Από Beaujolais Nouveau στα ...Μεγάλα Κόκκινα Κρασιά

26 Νοεμβρίου 2014
Γιώργος Φλούδας
Διονυσιακή έξαρση διάγει η Αθήνα και το κρασί φαίνεται ότι πυροδοτεί όλα τα δρώμενα στην πόλη.


Το παιχνιδιάρικο Beaujolais Nouveau έρχεται  όπως κάθε Νοέμβρη να δώσει μια ωραία αφορμή να βγει ο κόσμος και να περάσει καλά. Ποτέ δεν διεκδίκησε δάφνες αριστείας αλλά δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε την καθολική και παγκόσμια επιβολή του.

Τώρα τι είναι Beaujolais, τι είναι Beaujolais Primeur, τι Beaujolais Nouveau και τι Beaujoalis Cru δεν χρειαζεται να τα μάθει κάποιος την τρίτη Τετάρτη του Νοεμβρίου πριν βγει να απολαύσει με την παρέα του το απόλυτο ερυθρο οινικό αναψυκτικό.

Όποιος θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με το ‘άθλημα’ του κρασιού το κάνει σε ανύποπτο χρόνο. Δόξα τω Θεό μέσω του internet σε πέντε λεπτά μαθαίνεις τα πάντα. Το ευχάριστο είναι ότι το κρασί γενικά γίνεται δημοφιλές. Και δεν το λέω συντεχνιακά. Το αναφέρω σαν μια ευχάριστη διαπίστωση με διττό θετικό αποτέλεσμα. Επιτέλους η εγχώρια οινοβιομηχαία αλλά και τα ολίγα πλέον καλά εισαγόμενα κρασιά που κυκλοφορούν (σε σχέση με το παρελθόν) βρίσκουν αποδέκτες αλλά και δημιουργήται ένα οινόφιλο κοινό σε διάφορα επίπεδα που εκπαιδεύεται και έχει απαιτήσεις. Με καθυστέρηση λοιπόν δέκα ετών διαμορφώνεται μια καταναλωτική συνείδηση που ανβάζει τον πήχη.

Η εκδήλωση των κρασιών της Πελοποννήσου που έγινε στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία μου επιβεβαιώνει την παραπάνω αίσθηση. Γινόταν το αδιαχώρητο. Νεαρόκοσμος και όχι μόνο,   στριφογύριζε τα ποτήρια του σχεδόν μηχανικά και έπινε απολαμβάνοντας μέχρι τελευταίας γουλίας το δείγμα μέχρι να γεμίσει με το επόμενο.

Οι παραγωγοί δεν πίστευαν στα μάτια τους με την προσέλευση.

Μου έλεγε χαρακτηριστικά ένα φίλος που έχει κάβα προβληματισμένος «αν όλος αυτός ο κόσμος που δοκιμάζει αγόραζε και ένα μπουκάλι κρασί τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά για το κρασί στην Ελλάδα...» .

Και εν μέρει συμφωνώ. Αλλά θα πρέπει, για να γίνει αυτό, το εμφιαλωμένο κρασί να γίνει οικείο. Να μπορέσει ο οποιοσδήποτε υποσυνείδητα να  έχει το κρασί ως  πρώτη επιλογή στην διασκεδασή του και ή δυνατον στις καθημερινές διατροφικές συνήθιες.

Έτσι δημιουργείται και χτίζεται η κουλτούρα του κρασιού και ανάλογα το βαλάντιο, την γνώση και την απόλαυση θα υπαρχουν πάντα κλίμακες που θα μπορεί ο καθένας να βρει την θέση του.

Ελπίζω από no1 χώρα σε κατανάλωση κατά κεφαλήν σε whisky  που είμασταν μέχρι πρότινος να καταφέρουμε να φτάσαμε τα 50 λίτρα ετήσια κατανάλωση κατ’ άτομο.

Για αυτό και θα πρέπει να γίνονται όσο το δυνατόν περισσότερες εκδηλώσεις.

Τα "Μεγάλα Κόκκινα Κρασιά" που επίκεινται στις 8 Δεκεμβρίου θα αποτελέσει το απόλυτο crash test μιας νέας καταναλωτικής κουλτούρας πουέχει αρχίσει να διαφαίνεται  και θα ορίσει το άνω όριο.

Μια εκδήλωση υψηλών προδιαγραφών με τα καλύτερα  κρασιά από την Ελλάδα και εξαιρετικές επιλογές από όλο τον κόσμο που με την ελάχιστη δυνατή συμμετοχή θα  μπορέσει κάποιος να  τα δοκιμάσει.

 Θα ανακαλύψουμε ποια είναι η κρίσιμη μάζα των "φίλων" του κρασιού που είναι διατεθιμένοι να στηρίξουν μια εκδήλωση υψηλού κύρους που κατα καιρούς βλέπουμε στα περιοδικά να γίνονται στο Λονδίνο ή στην Ν. Υορκή και αναρατιώμαστε γιατί όχι και εδώ. Και όπως έγραψε και ο Αίσωπος «ατού γάρ Ρόδος και πήδημα»...

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση