Με τόση ένταση αποφάσισα να κάνω μια επίσκεψη στην πατρίδα του ούζο, την Μυτιλήνη. Αγαπημένος προορισμός, υπέροχες παραλίες και κολπίσκους που πραγματικά σε μαγεύουν. Το αεροδρόμιο και γενικότερα η πρώτη αλλά και η τελευταία επαφή φεύγοντας, είναι άκρως απογοητευτικά αλλά οδηγώντας προς την πόλη της Μυτιλήνης θαυμάζεις πραγματικά τα αρχοντικά και τα αρχιτεκτονήματα. Όμορφα μεγαλοπρεπή κτήρια που μαρτυρούν ευημερία και αστική τάξη όταν στην υπόλοιπη Ελλάδα δεν υπήρχαν καν δρόμοι.
Οδηγώντας προς Μανταμάδο, πήγαμε στην Σκάλα Μυστεγνών, στην ταβέρνα του Σαρρή. Ντολμαδάκια με αμπελόφυλλα και κολοκυθοκορφάδες, ζουμερή ντοματοσαλάτα και σπιτική πατάτα τηγανητή αποτελούν τον απόλυτο συνδυασμό για ουζάκι σε ένα ειδυλλιακό τοπίο με την Τουρκία σε απόσταση αναπνοής. Πιτσιλαδής, Σαμαράς και η «Αφροδίτη» του Βαρβαγιάννη ορισμένα από τα καλύτερα ούζα που δύσκολα συναντάς εκτός Μυτιλήνης. Μια αστακοκαραβίδα που χτυπούσε παλαμάκια με τις δαγκάνες της (δαγκανάκια) ήρθε να συμπληρώσει το κάδρο.
Από τοπικά κρασιά η κατάσταση είναι εξαιρετικά περιορισμένη αφού το μόνο οινοποιείο είναι του «Μεθυμναίου» στην περιοχή της Πτερούντας, στον δρόμο για Ερεσό από Άντισσα. Ένα λευκό και ένα ερυθρό κρασί που έχω πολλά χρόνια να τα δοκιμάσω.
Μια νέα προσπάθεια όμως αξίζει προσοχής. Ο Στρατής Πατερέλλης ξεκίνησε ένα οινοποιείο με αξιώσεις στην περιοχή Ουτζά και φιλοδοξεί με γηγενείς ποικιλίες αλλά και από όλη την Ελλάδα να αναδείξει τις δυνατότητες του νησιού για την παραγωγή ποιοτικών κρασιών. Το οινοποιείο ονομάζεται "Οινοφόρος Μεγαλοχωρίου" και το πρώτο κρασί που παρήχθει ακούει στο όνομα «Δάφνις και Χλόη». Σύντομα με περισσότερα στοιχεία και γευστικές εντυπώσεις.
Μια άλλη ευχάριστη έκπληξη ήταν και το «Λεμβουργείο» στην περιοχή της Παναγιούδας. Ένας παλιός ταρσανάς, αναπαλαιωμένος με μεράκι που στεγάζει ίσως το καλύτερο εστιατόριο στην Μυτιλήνη. Ο Βίκτωρας επιμελείται των ποτών και των κρασιών και η γλυκύτατη Ελπίδα της κουζίνας. Δοκιμάσαμε cheese cake φέτας, μαστέλο, καταπληκτικά μύδια και φοβερά σπιτικά ντολμαδάκια με sauce γιαουρτιού.
Από την εκτενή και αντιπροσωπευτική λίστα κρασιών ήπιαμε αρχικά το «Χρυσό Άγγελο Μοσχοφίλερο sur lie 2009» του Νίκου Ρεπάνη που έδειχνε σημεία εξέλιξης και είχε πολύ καλή δομή, το εντυπωσιακό Gentilini Ρομπόλα του 2009 που θύμιζε ιταλικό Soave. Παρότι δυο τρύγους σχεδόν πριν και από μια ευοξείδωτη και ευαίσθητη ποικιλία έντονα αρώματα πράσινου μήλου, άφηνε μια χαρακτηριστική μεταλλικότητα στο στόμα και μια λεμονάτη επίγευση διαρκείας. Εξαιρετικό κρασί και πολύ καλή αρμονία κυρίως με τα ντολμαδάκια.
Τέλος δοκιμάσαμε το Viognier Κτήμα Μερκούρη Coma Berenices 2010. Μια ενδιαφέρουσα οινοποίηση με αρώματα εσπεριδοειδών και ικανοποιητική οξύτητα. Για χωνευτικό πήραμε μια κίτρινη chartreuse frappé και απεραντολογούσαμε με θέα το Β. Αιγαίο και ατενίζοντας την Τουρκία.
Άλλοι ρυθμοί, πιο ανθρώπινοι με πολύ απλές αποδράσεις στο 5λεπτο που γεμίζουν την μέρα και χαλαρώνεις απολαμβάνοντας την φύση και την ηρεμία μακριά από την παράλογη καθημερινότητα της πόλης. Η επιστροφή όμως από την Λέσβο είναι επιβεβλημένη και μας προσγειώνει στην άχαρη πραγματικότητα χωρίς καμία απολύτως διαφυγή. Ούτε στο 5ωρο!
Η φωτογραφίες του άρθρου είναι από το Κτήμα Μερκούρη
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση
ΑΓΑΠΗΤΕ ΚεΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ,
ΚΑΤΑΡΧΑΣ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΚΑΙ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ. ΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΟΙ, ΠΟΥ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΒΡΙΣΚΕΙ ΣΥΜΦΩΝΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟ.ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΑΠΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ 'ΧΑΒΑΛΕΔΕΣ' ΠΟΥ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΜΠΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΠΑΝΕ 20 ΤΟΝΝΟΥΣ ΜΑΡΜΑΡΑ ΚΑΙ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΜΠΑΖΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΛΑ 'ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ'. ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΡΑΒΗΧΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΕΚΤΟΣ. ΟΧΙ ΝΑ ΚΑΡΠΩΝΕΤΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΛΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΗς ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΛΥΕΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ.
Η ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΛΙ Ή ΟΠΩΣ ΑΛΛΩΣ ΘΕΛΕΤΑΙ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΥΠΟ0ΨΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΕΞ ΥΜΩΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΑΣ ΒΙΑΣ(ΥΓΕΙΑ) ΚΑΙ ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΟΥΜΕ. ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΛΛΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΕΝΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΟΔΗΔΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ.
Όταν θα αναφέρεστε στους αγανακτισμένους δεν είναι σωστό να τους αποκαλείτε κατά πρώτον κάφρους. Κατά δεύτερον δεν είναι οι αγανακτισμένοι οι βάνδαλοι που ξήλωσαν τα μάρμαρα του συντάγματος αλλά κάποιες ομάδες πολιτών από τον χώρο των αντιεξουσιαστών.
Η εισαγωγή του άρθρου για την Λέσβο κατέστρεψε ένα κατά τα αλλά πολύ ενδιαφέρον κείμενο. Ο τίτλος δε προδίδει μια άλλη διάσταση στον ερωτισμό και υπονοεί κάτι που όλοι γνωρίζουμε. Να είστε προσεκτικοί διότι ο γραπτός λόγος δεν είναι λόγια του αέρα.
Έτσι όπως το διάβασα εγώ, κατάλαβα πως τα εισαγωγικά στους "αγανακτισμένους" κάφρους υπονοούσαν πως επρόκειτο για κάποιους που υποδύθηκαν τους αγανακτισμένους για να δημιουργήσουν επεισόδια και καταστροφές. Μπορεί να κάνω λάθος φυσικά και να έχετε εσείς δίκιο, αλλά ας έχουμε όλοι υπόψη μας πως κάτι που γράφει κάποιος μπορεί να διαβαστεί διαφορετικά από τον καθένα μας, ανάλογα με τις προσλαμβάνουσες, τις απόψεις, ακόμα και την διάθεση της στιγμής. Και πως το συγκεκριμένο site που ασοχλείται με την ευζωία σε κάθε επίπεδο, δύσκολα θα υιοθετούσε ένα άρθρο που θα καταφερόταν εναντίον μιας κίνησης πολιτών στην οποία πέρα από το ότι συμμετέχουν πολλοί από την σντακτική μας ομάδα, φιλοδοξεί να καλυτερέψει τις συνθήκες της ζωής όλων μας. Καλημέρα!