Οι αμπελώνες της σαμπάνιας Pierre Gimonnet
Το Σάββατο είχε το τελικό του Champions League μεταξύ των Καταλανών, της Μπαρτσελόνα, γνωστότεροι και ως... «Τάκα-Τούκα» (όπως τους αποκαλεί ο δημοσιογράφος Άρης Πορτοσάλτε, λόγω των πολλών εναλλαγών της μπάλας) και των Μπέμπηδων της Μάντσεστερ Γιουνάιντετ. Ο αγώνας έληξε 3-1 υπέρ των Ισπανών αλλά αυτό το μάθαμε πολύ αργότερα από την λήξη. Ο λόγος ήταν ένα event με πούρα που έγινε στην Σαρωνίδα στην κάβα "Λίθοινον". Παρουσία ενός Κουβανού roller που έδειχνε και εξηγούσε πώς φτιάχνονται τα πούρα, από τί φύλλα, τα μεγέθη και την πυκνότητα της γέμισης του πούρου. Συνοδεία- με τι άλλο;- από Mojito με Cachaca Sagatiba.
Στην συνέχεια πήγα για δείπνο στο ιταλικό εστιατόριο Al Bacio, στην Βουλιαγμένη που ήταν όνομα και πράγμα. Ο κόσμος μου δίνει την εντύπωση ότι αν κάτσει μέσα Σάββατο βράδυ θα του βγει το όνομα. Όσον αφορά στο Al Bacio το φαγητό αξιοπρεπές αλλά ουχί αξιομνημόνευτο, το service μέτριο. Δοκίμασα ένα Chardonnay "Πύργος Ιουλίας" του Κ. Λαζαρίδη του 2010 το οποίο ήταν φρουτώδες και όσο γεμάτο χρειαζόταν για να συνοδεύει τις επιλογές για τα πρώτα και τα δεύτερα χωρίς να πρέπει να αλλάξουμε φιάλη. Η ντολορέσα στα 50€ το άτομο.
Για επαγγελματικούς λόγους επισκέφτηκα την Σύρο. Και για να είμαι ακριβής το λιμάνι της και μόνο. Δυστυχώς πέραν μιας μικρής βόλτας δεν κατάφερα να ξεμυτίσω ούτε για Ερμούπολη ούτε για παραλίες. Επισκέφτηκα όμως την πολύ καλή και ενημερωμένη κάβα του Γιώργου Κριτσίνη που μετράει πάνω από 90 χρόνια στο νησί και έχει πολλές επιλογές από ελληνικό και ξένο αμπελώνα. Αν βρεθείτε στο νησί μην παραλείψετε να την επισκεφτείτε αφού σαν διακόσμηση έχει καταπληκτικούς μαρμάρινους πάγκους από πεντελικό μάρμαρο. Επίσης σε μια φωτογραφία που χρονολογείται στα 1920 δείχνει την πρόσοψη της «ΠΟΤΟΠΟΙΙΑΣ ΚΡΙΤΣΙΝΗ» που εμπορευόταν τότε «ΠΙΠΕΡΜΑΝΤ», «ΣΑΡΤΡΕΖ» και «ΚΟΝΙΑΚ» όπως αναγράφεται χαρακτηριστικά.
Πριν φύγουμε από το νησί γευματίσαμε στο ιταλικό εστιατόριο «Άμβυξ», που πήρε το όνομα του από τους άμβυκες αποσταγματοποιίας που προϋπήρχαν και παραμένουν να διακοσμούν το χώρο. Η πίτσα που κάνει ίσως από τις καλύτερες στην Ελλάδα. Λεπτή, τραγανή ζύμη και απλά, φρέσκα υλικά. Η επιτομή της απλότητας και της καλής ιταλικής πίτσας. Ξεκινήσαμε με μια παγωμένη μπύρα Fischer αλλά δοκιμάσαμε και ένα "Οργίων" του Ευρυβιάδη Σκλάβου 2008. Κατά την γνώμη μου ένα από τα σπουδαιότερα ελληνικά κρασιά που καταφέρνει και μένει μακριά από την δημοσιότητα. Αν αυτό το οινοποιείο δε ήταν στην Κεφαλονιά και ήταν στο Friuli, στον Λίγηρα ή στον Ροδανό θα το ήξεραν σε όλο τον κόσμο. Αν πέσει κάποια φιάλη στα χέρια σας, οποιαδήποτε χρονιάς δοκιμάστε την.
Την επομένη πήγα για ένα ποτό στο Gaspar στον Φάρο του Ψυχικού. Γινόταν το αδιαχώρητο. Κάποιοι έπιναν καφέ, κάποιοι ποτό και κάποιοι γευμάτιζαν. Ωραίος χώρος, λίγο «στημένος» για τα γούστα μου και τα ποτά στα 11€. Ούτε κρύο ούτε ζέστη για να ξαναπάω.
Την Κυριακή βόλτα στην Πάχη, στο γραφικό λιμανάκι για κοινωνικές υποχρεώσεις και από τις 16:00 το απόγευμα μέχρι τις 20:30 ο τελικός αντρών στο Τένις στο τουρνουά Roland Garros. Παρέα με μια σαμπάνια Pierre Gimonnet και μπρουσκέτες με αυγοτάραχο Τρικαλινού και μπρικ παρακολούθησα τον μεγαλύτερης διάρκειας τελικό με νικητή τον Rafa Nadal έναντι του Roger Federer. Ο Ισπανός Nadal γίνεται ο δεύτερος τενίστας που κατακτά το Roland Garros για έκτη φορά και κάνει παρέα στον Bjorn Borg στο πάνθεον του είδους. Μοναδική παραφωνία του αγώνα το speakage που ήταν για το ερασιτεχνικό πρωτάθλημα ταβλαδόρων της Άνω Αγουλινίτσας...
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση