Το βράδυ των εκλογών με ένα ποτήρι Μοσχάτο Σπίνας από το Οινοποιείο Στραταριδάκη 2011 κάθησα να απολαύσω τις "τεκτονικές" αλλαγές του πολιτικού σκηνικού. Κάποιοι με πλερέζες, κάποιοι άλλοι άφαντοι και κάποιοι τρίτοι να πανηγυρίζουν την πρόσκαιρη και βραχύβια (ελπίζω) εμφανισή τους στην επικαιρότητα.
Όσον αφορά στο κρασί που δοκίμαζα διαπιστώνω για άλλη μια φορά την σοβαρή δουλεία που γίνεται στον κρητικό αμπελώνα και το μεράκι αρκετών παραγωγών να δείξουν τις δυνατότητες τους. Εκτός από το Μοσχάτο Σπίνας που ήταν εντυπωσιακό και καλοφτιαγμένο, καλές εντυπώσεις μου άφησε και το Βιδιανό του Στραταριδάκη 2011 από την ταχέως ανερχόμενη ντελικάτη ποικιλία της Κρήτης που κερδίζει έδαφος σε αναγνωρισιμότητα αλλά και σε οπαδούς.
Με την έντονη παρουσία του εθνικιστικού ρεύματος ανακάλεσα ένα πολύ ωραίο βιβλίο που είχα διαβάσει,και το συνιστώ ανεπιφύλακτα, σχετικά με την δράση των Ναζί στην κατεχόμενη Γαλλία και το "πλιάτσικο" των κρασιών από τους σπουδαίους αμπελώνες του Μπορντώ , της Βουργουνδίας, του Λίγηρα, της Καμπανίας κτλ προκειμένου να εφοδιάζουν το Ανατολικό μέτωπο αλλά και τα γερμανικά μετόπισθεν με τα καλυτερα κρασιά του κόσμου.
Για τον λόγο αυτό είχαν ορίσει τοποτηρήτες Γερμανους αξιωματικούς της Βερμαχτ οι οποίοι ήταν γνώστες των κρασιών, τους Weinfuhrer, (στην προ πολεμκή Γερμανία ήταν έμποροι κρασιού και είχαν διασυνδέσεις με τους παραγωγούς στην Γαλλία)και λειτουργούσαν σαν τελώνες της παραγωγής της κάθε περιοχής και οινο-εισπράκτορες για λογαριασμό του Γ’ Ράιχ.
Το βιβλίο περιγράφει επίσης και την αντίσταση των παραγωγών καθώς και την, λόγω κρασιού, φιλική σχέση των εισπρακτόρων με τους παραγωγούς που τελικά πρυτάνευε έναντι του εθνικιστικού τους φρονήματος αλλά και της υποχρέωσης τους για την κατάσχεση των κρασιών στο όναμα της Μεγάλης Γερμανίας.
Το βιβλίο λοιπόν ονομάζεται Wine & War των Don & Petie Kladstrup και αξίζει πραγματικά για όσους ασχολούνται με το κρασί, με τον εθνικισμό, που είναι της μόδας, με την αντίσταση και με το ήθος μιας άλλης εποχής .
Καμία μορφή φανατισμού και μισαλλοδοξίας δεν είναι υγιής αλλά και στο όνομα της δημοκρατίας είναι άκομψο να μας πιάνουν συνέχεια αρχικά κορόιδα και μετά από τον λαιμό.
Γιατί μαζί δεν τα ήπιαμε και θα πρέπει να δούμε με ωριμότητα την κατάσταση. Προσωπικά πιστευω ότι περισσότερο ανεγγέφαλοι από εκείνους που δεν προσήλθαν να ψηφήσουν δεν υπάρχουν και δυστυχώς είναι το μεγαλύτερο κόμμα.
Και μια που μιλάμε για κορόιδα θα πρέπει επιτελούς τα εστατόρια πολυτελείας να ξεχάσουν τις παλίες καλές εποχές και να προσαρμοστούν. Δοκίμασα σε δύο διαφορετικά εστιατόρια το Κτήμα Άλφα Chardonnay 2010 σε τιμές που είχαν διαφορά πλέον των 10 ευρώ. Το κρασί νομίζω ότι βρίσκεται στα καλύτερα του και έχει μια ηδονιστική ισορροπία μεταξύ φρούτου και στοιχείων βαρελιού. Χωρίς υπερβολές και υπερώριμα φρούτα με υψηλή αλκοολική, υποστηριζόμενη από την οξύτητα, λιπαροτητα, πάχος και επίγευση διαρκείας. Ένα ελληνικό Chardonnay… κάτσε καλά ή Εγέρθητι.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση