Κάθε ένας μας και μια διαφορετική δύσκολη περίπτωση. Αλλά πλέον διαφαίνεται η δημιουργία μιας αγοράς που αναζητά την υπηρεσία και την γνώση σε σωστή (όχι σε καλή) τιμή. Ο κλάδος των κρασιών, όπως άλλωστε και πολύ άλλοι κλάδοι, βιώνει τα επίχειρα μια άναρχης ανάπτυξης χωρίς λόγω και αιτία. Όποιος ήθελε μπορούσε να γίνει παραγωγός κρασιού. Γιατροί, μηχανικοί, ξενοδόχοι και ένα σωρό άλλοι επαγγελματίες χωρίς κανένα υπόβαθρο παρά μόνο το μεράκι και την εύκολη πρόσβαση σε κεφάλαια, βρέθηκαν να είναι οινοποιοί. Φτάσαμε αισίως τα 700 σχεδόν οινοποιεία και στις 5,000 διαφορετικές ετικέτες.
Κοινό δεν υπάρχει, η αγορά του εμφιαλωμένου στο εστιατόριο φθίνει δραματικά, οι κάβες στην πλειονότητα τους πλήττονται από τα super market και μοιραία δυστυχώς κάποιοι θα αναστείλουν την δραστηριότητα τους. Γεγονός λυπηρό, αλλά μήπως δεν θα έπρεπε να την είχαν αρχίσει καν; Αυτό δεν προβληματίζει κανέναν. Να ξεκινήσεις μια εμπορική δραστηριότητα εγκυμονεί πάντα το ρίσκο όπως να βρεθείς για παράδειγμα στην δίνη μια εθνικής (αλλά και παγκόσμιας) κρίσης. Πριν ξεκινήσεις όμως να βάλεις τα ωραία σου τα χρήματα δεν θα έπρεπε να δεις, να ελέγξεις, να εξετάσεις αν χωράς; Αν χρειάζεται να το κάνεις, και αν πουλάς κάτι που έχει κοινό, και ακόμα αν ξέρεις να το πουλήσεις; Η κρίση που περνάμε είναι μέρος της επιχειρηματικότητας. Όσοι ξέρουν να επιχειρούν ξέρουν και πως θα την διαχειριστούν, πως θα φύγουν με λιγότερες δυνατόν απώλειες αλλά και που μπορεί να γεννιούνται ευκαιρίες.
Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και αυτή την περίοδο γίνονται εκδηλώσεις με σημαντικό κόστος που επενδύουν στην τόνωση της αγοράς. Παραδοσιακά, από τέλος Σεπτεμβρίου όλες οι εταιρίες εισαγωγής κρασιών προσκαλούν τους πελάτες τους που έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν σημαντικά μεγάλο αριθμό ετικετών. Την Κυριακή στο ξενοδοχείο Grande Bretagne η εταιρία Οινόκοσμος και η κάβα Κύλιξ μας προσκάλεσαν να δοκιμάσουμε τα κρασιά που έχουν στο πορτοφόλιο τους.
Πριν την έναρξη της γευσιγνωσίας προηγήθηκε μια πολύ σημαντική γευσιγνωσία που περιλάμβανε 14 χρονιές από ένα πολύ σπουδαίο οινοποιείο της Rioja, το Roda. Μια σπάνια ευκαιρία που μας έδωσε την ευκαιρία να δούμε σε βάθος σχεδόν 2 δεκαετίες οινοποιήσεων. Δοκιμάστηκαν από το 1992 μέχρι και το 2006.
Μια απτή καταγραφή της δυναμικής της περιοχής, της ποικιλίας Tempranillo, της εξέλιξης της γεύσης, της επίδρασης των κλιματολογικών αλλαγών. Μια σημαντική γευστική δοκιμή που ξεχώρισαν οι χρονιές 2001, 2004 & 2005.
Στην συνέχεια ακολούθησε η εκδήλωση της γευστικής δοκιμής με τα τραπέζια που είχαν τα ακριβότερα κρασιά να μονοπωλούν το ενδιαφέρον ως είθισται. Ξεχώρισα το Chateau Dauzac από το Bordeaux που αποτελεί μια έξυπνη επιλογή από την περιοχή του Margaux με την χαρακτηριστική φινέτσα , το Riesling Cuvee Theo της Weinbach και το Riesling Grand Cru Schlossberg, το Jadis του Henri Bourgeois από το Sancerre και τα Castello di Fonterutoli Chianti Classico και τo La Serre Nuove της Ornellaia.
Πάντως το socializing τείνει να γίνει πιο σημαντικό από την γευσιγνωσία.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση