Σοφία Κουρτίδου

" Μια τριλογία που μιλάει για την ιστορία ενός ζευγαριού που θα οπτικοποιηθεί σαν μια ταινία μικρού μήκους" μου εξηγεί, και με μυεί στη δική της γαστρονομική της καθημερινότητα.

"Λατρεύω το φαγητό, είναι από τις μεγαλύτερες απολαύσεις. Σε μια χώρα όπως είναι η Ελλάδα, που έχουμε συνδέσει το φαγητό με την παρέα, με την οικογένειά μας, με ενδιαφέρει η κουλτούρα του και είναι η καλύτερή μου διασκέδαση. Είναι μια πολύ όμορφη στιγμή, γιατί μπορείς και να κουβεντιάσεις είτε έξω σε κάποια ταβέρνα, ένα εστιατόριο είτε στο σπίτι με φίλους. Με ενδιαφέρει όμως να έχω ένα υγιές σώμα, και θεωρώ ότι κάθε σώμα είναι όμορφο μέσα από την διαφορετικότητά του. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, εγώ είμαι σε μια μόνιμη διατροφή γιατί μονίμως χάνω και παίρνω κιλά. Γενικά ο μεταβολισμός μου δεν είναι ο καλύτερος και η δουλειά μας δεν έχει σταθερό ωράριο και από εκεί ξεκινάνε τα προβλήματα. Δηλαδή δεν έτρωγα ποτέ μου πολύ αλλά εάν πχ τρέχεις όλη την ημέρα και φας το βράδυ φαΐ όταν γυρίσεις, είναι ότι χειρότερο, ό,τι και να φας.. Αυτός είναι και ο λόγος που πλέον, κουβαλάω τα ταπεράκια μου μαζί με το φαγητό όλης της ημέρας, χωρίς βέβαια να μου γίνεται εμμονή. Με ενδιαφέρει να κάνω μια σωστή διατροφή, αλλά δεν είμαι ο άνθρωπος που θα πω όχι αποκλείεται να φάω ένα γλυκό ή εάν προκύψει να πάμε κάπου με μια παρέα φίλων ότι δεν θα το κάνω. Όλα πρέπει να γίνονται μέσα σε ένα μέτρο.  Τώρα πηγαίνω στην διαιτολόγο Ελίνα Σαντίπα, που η διατροφή που μου έχει δώσε εδώ και πάρα πολλούς μήνες, έχει μέσα τα πάντα. Δεν στερούμαι κάτι. Απλά είναι επάνω στη λογική των πολλών γευμάτων, για να ενεργοποιείται ο μεταβολισμός.

Για μουσικούς σηκώνομαι πολύ νωρίς. Ειδικά τελευταία με το φόρτο εργασίας πρέπει να σηκώνομαι νωρίς γιατί διαφορετικά δεν πρόκειται να προλάβω να κάνω αυτά που θέλω. Με το που σηκωθώ, απαραίτητη προϋπόθεση είναι πως πρέπει να φάω πρωινό, αν δεν φάω πρωινό δεν θα πάει καλά η ημέρα μου.

 Έχω ποικιλία στο πρωινό μου… ποτέ δεν τρώω το ίδιο πρωινό… Κάθε μου πρωινό περίπου το τρώω 2 φορές την εβδομάδα. Ωστόσο μ’ αρέσει το κουάκερ με μέλι και κάτι που τρώω από το A La Grec στο Xαλάνδρι, με  σιτάρι, ρόδι, μαϊντανό, σταφίδες, καρύδια, και μπορείς να βάλεις άχνη ζάχαρη αλλά εγώ δεν βάζω. Τρως ένα μπολάκι από αυτό και χορταίνεις μέχρι το μεσημέρι. Επίσης μ’ αρέσει να φάω μαρμελάδα της γιαγιάς μου με cottage cheese σε δύο φρυγανιές. Τα τελευταία χρόνια, το γάλα το αποφεύγω. Αν είναι να βάλω γάλα στο πρωινό μου θα προτιμήσω γάλα αμυγδάλου. Παρόλο όμως ότι δεν είμαι φαν των γαλακτοκομικών, έχω πάθει πλάκα με το frozen yoghurt, για να φανταστείς η διαιτολόγος μου μού δίνει την ευχή της και το τρώω αντί για παγωτό με ξηρούς καρπούς.

Προσπαθώ να μαγειρεύω εγώ και να παίρνω τα ταπεράκια μου μαζί και στις πρόβες . Και αυτό συνέβαινε και όσο ήμουν στο Your Face Sounds Familiar: εγώ ήμουν με μια τσάντα με τα ταπεράκια μου, και μόλις τελειώναμε πηγαίναμε σε μια κρεπερί όλοι μαζί, και εγώ προσπαθούσα να κρατηθώ, γιατί τρελαίνομαι για κρέπες . Όταν θα κάνω ατασθαλία, η κρέπα είναι μια σίγουρη επιλογή.

Μ’ αρέσει να μαγειρεύω. Λατρεύω τις σούπες, και φτιάχνω διάφορες με κορυφαία επιλογή μου την  μανιταρόσουπα  επειδή μ’ αρέσουν τα μανιτάρια, που την φτιάχνω πάρα πολύ απλά και πολύ γρήγορα λόγω χρόνου. Σοτάρω το κρεμμυδάκι ή το μαλακώνω με λίγο νεράκι, ρίχνω τα μανιτάρια κομμένα, ρίχνω καρυκεύματα όχι καυτερά, όπως κάρι, πάπρικα, μαϊντανό σκόρδο εννοείται και μετά αναλόγως μπορεί να σβήσω με γιαούρτι για να δέσει. Για να είμαι ειλικρινής μου αρέσει να προσθέτω το λάδι ωμό στο φαγητό, το οποίο αναδεικνύει γενικά, δηλαδή εάν έχεις ένα καλό λάδι, που εγώ έχω ένα από την Αλεξανδρούπολη από τους δικούς μου από ελαιοτριβεία εκεί που έχουμε πάρα πολύ καλά και πραγματικά αναδεικνύει και δίνει άλλη διάσταση.

Μ’ αρέσει η διαδικασία του σούπερμάρκετ… Είμαι όμως μια περίεργη περίπτωση όταν ψωνίζω. Δηλαδή, πηγαίνω με λίστες στο super market και παίρνω συγκεκριμένα πράγματα, παρόλα αυτά μπορεί να κάθομαι για ώρες στους διαδρόμους. Κάθε φορά  δε, μου τραβάει την προσοχή κάτι που μπορεί να δω.Π.χ., είχα δει της προάλλες τορτίγιες ολικής άλεσης έκατσε το μάτι μου εκεί και από τότε το ψάχνω, ή κινόα που δοκίμασα τον τελευταίο καιρό και μου άρεσε. Οπότε εάν δω κάτι καινούργιο που δεν το ξέρω, το εξερευνώ λίγο περισσότερο όταν έχω χρόνο. Τώρα, βέβαια λόγω κρίσης και τις τιμές θα κοιτάξεις, και την ποιότητα…. Και όλα! Επίσης με βολεύουν, αν χρειάζομαι κάτι, πέρα από τα ψώνια που πηγαίνω μια φορά την εβδομάδα και κάνω τα ψώνια, τα ΟΚ! Market που είναι ανοιχτά πολλές ώρες, μέχρι το βράδυ και τις Κυριακές.  Αν κάτι έχω ξεχάσει ή χρειάζομαι κάτι να μαγειρέψω και δεν έχω, πηγαίνω εκεί. Εκεί που το διασκεδάζω όμως πολύ είναι στις λαϊκές Αγαπώ τα χρώματα της λαϊκής, ότι παίρνω πράγματα φρέσκα, ότι τα διαλέγω εγώ… Με τα ψώνια λοιπόν που κάνω το ψυγείο μου είναι πάντα γεμάτο . Είναι σαν αυτό που λέει η διαφήμιση, οι Γάλλοι θέλουν ποικιλία στο ψυγείο τους,  οι Γερμανοί θέλουνε τάξη, οι Έλληνες κάτι θέλουνε από το ψυγείο τους αλλά δεν ξέρουν τι, ανοίγουμε το ψυγείο και κοιτάμε μέσα με τις ώρες και αναρωτιόμαστε « τι θέλω να φάω;» Ειδικότερα το καλοκαίρι έχω πρόβλημα με το ψυγείο, γιατί μου αρέσει να έχω πολλά φρούτα, λαχανικά και ωραία πράγματα για το πρωινό μου, -γαλοπούλα, τυρί Leerdammer με χαμηλά λιπαρά- και μονίμως έχω το πρόβλημα πώς να το τακτοποιήσω το ψυγείο αυτό, γιατί δεν έχω και πολύ χώρο. Και το ντουλάπι μου είναι γεμάτο από πράγματα που μου στέλνει η γιαγιά μου. Εγώ για να καταλάβετε έχω μεγαλώσει στην Αλεξανδρούπολη, δεν πηγαίνω συχνά, πηγαίνω περίπου 1 φορά τον χρόνο, αλλά προσπαθώ να πηγαίνω με το αυτοκίνητο για να μπορώ να φέρνω πράγματα. Κάποιες φορές η γιαγιά μου μού στέλνει μέχρι και αυγά από τις κότες με Κούριερ. Έτσι στο ντουλάπι μου έχω γιουφκάδες της γιαγιάς - μακαρόνια φτιαγμένα στο χέρι- τραχανά και πλιγούρι πάλι από την γιαγιά, έχω επίσης ντομάτες σε βάζα-που τις έχει βράσει η γιαγιά μου, τις έχει κάνει τύπου σάλτσα ντομάτας βρασμένη, και τη βάζει μέσα σε βάζα αποστειρωμένα. Έχω μαρμελάδες,  το λάδι… και με όλα ατά  ούτε τα ντουλάπια χωράνε πια!

Μια που θυμήθηκα τη γιαγιά μου, θυμάμαι πάντα το μοσχαράκι της με κόκκινη σάλτσα και πλιγούρι. Μου άρεσε πάρα πολύ το πλιγούρι όταν ήμουνα μικρή, το οποίο όμως ήθελα να το τρώω εκείνη την ώρα ζεστό. Αυτό το φαγητό το έχω συνδυάσει με το χωριό τις Κυριακές. Πηγαίναμε στο χωριό όταν ήμουνα παιδάκι, με το που ανοίγαμε τη πόρτα έλεγα «εμείς θα φάμε τώρα» οπότε είχα συνδέσει το χωριό Αγνάντια της γιαγιάς, με το φαγητό όπως βέβαια και τις ωραίες στιγμές με την οικογένεια, που τρώμε όλοι μαζί, και που τις κρατάμε και τώρα όσο μπορούμε.

Λατρεύω τα γλυκά αλλά μη μου πείτε να διαλέξω είτε φαγητό ή γλυκό. Είναι ανάλογα με την διάθεσή μου. Δεν μπορώ να φάω πολύ σοκολάτα σε τούρτες ή πάστες γιατί με λιγώνουν. Προτιμώ να φάω μια τάρτα. Την τελευταία περίοδο έχω κολλήσει με τα γλυκά της φιλενάδας μου της Άντας της Λιβιτσάνου που έχει φτιάξει ένα pastry shop, το Ada’s little kitchen στη Γλυφάδα, που έχει πράγματα εκεί που μπορεί να κολλήσεις. Μου αρέσει το carrot cake επίσης φτιάχνει και γλυκά με σιρόπι αγαύης οπότε όταν θέλω να νιώσω λιγότερες τύψεις προτιμώ αυτά,ωστόσο, εάν θέλω να φάω γλυκό θα φάω γιατί είναι καλό να ακούς το σώμα σου.

Από εστιατόρια αυτόν τον καιρό έχω κολλήσει με το El Taco Bueno ένα μεξικάνικο στο Χαλάνδρι. Έχει μια καταπληκτική σαλάτα πραγματική υπερπαραγωγή τη house salad, μέσα σε μια φωλιά από taco και μέσα έχει τα πάντα από λαχανικά και μεξικάνικά φασόλια και από πάνω ολόκληρο φιλέτο κοτόπουλο. Και φυσικά πίνω σανγκρία. Εγώ γενικά δεν πίνω, μου αρέσει να συνδυάσω το ποτό με το φαγητό, να πιω για π.χ. ένα ποτήρι κρασί όταν πάμε κάπου έξω με μια παρέα. Και αν με ρωτήσετε, όχι, δεν έχω ιδέα από κρασιά. Με ενδιαφέρει η γεύση του και πως με κάνει να νιώθω όταν το πίνω. Υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που εξειδικεύονται στην οινοκριτική. Εμένα μ` αρέσει το καλό φαγητό, ένα ποτήρι κρασί και η καλή παρέα. Μου αρέσει να καλώ τους φίλους σπίτι για να φάμε, όπως επίσης πηγαίνω συχνά και εγώ. Ας πούμε πάω συχνά στη Μάρω και το Χρήστο! Στο σπίτι τους έχουμε κάνει τα καλύτερα τραπέζια εδώ στην Αθήνα. Ο Χρήστος φτιάχνει ψάρια στην σχάρα, τα οποία έχει δώσει την τέχνη του ψησίματος σε άλλη διάσταση, το έχει απογειώσει, και η Μάρω φτιάχνει μαγειρευτά, το καλύτερο της είναι οι μπάμιες! Και όμως, ανήκω και σε αυτούς που δεν τρώγανε αυτά τα φαγητά παλιά -μην ακούσω για φακές και μπάμιες- αλλά η Μάρω με έκανε να τα τρώω. Ούτε το ψάρι το έτρωγα, δεν ήταν από τα αγαπημένα μου πιάτα, αλλά πραγματικά όταν το ψάρι είναι ψημένο όπως πρέπει και έχει αυτά τα αρώματα της θάλασσας, και είναι όσο πρέπει ζουμερό είναι καταπληκτικό. Όταν μαγειρεύω εγώ στους φίλους μου, πάλι, θέλω να υπάρχει μια ποικιλία για να μπορούν όλοι να ικανοποιηθούν και να έχω πάντα πολλές γεύσεις. Θα ήθελα βέβαια εκτός από τους φίλους μου να κάνω όποτε... ευκαιρεί, το τραπέζι στον Bobby McFerrin επειδή είναι τρομερός μουσικός, χρησιμοποιεί πάρα πολύ και την διάδραση στα live του με το κοινό και σου βγάζει μια τρομερή οικειότητα.

Όσο για την τελευταία μου μέρα πάνω στην γη θα είχα δυσκολία να διαλέξω τί θα φάω πρέπει να είναι κάτι που να μου αρέσει πολύ δεν θα πειραματιστώ με κάτι καινούργιο και το σίγουρο είναι πως θα ήθελα να έχω και εναλλαγή, να έχω αλμυρό και γλυκό σε ένα ολοκληρωμένο μενού σ` ένα μέρος όπου δεν έχω ξαναπάει, κάπου ψηλά να βλέπω τη θάλασσα και να έχω καλή παρέα, αυτό είναι το σημαντικότερο."