Sani Gourmet Festival : εστιάζοντας στην νέα ελληνική γαστρονομία. Μέρος 1ο

22 Μαΐου 2013
Γιώργος Φλούδας

Ο Γιώργος Φλούδας πήγε στο Sani Gourmet και καταγράφει τις εμπειρίες του ξεκινώντας με το μενού που επιμελήθηκε ο Γιάννης Λουκάκος. Διαβάστε τις εντυπώσεις του από τα πιάτα και τις αρμονίες με κρασιά και μπύρες.

Πολιτιστικός τουρισμός είναι η νέα τάση στις διακοπές. Και η γαστρονομία αποτελεί αναμφισβήτητα ένα σημαντικό υποσύνολο του πολιτισμού. Στη Σάνη και στο ομώνυμο ξενοδοχειακό resort τα τελευταία οκτώ χρόνια, παρά τις όποιες αντιξοότητες της εποχής, προσπαθούν με συνέπεια να αναδείξουν και να προβάλουν τον γαστρονομικό πολιτισμό.

Τα τελευταία τρία χρόνια μάλιστα, το Sani Gourmet Festival εστιάζει αποκλειστικά στον ελληνικό γαστρονομικό στίβο. Η τριετής αυτή προσπάθεια καταγράφει σαράντα δύο(42) Έλληνες chef από την Ελλάδα και το εξωτερικό να συνθέτουν, να δημιουργούν και να παρουσιάζουν Ελληνικές συνταγές με προαπαιτούμενο την χρήση υλικών που βρίσκονται σε ακτίνα 100 μιλίων.

Παρασκευή 17 Μαίου και στο εστιατόριο SEA YOU UP στην  Sani Marina δοκίμασα το μενού που έχει επιμεληθεί ο Γιάννης Λουκάκος με την αρμονία από κρασιά ή μπύρες που είχαν επιλεγεί από την Genius in Gastronomy με επικεφαλής τον Γιώργο Λούκα.

Στον υπέροχο χώρο, στην είσοδο της Μαρίνας, και ακριβώς την ώρα που έπρεπε, με το απεριτίφ ανά χείρας οδηγηθήκαμε στον επάνω όροφο του SEA YOU, στο  SEA YOU UP.

Ξεκινήσαμε με μια σούπα καλαμποκιού με γαρίδες, εστραγκόν και καπνιστή πάπρικα που μάλλον από σύσταση έφερνε πιο πολύ σε βελουτέ. Το καλαμπόκι έδινε το τέμπο αφού η επικρατούσα γεύση ήταν η γλυκύτητα. Το συγκεκριμένο πιάτο προτεινόταν με το Chateau Julia Semillon 2011,  του οποίου όμως έλειπε η λιπαρότητα και ήταν πιο «πράσινο» από ότι θα περίμενα για  Semillon και από ότι θα χρειαζόταν για την σούπα. Η μπύρα Amstel lager όμως που σερβιρίστηκε στην κατάλληλη θερμοκρασία ήταν τέλειος συνδυασμός τόσο για την γλυκύτητα του καλαμποκιού όσο και για τα υπόλοιπα στοιχεία(πάπρικα, γαρίδα).

Στην συνέχεια δοκιμάσαμε το κρύο ιμάμ. Μια παραλλάγή της κλασσικής ελληνικής συνταγής σε αποδομημένη εκδοχή  με πελτέ τομάτας, παγωμένη φέτα και βασιλικό. Το Εξ’Αρνών Ροζέ 2012 της Κλαούντια Παπαγιάννη από τις ποικιλίες Grenache και Ξινόμαυρο ταίριαξε μοναδικά. Αρωματικό, παιχνιδιάρικο με αρώματα καραμέλας βουτύρου  και ζελέ φρούτων και με υπολοιματικά σάκχαρα αφήνοντας εμφανώς την γλυκιά αίσθηση στην επίγευση να ικανοποιεί τον ουρανίσκο. Η αντιπρόταση της κόκκινης  μπύρας McFarland ήταν συμπαθητική αλλά το κρασί παρόλη την δυσκολία των υλικών ταίριαξε καλύτερα.

Στην συνέχεια δοκιμάσαμε την ρεβυθάδα με αυγό, σαλάμι, πιπεριά και κρουτόν. Γήινες γεύσεις με πικάντικές νύξεις που και σε αυτή την περίπτωση η μπύρα Mc Farland «συνεργάστηκε» καλύτερα γευστικά έναντι του εξελιγμένου Δέκα Λευκός 2009 (Sauvignon Blanc, Semillon, Ugni Blanc) από την Οινογένεσις του Μπάκη Τσάλκου. Μου θύμισε το παλιό καλό Όψιμο Trebbiano με αρκετά στοιχεία που θύμιζαν ξηρούς καρπούς, κόρα ψωμιού και βρεγμένο βασιλικό.

Μπακαλιάρος σκορδαλιά ήταν η επόμενη δημιουργία του  chef  Λουκάκου με παντζάρι, μαιντανό και αγριοράπανο συνδυασμένο με την υψηλή οξύτητα και την ορυκτότητα του Σιγάλας Βαρέλι 2012. Διακριτική η γεύση της σκορδαλιάς που γινόταν ακόμα πιο ήπια με την γλυκύτητα του παντζαριού και έδενε αρμονικά με την αντίστοιχη γλυκύτητα του ασύρτικου σε βαρέλι. Επίσης ενδιαφέρουσα αρμονία και η αντίστοιχη πρόταση με μπύρα όπου η θολή Erdinger από σιτάρι, λόγω πολυπλοκότητας αλλά και σωστής θερμοκρασίας σερβιρίσματος έδινε ένα αρμονικό αποτέλεσμα.

Το αρνάκι φρικασέ ήταν το δεύτερο κύριο πιάτο με λάχανο, αγκινάρα και θυμάρι. Πραγματικά, όπως και στο ιμάμ άλλωστε, η επιλογή των κρασιών για την επίτευξη της αρμονίας είναι δύσκολη υπόθεση αφού πολλά από τα υλικά όχι μόνο δυσκολεύουν αλλά λειτουργούν καταστροφικά στις ισορροπίες. Και εδώ η μπύρα λόγω πολυπλοκότητας επικράτησε της αντίστοιχης οινικής πρότασης.

Για το τέλος το γιαούρτι με μέλι, καρύδια, λεβάντα και θυμάρι ολοκλήρωσε το γεύμα ενώ σαν digestif δοκιμάσαμε το Herbs Roots της αποσταγματοποιείας Καλλικούνη από την Καλαμάτα.

Όλα τα παραπάνω ενισχύθηκαν από το άψογο σέρβις που συντόνιζε ο έμπειρος Ευριπίδης Αποστολίδης της Σπονδής και το σέρβις του κρασιού από την Μαρία Δελίτσικου.

Μια ωραία γαστρονομικά βραδιά που θα μπορούσε να είχε την φυσική παρουσία του chef ο οποίος δεν εμφανίστηκε, ως είθισται, τόσο για τους τύπους όσο και για την ουσία της συμμετοχής ενός  σεφ σε ένα γαστρονομικό φεστιβάλ.

Συνεχίζεται....

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση