Η Μεγάλη Πέμπτη, γνωστή και ως Κοκκινοπέφτη, μας βρήκε τους περισσοτέρους στο δίλημμα αν θα πάμε για δουλειά ή όχι, και αν πάμε τί ώρα να φύγουμε. Νομίζω ότι ημέρες πριν από τις αργίες είναι εργάσιμες αργίες. Όλοι στις θέσεις τους και επιβαρύνουν τις εταιρίες με προσωπικά τηλέφωνα για το πού θα βρεθούμε για ψώνια, τί ώρα και με ποιον. Αν θέλεις να βρεις κάποιον να συνεννοηθείς επαγγελματικά καλύτερα να τον αναζητήσεις στο facebook παρά να τηλεφωνήσεις. Νηστεία λοιπόν σήμερα και πήγαμε για μεζέδες στην Κυρ` Άννα στην Ανάβυσσο. (Καμία απολύτως σχέση με τον Κυρ- Γιάννη). Χταποδάκι στα κάρβουνα, αγγουροντομάτα, ορφανά γεμιστά (άνευ κιμά), πατάτες τηγανητές, ραδίκια και κολοκυθάκια βραστά. Τα συνοδεύσαμε με ένα Sauvignon Blanc 2010 του Απόστολου Λύκου με την εμπορική ονομασία «Πανσέλοινος» (8,70€). Μέχρι τον τρύγο του 2009 κυκλοφορούσε σε συνδυασμό με Ασύρτικο. Η μονοποικιλιακή version του 2010 αναμενόμενα πιο αρωματική, με στοιχεία φυτικότητας και ωραία οξύτητα. Στην συνέχεια δοκιμάσαμε ένα «Chateau Julia Semillon 2009» (13,50€). Γεμάτο, στρογγυλό, πληθωρικό στο στόμα με τελείωμα ώριμων εσπεριδοειδών, βανίλιας αλλά και διακριτική παρουσία μέντας.
Το βράδυ αφού βάψαμε αυγά, εξ ου και το «Κοκκινοπέφτη», και φτιάξαμε πασχαλινά κουλούρια και τσουρέκια πέρασα μια βόλτα από το «42» στην Κολοκοτρώνη. Κάτσαμε έξω, στο όρθιο δοκιμάζοντας διάφορα cocktails που έφτιαχνε ο Χρήστος Χουσέας. Ήταν όλα εκτός καταλόγου και μας εξηγούσε πώς τα εμπνεύστηκε, τί υλικά χρησιμοποιεί και τί συνταγές εξελίσσει. Είναι ωραίο να βλέπεις το πάθος των ανθρώπων για το αντικείμενο τους και ο Χουσέας πραγματικά ξεχειλίζει από την αγάπη του για το πότο και ο,τιδήποτε καινούργιο. Για την ακρίβεια γυαλίζει το μάτι του (με την καλή έννοια). Αν του αναφέρεις κάτι που μπορεί να μην το ξέρει το σημειώνει επιτόπου. Πραγματικά σπάνιο είδος επαγγελματία. Δοκιμάσαμε ένα δροσερό cocktail με βάση ένα sherry «Pedro Ximenez» και φλούδες από πορτοκάλι καθώς και ένα «Byrrh» που είναι απεριτίφ και η βάση του είναι κόκκινο κρασί με κινίνη.
Την Μεγάλη Παρασκευή, αποκαθήλωση, επιτάφιος και ήλιος με δόντια. Στην εκκλησία η καμπάνα κτυπούσε πένθιμα. Το εξαιρετικά εντυπωσιακό ήταν ότι έλειπε το κλασσικό σκοινί που κρέμεται από το γλωσσίδι και οι καμπανοκρουσίες γίνονταν με ένα συνδεδεμένο μηχανάκι... Η τεχνολογία στην υπηρεσία της Πίστης.
Εντός του ναού το αναμενόμενο queueing. Στην ουρά στην εκκλησιά ακούς κυριολεκτικά τα πάντα. «Τι κάνουν οι συμπέθεροι, ποιος χασάπης είναι καλός, να προλάβουμε το Super Market, θα φάμε κλήση για το παρκάρισμα...». Ό,τι να `ναι. Και το πιο τραγικό από όλα ακούς όλα τα ringtones από τα κινητά. Στην κατανυκτική ουρά για το προσκύνημα να ακούς το «...Γιατί έχω εσένα πλάι μου...» του Ρέμου και την κυρία να ψάχνει την τσάντα της να το βρει. Cult orthodox moments... Σκηνές από την επόμενη ταινία των Cohen.
Η διάθεση γενικότερα μάλλον υποτονική. Ασχολήθηκα με τα κρασιά του αναστάσιμου τραπεζιού και της Λαμπρής. Η μαγειρίτσα έχει πολλές παραλλαγές. Εγώ προτιμώ πιο πολύ αυτή χωρίς τα συκωτάκια με έξτρα μαρούλια, κρεμμυδάκια και άνηθο. Το κρασί που μου ταιριάζει πιο πολύ είναι ένα ξηρό Μοσχάτο από την Λήμνο όπως το «Λαγοπάτι» του Πέτρου Χατζηγεωργίου 2010 (11,00€) ή ένα ξηρό Μοσχάτο Σάμου όπως το «Ψηλές Κορφές» του Συνεταιρισμού (7,70€). Για αυτούς που επιμένουν στα εισαγόμενα κρασιά από την μοσχατίζουσα ποικιλία Torrontes και την «Bodega Colomé» (11,50€) από την Αργεντινή που θα το βρείτε στο Wine Box (βλ. φωτογραφία) στην Νεοφύτου Βάμβα 7 στο Κολονάκι (2107254710).
Ξημέρωσε και η Κυριακή όπου ήδη το ανέσπερο φως της Ανάστασης μας οδηγεί στην σούβλα και τον οβελία. Οικογενειακή συνάθροιση και η αντίληψη για το κρασί πολυεπίπεδη. Μια φιάλη «Thema Κτήμα Παυλίδη Ερυθρός» 3 λίτρων μου έδειξε τον δρόμο. Η καλύτερη ευκαιρία για να εμφανίσει κάποιος μια μεγάλη φιάλη. Και μόνο από την εικόνα έχεις την αίσθηση ότι πίνεις ένα σπουδαίο κρασί. Και στην προκειμένη περίπτωση είναι όντως ένα εξαιρετικό κρασί από Αγιωργίτικο και Syrah.
Για το τέλος και μετά από όλη την κρεατοπαρέλαση από κοντοσούβλι, κοκκορέτσι και όλα τα συμπαρομαρτούντα το παγωτό καϊμάκι από την Ζαχαροπλαστείο Χαρά (Πατησίων 339, τηλ. 210- 2287266) με ένα απόσταγμα «Μέθεξις Μοσχάτο» του Λαζαρίδη είναι το απόλυτο χωνευτικό.
Αληθώς ο Κύριος και γραμμή για το γυμναστήριο...Και του χρόνου με Υγεία!
Η φωτογραφία παρουσίασης του άρθρου είναι από το Κτήμα Κ. Λαζαρίδη
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση