Σόφη Δελούδη

Η Σόφη Δελούδη, που φέτος παρουσίασε την 3η κατά σειρά συλλογή μαγιό με μεγάλη φαντασία και μεγάλη επιτυχία (sophiedeloudi.gr), μόλις τελείωσε τους δειγματισμούς για την collection ss2017, ενώ ήδη ξεκίνησε να δουλεύει την συλλογή του καλοκαιριού 2018. Δημιουργική, αεικίνητη και φέρνοντας το δικό της καλοκαίρι μέσα στον δικό μας χειμώνα, μας μιλάει για τις δικές της γαστρονομικές συνήθειες, εμμονές αλλά και την αγάπη της για τις σούπες και τις γλυκιές γεύσεις. Extra bonus: μία πολύ ενδιαφέρουσα συνταγή με κάστανα!

«Συνήθως ξυπνάω 2 ώρες νωρίτερα από την ώρα που μπορεί να έχω ένα επαγγελματικό ραντεβού ή από την ώρα που θα ξεκινήσω να δουλεύω. Θέλω αρκετό χρόνο το πρωί για να προετοιμαστώ και να μπω σωστά στους ρυθμούς της ημέρας που θα ακολουθήσει. Τρώω πρωινό, κάθε μέρα. Συνήθως γιαούρτι, στο όποιο προσθέτω 1 ακτινίδιο ή μύρτιλα, κουάκερ, μέλι και κανέλα. Και σίγουρα μία μεγάλη κούπα ελληνικού καφέ. Σκέτος, χωρίς ζάχαρη και διπλός.

Άλλες φορές, που δεν πεινάω πολύ, τρώω 1 ακτινίδιο και 1 φέτα ψωμί ολικής άλεσης με ταχίνι, μέλι και κανέλα. Και σίγουρα μία μεγάλη κούπα ελληνικού καφέ. Δεν υπάρχει ημέρα χωρίς πρωινό καφέ. Τρελαίνομαι για τη μυρωδιά του, τη γεύση του, την «παρέα» του.

Το πρωινό είναι για εμένα το σημαντικότερο γεύμα της ημέρας και σίγουρα το αγαπημένο μου. Προτιμώ τις γλυκιές γεύσεις και το πρωινό, μου δίνει τη δυνατότητα να τρώω ένα πλήρες γεύμα, υγιεινό και δυναμωτικό με τη γλυκιά γεύση του μελιού και των φρούτων.

Ωστόσο, αυτό που κάνω κάθε πρωί, πριν φάω οτιδήποτε, είναι να πιώ 2 ποτήρια νερό σε θερμοκρασία δωματίου - βοηθούν πολύ στην ομαλή λειτουργιά του πεπτικού συστήματος. Μισή ώρα μετά, θα φάω το πρωινό μου και θα πιώ τον καφέ μου.

Σπάνια θα με βρείτε κάπου εκτός σπιτιού ή γραφείου, για καφέ ή brunch. Θα το κάνω μόνο αν έχω κάποιο επαγγελματικό ραντεβού που δεν μπορεί να γίνει στο γραφείο μου. Και συνήθως θα πιώ έναν σκέτο espresso - μονό ή διπλό, ανάλογα με την ώρα και το πρόγραμμα της ημέρας που ακολουθεί. Αν πρέπει να φάω κάτι στον δρόμο, θα προτιμήσω κάποιο σάντουιτς, όσο το δυνατόν πιο υγιεινό, με ψωμί ολικής άλεσης, τυρί, γαλοπούλα, ντομάτα ή wrap τορτίγιας που έχουν στα καταστήματα "Γρηγόρης Μικρογεύματα" και μου αρέσουν πολύ. 

Προσπαθώ να τρώω μεσημεριανό στο σπίτι αν και δεν είναι πάντα εφικτό. Αν η δουλειά και τα ραντεβού μου πάνε πιο αργά, αναγκαστικά θα φάω κάτι απ’ έξω. Εξαρτάται από το που βρίσκομαι. Θα προσπαθήσω, ωστόσο, να επιλέξω ό,τι πιο ελαφρύ και υγιεινό μπορώ, όπως μία σαλάτα ή καλαμάκια κοτόπουλο με πιτούλες. 

Όταν βρίσκομαι σπίτι θα φάω κανονικά ό,τι έχουμε μαγειρέψει: ψάρι, κρέας, κοτόπουλο, όσπρια, μακαρόνια. Όλα, πάντα, συνοδεύονται με σαλάτα. 

Τον χειμώνα μου αρέσουν πολύ οι σούπες και τις μαγειρεύω συχνά. Κυρίως με λαχανικά: μανιταρόσουπα, κολοκυθόσουπα, καροτόσουπα ή σούπα με ό,τι λαχανικό έχει απομείνει στο ψυγείο. Όλες περασμένες στο μπλέντερ. 

Αγαπημένη συνταγή του χειμώνα, είναι η σούπα με κάστανα. Αρχικά τσιγαρίζεις σε ελαιόλαδο κρεμμύδι, πράσο, σέλινο και σκόρδο, ύστερα προσθέτεις κάστανα προβρασμένα, τα σβήνεις όλα με λίγο κρασί και προσθέτεις ζωμό λαχανικών με τον οποίο τα αφήνεις να βράσουν, μέχρι να μαλακώσουν όλα τα λαχανικά. Προσθέτεις όσο αλάτι ή ό,τι άλλο μπαχαρικό θέλεις και αφού είναι έτοιμη, την περνάς από το μπλέντερ. Πριν τη σερβίρεις, προσθέτεις λίγο λάδι τρούφας. Για οικονομία χρόνου, ψωνίζω από τον κοντινότερο, στο σπίτι μου, Βασιλόπουλο και πηγαίνω συχνά στη βιολογική λαϊκή της περιοχής μου για όλα τα λαχανικά, καθώς και σε ένα μικρό βιολογικό μπακάλικο για ψωμί, τυριά και αυγά.  

Αυτά θα βρει κανείς και στο ψυγείο μου: αυγά, τυριά, γιαούρτια, λαχανικά, φρούτα. Όσο για το ντουλάπι με τα τρόφιμα περιέχει όσπρια, μακαρόνια, ταχίνι, κουάκερ, τσάγια και ροφήματα, ελληνικό καφέ και εσπρέσο, πολλούς ξηρούς καρπούς - καρύδια, αμύγδαλα και φιστίκια Αιγίνης και κυρίως μέλι. Και λέω «κυρίως» γιατί νομίζω ότι είναι το προϊόν που έχει τη μεγαλύτερη κατανάλωση στο  σπίτι μας. Αγοράζουμε μέλι κάθε χρόνο από τα Κύθηρα και η κατανάλωση είναι περίπου 2 κιλά, τον μήνα. Εκτός από το πρωινό στο οποίο υπάρχει καθημερινά, επειδή είμαι των γλυκών γεύσεων, το προσθέτω και στις περισσότερες συνταγές φαγητού καθώς και στη σος της σαλάτας μαζί με μπαλσάμικο, λάδι και πορτοκάλι. 

Και αφού μιλάμε για τις γλυκιές γεύσεις, το αγαπημένο μου γλυκό παραμένει, πάντα, η σοκολάτα! Σε όλες τις μορφές της και σε όλες τις στιγμές που χρειάζομαι παρηγοριά. Τα τελευταία χρόνια εκτιμώ ακόμα περισσότερο τη μαύρη σοκολάτα. Γι’ αυτό και αγαπώ τον Στέλιο Παρλιάρο. Γιατί δίνει στη σοκολάτα τη γεύση και τη... θέση, που της αξίζει! 

Μ’ αρέσει, όμως, να βγαίνω και έξω για φαγητό, μια–δυο φορές την εβδομάδα. Τα πιο αγαπημένα μου εστιατόρια είναι το «Σπίτι», το Οmbra και το Funky gourmet.

Στο «Σπίτι» μου αρέσει πολύ η τσιπούρα με το τζίντζερ ή ο τόνος με την κρούστα από φιστίκια. Είναι ένα οικογενειακό εστιατόριο, που το νιώθω σαν το… σπίτι μου. Στο Οmbra μου αρέσει η tagliata τους, αν και το συγκεκριμένο εστιατόριο το θεωρώ περισσότερο μέρος συνάντησης. Εκεί πηγαίνω με τις φίλες μου ή για κάποιο επαγγελματικό ραντεβού, χωρίς να σημαίνει όμως, ότι δεν απολαμβάνω κάθε φορά την υπέροχη tagliata τους. Για το Funky Gourmet τι να πω… είναι εξαιρετικό το μενού τους συνολικά, η παρουσίαση, ο χώρος! Είναι εμπειρία το φαγητό εκεί!

Aυτό που με ενοχλεί περισσότερο, ειδικά τα τελευταία χρόνια, στα εστιατόρια είναι το κάπνισμα. Με ενοχλούν τα εστιατόρια που επιτρέπουν το κάπνισμα και προσπαθώ, όσο μπορώ, να τα αποφεύγω, αν και δεν είναι εύκολο, γιατί δυστυχώς τα περισσότερα δεν έχουν αποφασίσει να το απαγορεύσουν. 

Οι γαστρονομικές εμμονές που έχω αφορούν την ποιότητα του φαγητού, καθώς και μία συνολική διατροφική συνήθεια. Προσπαθώ να τρώω ελαφριά, χωρίς πολλά καρυκεύματα και βαριές σάλτσες, χωρίς τηγανιτά, ενώ πάντα στην καθημερινή μου διατροφή φροντίζω να υπάρχουν φρούτα και λαχανικά. 

Τρώω 4-5 μικρά γεύματα την ημέρα και δεν ξεπερνώ τις 4 ώρες νηστική. Λόγω ευαισθησίας στο στομάχι μου και μίας πρόσφατης διάγνωσης γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, είμαι όσο πιο τυπική γίνεται στη διατροφή μου, στο ωράριο και στην ποιότητα του φαγητού.

Έχω αποκλείσει αρκετά, μη υγιεινά, πράγματα, όπως τηγανιτά, βαριές σάλτσες, junkfood, κριτσινάκια, κουλουράκια, μπισκοτάκια (με τα όποια τρεφόμουν καθημερινά στο παρελθόν) και νιώθω πολύ καλύτερα. Το ψωμί που τρώω είναι πλέον πολύ λιγότερο και συγκεκριμένο, βιολογικό, ολικής άλεσης, χωρίς μαγιά από τον φούρνο Κασσίμη. Δεν μου αρέσουν καθόλου τα spicy φαγητά και οι πικάντικες γεύσεις, ούτε καν το λίγο παραπάνω πιπέρι. Προτιμώ τη μεσογειακή κουζίνα. Είναι πιο κοντά στις γευστικές μου συνήθειες. Προτιμώ τα λαχανικά, τα ψάρια, το κρέας, όλα μαγειρεμένα σε ελαιόλαδο, χωρίς πολλά μπαχαρικά και πολύ έντονες γεύσεις. Επομένη αγαπημένη μου κουζίνα, είναι η γαλλική. Την αγαπώ πολύ και όποτε πάω στη Γαλλία ευχαριστιέμαι το φαγητό σε όποιο εστιατόριο, μπιστρό ή συνοικιακό καφέ πηγαίνω. Μου αρέσουν, σχεδόν, όλες οι γεύσεις της κουζίνας τους είτε αλμυρές είτε γλυκιές. 

Αν πρέπει να επιλέξω άλλες κουζίνες, τρώω ευχάριστα κινέζικη και ιαπωνική, επίσης. Δεν τρώω όσες, έχουν πιο έντονες και πικάντικες γεύσεις, όπως η μεξικανική κουζίνα ή η ταϋλανδέζικη.

Παρ΄ όλα αυτά το delivery… εμφανίζεται συνήθως τις Κυριακές το βράδυ. Τα μενού που «δίνουν και παίρνουν» είναι από το Σουβλάκι Ευριπίδης, το Καλαμάκι Αβάνα και την Domino’s pizza.

Η αλήθεια είναι ότι το αλκοόλ δεν το πολυαντέχω πια, ούτε μ’ αρέσουν τα ποτά, αλλά όταν είναι να επιλέξω κάτι να πιώ, προτιμώ το κόκκινο κρασί ή σε ορισμένες περιπτώσεις τη ρακή, μετά από ένα πλήρες γεύμα, σαν χωνευτικό. 

Και τώρα λέω να σας κάνω ένα ταξίδι στο αγαπημένο μου εστιατόριο στο Παρίσι που μου το είχε συστήσει μία φίλη. Λέγεται Petrelle, λόγω της οδού στην οποία βρίσκεται. Είναι το σαλόνι του σπιτιού, του ιδιοκτήτη του εστιατορίου, το οποίο έχει διαμορφωθεί αναλόγως, με 5-6 τραπέζια. Ο ιδιοκτήτης και μάγειράς του, μαγειρεύει για τους πελάτες του κάθε φορά διαφορετικό μενού, αναλόγως με τα υλικά που θα βρει στην αγορά την εκάστοτε ημέρα και εποχή. Έτσι, κάθε φορά που πηγαίνεις εκεί, υπάρχουν και διαφορετικές προτάσεις. Εκεί, λοιπόν, έχω φάει το ωραιότερο φουά γκρα της ζωής μου, υπέροχα μαγειρεμένο με μία γλυκιά σος και συνοδευμένο από ένα εξαιρετικό κόκκινο κρασί. Extra bonus… μία γάτα που τριγυρνά ανάμεσα στα τραπέζια. Φυσικά, η γάτα του ιδιοκτήτη!