνατά τη μουσική και μετά θα πάρω από την κατάψυξη ένα παγάκι πηγαίνοντας στο μπάνιο, για να περάσω όλο το πρόσωπο μου! Ναι, έτσι ξυπνάς μια χαρά.

Πάντα τρώω πρωινό και μάλιστα όταν έχω χρόνο μπορεί να φτιάξω και πανκέικς με διάφορα περίεργα αλεύρια (κινόα, ντίνκελ κτλ) –την συνταγή σας την αποκαλύπτω στο τέλος του κειμένου- και γλυκαντικά (σιρόπι αγαύης, στέβια) ή αυγό ποσέ. Αλλά τις περισσότερες φορές το πρωινό μου είναι γιαούρτι Total 2% με βρώμη,νιφάδες κινόα (από τον Χασιώτη στο Μαρούσι, κατάστημα με ξηρούς καρπούς κτλ), αποξηραμένα κράνμπερις, σπόρους chia και λίγο μέλι ή γάλα χωρίς λακτόζη με όλα τα παραπάνω. Αν έχω φτιάξει από την προηγούμενη μέρα κάποιο κέικ ή μπισκότα, μπορεί να προτιμήσω ένα κομμάτι με πράσινο τσάι. Γενικά λατρεύω το πράσινο τσάι και έχω πάντα σε ένα βάζο φακελάκια Twinings. Αγαπημένο στέκι για αρκετά χρόνια, όσο σπούδαζα κυρίως, ήταν τα Starbucks στην Κοραή ή τα αντίστοιχα στους Αμπελόκηπους που συναντιόμουν με τη μια κολλητή μου πριν φύγει εκτός Ελλάδας. Κοντά στην περιοχή που μένω, υπάρχει ένα πολύ ωραίο μαγαζί, το λες και trendy πια(!), η Karamuza στην Πεύκη, όπου πίνεις τον γαλλικό καφέ σχεδόν σε κανάτα (τόσο μεγάλο είναι το φλιτζάνι!). Εγώ βέβαια πίνω σπάνια καφέ, όχι γιατί δε μου αρέσει, αλλά διαπίστωσα ότι με πείραζε. Όταν μια φορά στις τόσες πίνω γαλλικό, βάζω αρκετή ζάχαρη και γάλα, σαν ρόφημα δηλαδή!Τρώω σπάνια φαγητό του… δρόμου! Αν παραδόξως φάω διαλέγω πάντα σουβλάκι είτε από το «Σπιτικό Έδεσμα» στο Μαρούσι, είτε από το «Bambino», στην Πεύκη, από το οποίο παίρνουμε χρόνια. Είναι συνήθεια χρόνων και πάντα θα πάρω πίτα με καλαμάκι κοτόπουλο, πατάτες, ντομάτα, σως.. ναι αυτό που το λες και παιδικό!Σχεδόν πάντα όμως τρώω μεσημεριανό στο  σπίτι. Αν είμαι εκτός σπιτιού, μπορεί και να το πάρω μαζί μου σε βαζάκι (ναι αυτό από τις μαρμελάδες!). Αγαπημένη εύκολη συνταγή είναι σαλάτα με κινόα. Βράζουμε μια κούπα κινόα με δυο κούπες νερό. Αφού γίνει, αφήνουμε να κρυώσει. Ανακατεύουμε με ψιλοκομμένη ντομάτα (αναλόγως την εποχή), αγγουράκι, μαϊντανό, ελαιόλαδο και χυμό λάιμ, αλατοπιπερώνουμε, ρίχνουμε κύμινο και κόλιανδρο (σκόνη)  και στο τέλος λίγη ψιλοκομμένη φέτα.Μ’ αρέσει πολύ να ψωνίζω από τα σούπερ μάρκετ… Υπάρχει Σκλαβενίτης δίπλα στο σπίτι μου, οπότε όπως καταλαβαίνετε πάω με τα πόδια σε δύο λεπτά. Αυτό βέβαια είναι πολύ κακό για μια foodblogger, γιατί το έχω και σαν βόλτα, όχι μόνο για τα απαραίτητα! Επιπλέον λατρεύω το Θανόπουλο στην Κηφισιά ή Ερυθραία, όπου μπορώ να βρίσκω διάφορα περίεργα προϊόντα (σιρόπι αγαύης με βατόμουρα, κράκερς με αλεύρι κάστανο ή κινόα, βιολογικά αλεύρια ντίνκελ, σίκαλης, ρυζιού, κατεψυγμένα βατόμουρα κτλ). Γι’ αυτό και όλοι όσοι έρχονται στο σπίτι μου θέλουν να ανοίγουν το ψυγείο μου. Γιατί πάντα έχω διάφορα περίεργα! Αυτά που δε λείπουν ποτέ είναι αυγά, βούτυρο, μαρμελάδες (με ιδιαίτερες γεύσεις), κινόα (ναι, διατηρείται στο ψυγείο καλύτερα), κρασί (κυρίως για τα φαγητά!) και τσίπουρο (άσχετο! Δεν πίνω, αλλά το χω από το χωριό της μητέρας μου, σε περίπτωση που θέλουν φίλοι να δοκιμάσουν!). Και το ντουλάπι μου έχει περίεργα για τους πολλούς πράγματα:

Θα βρεις όλα τα μπαχαρικά αρχικά, πολλά βαζάκια σχετικά με ζαχαροπλαστική (τρούφες, ζαχαρωτά, ξηρούς καρπούς, διάφορα αλεύρια (ολικής, ρυζιού, ντίνκελ, σίκαλης, κινόα), όσπρια, διάφορα είδη μακαρόνια, ζάχαρη (λευκή, καστανή, μαύρη), στέβια, κουβερτούρες. Και έχω να δηλώσω ότι  η μαύρη κουβερτούρα είναι το υλικό χωρίς το οποίο δεν μπορώ να ζήσω! Λατρεύω τη σοκολάτα και περιμένω σε ένα φανταστικό σύμπαν να απενοχοποιηθεί εντελώς όπως και τα αγπημένα μου γλυκά σε μορφή κρέμας ή μους (πχ μους σοκολάτας, τιραμισού, κρεμέ).  και δεν αντέχω τα καυτερά φαγητά. Δηλαδή αν φάω κάτι καυτερό, θα νιώσω τον καπνό να βγαίνει από τα αυτιά μου.

Αγαπημένο εστιατόριο είναι το Πικ-Νικ στη Νέα Ερυθραία, με εθνικ πιάτα και δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάρω το χούμους με τις πίτες νάαν, Θα μπορούσα δηλαδή να το παραγγείλω και δεύτερη φορά και να φάω μόνο αυτό. Επίσης το 30something στο Χαλάνδρι με φανταστική πίτσα. Τελευταία μ αρέσει πολύ το μεξικάνικο Ancho στο Χαλάνδρι, γιατί είναι σε στυλ self service και έχεις τη δυνατότητα να διαλέξεις από ποικιλία και να φτιάξεις τα tacos σου! Βέβαια να ομολογήσω ότι λατρεύω το καλαθάκι με τα nachos και το γουακαμόλε!
Γενικά δεν πίνω αλκοόλ- οι φίλοι μου ξέρουν ότι ζαλίζομαι εύκολα!-  προτιμώ το κόκκινο κρασί και ένα από τα αγαπημένα μου είναι το ερυθρό Κτήμα Claudia Papayianni, μου το είχε μάθει ο πατέρας μου (γεωπόνος και είχε επισκεφθεί το κτήμα κατά τη διάρκεια ελέγχων). Επειδή όμως είμαι και των γλυκών γεύσεων δε λέω ποτέ όχι στο Moscato d’ asti.Αν θέλω κοκτέιλ, τότε ψάχνω να συνήθως κάτι με βάση το τζιν και φρούτα όπως passionfruit ή λικέρ όπως μαστίχα.Αγαπημένο μου φαγητό είναι πάντα αυτό της μαμάς… το κοκκινιστό μοσχαράκι με πουρέ πατάτας. Κυριακάτικο φαγητό, η οικογένεια γύρω από το τραπέζι και θα το συνόδευα μουσικά με το ‘Ένας τούρκος στο Παρίσι»  του Μαχαιρίτσα. Γιατί; Μάλλον επειδή άρεσε και στη μαμά μου αυτό το τραγούδι! Και επειδή παίζουμε το παιχνίδι των αναμνήσεων άλλη γευστική ανάμνηση μου έρχεται με τις πίτες- τυρόπιτα, χορτόπιτα, κρεατόπιτα, κολοκυθόπιτα! Και οι δυο γονείς μου κατάγονται από Ήπειρο, οπότε μεγάλωσα με γιαγιάδες, θείες, μαμά να ανοίγουν φύλλο και να φτιάχνουν μεγάλα ταψιά με πίτες. Ειδικά τα καλοκαίρια στο χωριό θυμάμαι πάντα τη μυρωδιά της πίτας που ψηνόταν στη γάστρα και περιμέναμε με τον αδερφό μου να φάμε μετά το παιχνίδι.

Και από τα ταξίδια στο χρόνο στα πραγματικά μου ταξίδια… Λατρεύω το Παρίσι και μάλιστα έχω επισκεφθεί πολλά ζαχαροπλαστεία με φίλη μου που είχαμε φτιάξει ειδικό πρόγραμμα για να τα δούμε και να δοκιμάσουμε: Στον Pierre Hermé τα υπέροχα macarons με γεύσεις όπως passionfruit  και σοκολάτα γάλακτος αλλά και ροδάκινο-καρότο-βερίκοκο. Στον Patrick Roger απίστευτα σοκολατάκια, στο Angelina το πιο τέλειο mont-blanc (μαρέγκα, σαντιγί, κρέμα με κάστανο). Στην Ελλάδα χωρίς δεύτερη σκέψη αγαπημένο ζαχαροπλαστείο είναι το Sweet Alchemy του Στέλιου. Παρλιάρου στην Κηφισιά (έχω αφήσει περιουσία εκεί!) και λατρεύω το κρεμέ με σοκολάτα και φιστίκι Αιγίνης. Ονειρεμένη γεύση- με το που δοκιμάζεις, νιώθεις να βρίσκεσαι σε ένα γλυκό παράδεισο!  Αν έκανα ένα τραπέζι στο σπίτι μου οι καλύτεροι συνδαιτυμόνες είναι οι φίλοι μου (και ξαδέρφια-αδέρφια). Θέλω να δοκιμάζουν αυτά που φτιάχνω και να συζητάμε αν δεν τους άρεσε κάτι (ευτυχώς σχεδόν πάντα τους αρέσουν!) και να γελάμε με τις ιδιοτροπίες που έχει ο καθένας στο φαγητό! Ειδικά σ αυτό ρίχνουμε πολύ γέλιο. Αν είχα να διαλέξω κι ένα διάσημο, θα έλεγα τον BonJovi, που έχω κόλλημα! Αλλά με τον όρο να τραγουδούσε και το «It’smylife”, τι τζάμπα θα τον τάιζα!Και επειδή είμαστε στη σφαίρα της φαντασίας την τελευταία μου μέρα πάνω στη γη θα ήθελα να βρίσκομαι στο Παρίσι (ναι φαίνεται ότι έχω κόλλημα!), στο πάρκο κάτω από τον Πύργο του Άιφελ και να έχω ένα κουτάκι με τα πολύχρωμα macarons του Pierre Hermé και τον ίδιο να μου εξηγεί πώς εμπνεύστηκε όλες αυτές τις υπέροχες γεύσεις. Μπορεί να τρώγαμε και κρουασάν!

Συνταγή:

Pancakes χωρίς ζάχαρη (με στέβια), αλεύρι ολικής κ βρώμη 

Υλικά:

(περίπου 7-8 pancakes)

• 1 1/4 κούπα αλεύρι ολικής άλεσης
• 2 κουτ. γλ. μπέικιν πάουντερ
• 1/3 κούπα νιφάδες βρώμης
• 2 κουτ. σούπας στέβια σε σκόνη
• 1/4 κ.γ. αλάτι
• 1 βανίλια
• 2 αυγά
• 1 1/4 γάλα (1.5% λιπ.)
• 1 κουτ. γλ. χυμός λεμόνι

Χτυπάμε τις νιφάδες βρώμης στο μούλτι να γίνουν σκόνη. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε το αλεύρι, το μπέικιν, το αλάτι, τη στέβια, τη βρώμη, και τη βανίλια.

Σε ένα άλλο μπολ χτυπάμε με αυγοδάρτη τα αυγά με το γάλα και το χυμό λεμόνι απλά να ομογενοποιηθούν. Ρίχνουμε το μείγμα των υγρών στα στερεά και ανακατεύουμε με τον ίδιο αυγοδάρτη να προκύψει ένας χυλός.

Ζεσταίνουμε ένα αντικολλητικό τηγάνι σε δυνατή φωτιά (μπορούμε να ρίξουμε ένα κουταλάκι λάδι). Μόλις ζεσταθεί, ρίχνουμε με μια μεγάλη κουτάλα από το μείγμα. Αναλόγως πόση ποσότητα θα ρίξουμε, αντίστοιχα θα προκύψει μικρό ή μεγάλο pancake. Όσο ψήνεται βλέπουμε ότι σχηματίζονται φουσκάλες στην πάνω πλευρά. Μόλις σχηματιστούν σχεδόν σε όλη την επιφάνεια με μια σπάτουλα ανασηκώνουμε προσεχτικά και γυρνάμε για να ψηθεί και από την άλλη. Θέλει 1-2`. Ανασηκώνουμε και αν δούμε ότι έχει ροδίσει (προς καφέ χρώμα!) βγάζουμε σε πιάτο.

Συνεχίζουμε ομοίως μέχρι να τελειώσει το μείγμα. Μπορούμε κάθε φορά να ρίχνουμε ελάχιστο λάδι.

Σερβίρουμε με μέλι, κανέλα, γιαούρτι, φρούτα ή ότι άλλο θέλουμε!