Αγαπούλα ….πούλα!!!!

12 Οκτωβρίου 2011
Γιώργος Φλούδας

Αυτό είναι το πολύ επιτυχημένο διαφημιστικό motto κινητής τηλεφωνίας που πέραν της πλάκας χαρακτηρίζει μια ολόκληρη αγορά και μια νοοτροπία που είναι ο σημαντικότερος παράγοντας την κρίσης που ζούμε. Μια αγορά που πρακτικά εξεβίαζε την πώληση χωρίς ουσιαστικά επιχειρήματα και λόγους ύπαρξης για πολλά προϊόντα. Δημιούργησε σε μια επίπλαστη ζήτηση αλλά και μια υπερπροσφορά που τώρα πλεονάζει και κάθεται στις αποθήκες. Οι εξαγωγές θα μπορούσε να είναι η λύση αλλά οι τιμές είναι ακόμα μη ανταγωνιστικές και η ελληνική αγορά έχει φρακάρει και …φρικάρει.

Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει η κρίση και ποιος θα επιβιώσει αλλά σίγουρα δημιουργείται ένα πιο ώριμο κοινό που σέβεται περισσότερο την αγοραστική του δύναμη και αρχίζει να έχει απαιτήσεις. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι θα μείνουν μόνο αυτοί που έχουν να προσφέρουν κάτι, προϊόντα ή υπηρεσίες σε καλή τιμή. Το εστιατόριο είναι από τους τομείς που αποτυπώνονται τα παραπάνω με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο.

Στο εστιατόριο Μύλος πραγματοποιήθηκε Sommeliers Lunch Break του Οκτωβρίου. Μια μηνιαία πρωτοβουλία που σκοπό έχει να έρθουν κοντά επαγγελματίες της εστίασης και να δοκιμάσουν διάφορα κρασιά σε ένα συγκεκριμένο εστιατόριο . Παρόλη την βροχή και κυκλοφοριακό χαμό της Δευτέρας καταφέραμε και βρεθήκαμε στην Prive αίθουσα του Μύλος και απολαύσαμε ένα πολύ ενδιαφέρον γεύμα. Περιμένοντας απολαύσαμε την Champagne Gimonnet Gastronome 2006 με το signature πιάτο του Μύλος, chips μελιτζάνας και κολοκυθιών. Με μόλις 30 λεπτά καθυστέρηση ξεκινήσαμε να γευματίζουμε με την βροχή να πέφτει ασταμάτητα.

Αρχικά δοκιμάσαμε τον Ψίθυρο 2010 της Silva Δασκαλάκη δίπλα από την Μαλαγουζιά του Πόρτο Καρράς 2010. Ο Ψίθυρος έντονα αρωματικός με στοιχεία που θυμίζουν Muscat d’ Alsace με κύριο χαρακτηριστικό το άρωμα του βασιλικού στην μύτη ενώ η Μαλαγουζιά αρχικά κλειστή (μάλλον λόγω θερμοκρασίας) αλλά στην συνέχεια εκφραστική και τυπική με δυνατό σημείο το γεμάτο και πληθωρικό σώμα.

Ακολούθησαν τέσσερα Sauvignon Blanc, το Sancerre Les Caillottes του Jean Max Roger 2010 και το Vieilles Vignes 2008 που παράγει, δίπλα στα Sauvignon Blanc Fume 2010 του Καριπίδη που μόλις κυκλοφόρησε και το Dog Point Section 94 του 2007. Τρεις διαφορετικές περιοχές με πολύ διακριτά στοιχεία που μπορεί ο καθένας να επιλέξει το στυλ που του αρέσει. Το Sancerre φινετσάτο αλλά και διακριτικά βοτανικό με ορυκτά στοιχεία, το Sauvignon Blanc Fume του Καριπίδη με γεμάτο στόμα και με ισορροπία στο φρούτο και στο βαρέλι και το Dog Point εκρηκτικό και εντυπωσιακό αν και του 2007.

Κλείσαμε τα λευκά με το Grande Reserve 2007 της Santo Wines, του συνεταιρισμού της Σαντορίνης. Ένα σπουδαίο κρασί που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από αντίστοιχα εισαγόμενα πρωτοκλασάτα κρασιά. Το δοκιμάσαμε με φάβα και χταπόδι και απλά ήταν ‘φούστα –μπλούζα’, η τέλεια γευστική αρμονία.

Στην συνέχεια περάσαμε στα ερυθρά και ξεκινήσαμε με το Poliziano Vino Nobile di Montepulciano και πιο συγκεκριμένα τον αμπελώνα (και ετικέτα) Asinone.. Εξαιρετικό Sangiovese που έδεσε μοναδικά με ένα κερκυραϊκό μπουρδέτο με λουκάνικα.

Δίπλα του δοκιμάσαμε επίσης ένα τούρκικο Cabernet Merlot από την Θράκη (!) όπως έγραφε στην ετικέτα το Doluca (DLC). Δεν έχω εμμονή με τα τούρκικα κρασιά αλλά τελευταία σκοντάφτω πάνω τους και διαπιστώνω ότι γίνεται πολύ σοβαρή προσπάθεια και τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακό. Τυπικό χωρίς φανφάρες ένα ευχάριστο καθημερινό κρασί.

Στην συνέχεια εμφανίστηκε το βαρύ πυροβολικό του Κτήματος Άλφα, το Alpha One 2007. Στην χρονιά του 2007 έχουν επιλεγεί οι ποικιλίες Montepulciano και Negroamaro. Πυκνό, αδιαπέραστο στην όψη με ένταση και δύναμη στην μύτη από μαύρα φρούτα και γλυκά μπαχαρικά. Συμπαγές και στιβαρό με πλούσιες έδεσε γευστικά με τα παϊδάκια και το ριζότο με τρούφα.

Δοκιμάσαμε επίσης το εξαιρετικό Testamatta 2002 του Bibi Graetz ένα cult Sangiovese από τις λίγες φιάλες που ήρθαν στην Ελλάδα. Ένα βελούδινο κρασί αν και η χρονιά του 2002 δεν ήταν και αξιοσημείωτη. Δίπλα του, όμορφα εξελιγμένο, συνεπές και εκφραστικό το Cabernet Sauvignon Φράγκου 2006. Ένα κρασί που αντιπροσωπεύει επάξια την Τριφυλία που φημίζεται για τα Cabernet Sauvignon και έτοιμο προς κατανάλωση.

Με το γλυκό, που επιλέξαμε γιαούρτι με βύσσινο, ταιριάξαμε Anselmi Moscato Rosa από το Friuli. Ελαφρύ, αρωματικό με γλυκιά γεύση αλλά χωρίς να είναι έντονη.

Για το τέλος αφήσαμε το Tenuta Musella Amarone della Valpolicella Riserva 2006 με μόλις …16,5% . Εξαιρετικό Amarone και ότι καλύτερο για το τέλος και για meditation πριν πιάσουμε τιμόνι…

Ειδική μνεία στο προσωπικού του Μύλος. Ευγενέστατοι και εξυπηρετικότατοι σε όλη την διάρκεια που τα ποτήρια πηγαινορχόντουσαν. Το «πες τους ότι το μαγαζί είναι όαση» για το Μύλος ισχύει ….

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση