Η σειρά του Syrah

Μετά τον παρατεταμένο Αύγουστο και τις μπυρίτσες χειμώνιασε για τα καλά και ήρθε επιτέλους ο καιρός να πρωταγωνιστήσουν τα κόκκινα κρασιά. Το σημείο έναρξης νομίζω σηματοδοτείται από το Beaujolais Nouveau που χωρίς να είναι τίποτα σπουδαίο  έχει καταφέρει να βγάλει τον κόσμο από τα σπίτια του και να δημιουργεί παρεΐστικη διάθεση. Και είναι ίσως αυτό  που όλοι χρειαζόμαστε ....η σπρωξιά στην κατηφόρα...

Μια γύρα την προηγούμενη Πέμπτη και θα διαπίστωνε κανείς, παρόλο το αγιάζι, την παγωνιά και την βροχή μιζέριας,  ο κόσμος γουστάρει να κυκλοφορεί με ένα ποτήρι κρασί και να περνάει καλά. Είτε είναι το Φρέσκο Χατζημιχάλη ή το Beaujolais Nouveau του Duboeuf το να ξεθάβεις την καλή σου διάθεση είναι λυτρωτικό. Δεν είναι πάντα εύκολο όμως και  να χαλαρώσεις. Λίγο κρύο, πεζόδρομος, γνωστές φάτσες και ωραία μουσική εναλλάσσονταν (δυστυχώς) με τους clochard που αυξάνονται ανησυχητικά στο κέντρο της Αθήνας να κουβαλούν σε μια σακούλα όλο τους το βιός ψάχνοντας είσοδο πολυκατοικίας να αράξουν. Οι πλανόδιες γύφτισες χαζοφλερτάρουν για να πάρεις ένα μαραμένο τριαντάφυλλο από το Α΄Νεκροταφείο (‘πάρε, πάρε...ομορφόπαιδο...’ και δεν αφήνουν ούτε γκέι σκύλο ήσυχο).

Και στο ποτήρι είναι ήδη η Μαυροκοντούρα του Αβαντίς. Τανικό, πληθωρικό με αρώματα σοκολάτας και αποξηραμένα κόκκινα φρούτα με μαλακό όμως τελείωμα. Εντυπωσιακό κρασί που θα δυσκολευόμουν να το επιλέξω λόγω τανινών αλλά δεν είναι καθόλου τραχύ, το αντίθετο μάλιστα. Και η νύχτα κυλούσε ευχάριστα και τα μπουκάλια διαδέχοταν το ένα το άλλο σαν τα ζωάκια στο «Πουλάκι τσίου» μέχρι που είρθε το τρακτέρ και φύγαμε.

Ο Νίκος Δελατόλας εκδίδει το διμηνιαίο περιοδικό Food and Wine και σε καθε τεύχος διοργανώνει θεματικές γευσιγνωσίες και προσπαθεί φιλότιμα να είναι όσο πιο πλήρης γίνεται από άποψη συμμετοχής. Μεταξύ των δυσκολίων του είναι να καταφέρει να συγκεντρώσει τα δείγματα τα οποία δεν είναι λίγα. Για το τεύχος του Δεκεμβρίου που θα κυκλοφορήσει οσονούπω αποφάσισε να κάνει μια γευστική δοκιμή για τα κρασιά που γίνονται από την ποικιλία Syrah ή από αναμείξεις του  Syrah  με άλλες ποικιλίες. Και κατάφερε και συνέλεξε πάνω από 100 διαφορετικές ετικέτες Ελλήνων παραγωγών που παραγουν  Syrah. Μολις το άκουσα μου έπεσαν τα αυτιά. Και αφού τα μάζεψα και τα έβαλα στην θέση τους διαπίστωσα για άλλη μια φορά ότι κάτι κάνουμε λάθος στην πυξίδα μας. Η χώρα που έχει επενδύσει στο Ασύρτικο και στην Σαντορίνη για την εξωστρέφεια της έχει περισσότερα κρασιά βασισμένα στο  Syrah από ότι ο βόρειος και ο νότιος  Ροδανός μαζί. Σε όλα τα πεδία τιμής και από όλες τις γεωγραφικές περιφέρειες προέρχεται και ένα  Syrah. Μου θυμίζει το Chardonnay της δεκαετίας του 1990 που όλοι οι οινοπαραγωγοί που σέβονταν τον εαυτό τους και το «μεράκι» τους έπρεπε να έχουν μια ετικέτα από Chardonnay (που κανένα από αυτά δεν παρέμεινε κλασικό). Ήρθε λοιπόν το πλήρωμα του χρόνου και η σειρά του Syrah να πάρει την θέση του στην καρδιά του οινοποιού. Όσο για τα πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα της γευστικής των Syrah κάνουμε λίγο υπομονή και σύντομα θα ξεφυλλίζουμε το καλαίσθητο και καλά ενημερωμένο Food and Wine.

Παρεμπιπτόντως μόλις κυκλοφόρησε και η hot list με τις επιλογές των 100 καλύτερων κρασιών για το 2012 του έγκρειτου αμερικάνικου περιοδικού  Wine Spectator (http://www.winespectator.com/display/show?id=top100-2012) . Και τα 4 πρώτα κρασιά είναι από Σιρά ή με Σιρά....Για δες σύμπτωση!!! ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ

*Η φωτογραφία παρουσίασης του άρθρου είναι από το θρυλικό La Chapelle του Hermitage, στον βόρειο Ροδανό