Μεγάλα Κόκκινα Κρασιά, τα Μasterclasses

Τα ‘Μεγάλα Κόκκινα Κρασιά’ ήταν κατά την γνώμη μου, το σημαντικότερο οινικό γεγονός.

Μια έκθεση υψηλού κύρους, με ένα αντίστοιχα υψηλό  αντίτιμο εισόδου, που όπως αναμενόταν αποζημίωσε στο έπακρο τους λάτρεις των  σπάνιων πλέον ακριβών εισαγόμενων κρασιών που κυκλοφορούν πλέον μαζί με τα καλύτερα ελληνικά ερυθρά  κρασιά.

Όσον αφορά στο αντίτιμο εισόδου θεωρώ ότι ήταν απολύτως λογικό το ποσόν  δεδομένου των ηχηρών ονομάτων που συμμετείχαν.

H εκδήλωση αυτή δεν απευθυνόταν σε ανοιχτό κοινό που απλά ήρθε για βόλτα και «…δεν βαριέσαι, ας πιούμε και λίγο Alpha One» αλλά σε εξειδικευμένο καταναλωτικό κοινό που παρακολουθούν τα τεκταινόμενα αντιστοιχών εκθέσεων στο εξωτερικό και γνωρίζουν τι συμβαίνει. Από την άλλη πλευρά υπήρχαν και αρκετοί επαγγελματίες οι οποίοι είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν  και εν όψει εορτών κάποια ακριβά κρασιά που σπάνια ανοίγονται και να κάνουν τις επιλογές τους.

Στο πλαίσιο του event αυτού οργανώσαμε και παρουσιάσαμε δυο παράλληλες γευστικές δοκιμές με σκοπό να δώσουμε την ευκαιρία σε όσους ήθελαν σε πιο χαλαρό ύφος να δοκιμάσουν και να συζητήσουμε κάποιες ελληνικές και ξένες ετικέτες που όχι άδικά έχουν θεωρούνται σπουδαίες.

The 50€ Challenge

Η πρώτη γευσιγνωσία διεξήχθη στις 15:00 στην Mezzanine του GB Corner και είχαμε διαλέξει να δοκιμαστούν τυφλά 4 ζευγάρια κρασιά με ομοειδή στοιχεία, ένα ελληνικό με ένα αντίστοιχο εισαγόμενα στο πεδίο τιμής των 50€.

Ξεκινήσαμε με ένα ζευγάρι που είχε κοινό στοιχείο την ποικιλία Merlot. To Chateau Clos Rene 2008 με 70% Merlot (20% Cabernet franc, 10% Malbec) από την περιοχή του Pomerol απέναντι στο εμβληματικό Alpha one Merlot 2008 από το Κτήμα Άλφα. Άγγελος Ιατρίδης εναντίον Michel Rolland. Ένα τυπικό Pomerol απέναντι σε ένα μοντέρνο και νεοκοσμίτικο Merlot από την ψυχρή ζώνη του Αμύνταιου. Δυο τελείως διαφορετικά στυλ που επιδιώκουν να γοητευόσουν διαφορετικούς ουρανίσκους. Η ψηφοφορία πριν την αποκάλυψη τα έφερε σχεδόν ισόβαθμα με το Κτήμα Άλφα να κερδίσει τις εντυπώσεις λόγω πυκνότητας και προοπτικής.

Το δεύτερο ζευγάρι έφερε απέναντι την κορυφαία ετικέτα του Κτήματος  Αβαντίς το COLLECTION  2009 από 100% Syrah με το Gigondas VALBELLE 2010 του Chateau de St. Cosme από την ποικιλία κυρίως Grenache (90%). Δύο κρασιά με πολλά κοινά χαρακτηριστικά ως προς το στυλ που κανένα δεν πρόδιδε τυφλά την προέλευση του. Τελικά τις καλύτερες εντυπώσεις άφησε το Collection του Κτήματος Αβαντίς που έκανε υπερήφανο τον παραγωγό που ήταν παρόν και όχι άδικά αφού το Valbelle 2010 έχει βαθμολογηθεί από το Wine Spectator με 97 πόντους και  θεωρείται από τα καλύτερα κρασιά του Ν. Ροδανού. Εύγε λοιπόν στον ‘δικό μας’ Απόστολο Μούντριχα για το εξαιρετικό Syrah που αποδεικνύει την ποιότητα του στα δύσκολα αφ ‘ενός και αφετέρου που το Collection καταφέρνει και επί σειρά ετών να έχει συνέπεια και να καταφέρει να γίνει ένα υποψήφιο Icon ελληνικό κρασί.

Το τρίτο ζευγάρι αφορούσε την επιλογή δύο γηγενών ποικιλιών με προσωπικότητα που εν τέλει αποδείχθηκε ότι έχουν και ομοειδή γευστικά στοιχεία. Το κλασσικό και πασίγνωστο Super Tuscan του Antinori Tignanello 2011 (Sangiovese 80% , 15% Cabernet Sauvignon, 5% Cabernet franc) τα έβαλε με το ‘4’ του Χρήστου Αιβαλή από την Νεμέα εσοδείας 2008. Γνώση, εμπειρία και παράδοση 26 γενεών συγκεντρωμένα  σε ένα μπουκάλι απέναντι με το όραμα ενός παραγωγού για μια Νεμέα παγκοσμίου κλάσης από ένα μικροσκοπικό αυτόριζο αμπελώνα 4 στρεμμάτων με εξαιρετικά μικρή παραγωγή. Το Tignanello αν και νεότερο ηλικιακά ήταν έτοιμο προς κατανάλωση, φρουτώδες, μαλακό, ευκολόπιστο και φινετσάτο. Το ‘4’ είχε βάθος και πολυπλοκότητα. Ένα κρασί για παλαίωση με την ισορροπία να είναι το κυρίαρχο στοιχείο του. Δύο μεγάλα κρασιά που στο ένα σε καθηλώνει (και) η ετικέτα και το άλλο σε καθηλώνει η δύναμη και πυκνότητα του.

Το τέταρτο και τελευταίο ζευγάρι είχε δύο κοινές παραμέτρους. Μια είναι η ποικιλία που ήταν το Malbec και η δεύτερη είναι ο οινοποιός που τα φτιάχνει. Είχαμε την τύχη να είναι παρόν ο Κος Πάνος Ζουμπούλης και να μας εξηγήσει της αρετές της ποικιλίας Malbec αφ’ ενός από την περιοχή της Mendoza στην Αργεντινή  όπου τόσο το υψόμετρο και η γειτνίαση με τις Άλπεις στο Lujan de Cuyo της Bodega Krontiras όσο και ο πειραματικός αμπελώνας στην Νεμέα από την Οινοποιεία Χαρλαύτη με την ετικέτα Malbec Christiana. Σαφέστατα το Αργεντίνικο οινικό τέκνο του κου Ζουμπούλη το Dona Silvina Reserva 2007 Malbec είναι πιο έτοιμο και πιο εντυπωσιακό από το ετεροθαλές αδερφάκι του από την Νεμέα το οποίο άφησε πολλές υποσχέσεις για το μέλλον αφού τα αμπέλια βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο.

Έτσι ολοκληρώθηκε μια διαδραστική γευστική με ελληνικά και αντίστοιχα εισαγόμενα σπουδαία κρασιά που έδειξε την ωριμότητα και το υψηλό επίπεδο έχουν κατακτήσει τα ελληνικά κρασιά και που ολοένα και διεκδικούν καλύτερη θέση στην συνείδηση των ελλήνων και ξένων καταναλωτών.

Cabernet Old World vs New World

Η 1η  έκθεση Μεγάλα Κόκκινα Κρασιά  έπρεπε να κλείσει με κάτι πραγματικά ενδιαφέρον αλλά και εντυπωσιακό που θα ανταποκρίνεται στον επιθετικό προσδιορισμό ‘Μεγάλα’ με μια πιο διεθνή χροιά.

Η κεντρική ιδέα αφορούσε σε γευστική δοκιμή 3 σπουδαίων Cabernet Sauvignon από την περιοχή του Bordeaux και 3 σπουδαία Cabernet Sauvignon της σχολής του Ν. Κόσμου.

Ξεκινήσαμε με full force δοκιμάζοντας την αδάμαστη αγριάδα των τανινών ενός Chateau Montrose 2006 από το St. Estephe.

Συνεχίσαμε με ένα Chateau Pichon Baron Lonqueville του 2010. Μια σπουδαία χρονιά, για πολλούς μαζί με το 2009 οι καλύτερες που έχει δώσει ποτέ η περιοχή από τον απόλυτο εκφραστή της δύναμης του Μπορντώ. Είναι εντυπωσιακό το πόσο κοντά γεωγραφικά βρίσκονται τα δύο πρώτα κρασιά και πόσο πολύ απέχουν σε έκφραση της περιοχής τους.

Την πρώτη τριάδα ήρθε και συμπλήρωσε το Chateau Haut Brion 2004 από την περιοχή Pessac Leognan. Ένα μυθικό κρασί που καταφέρνει πάντα να συγκεντρώνει όλα τα επιμέρους στοιχεία των περιοχών του Medoc όντας μακριά του. Δύναμη, φινέτσα, ισορροπία, βελούδο όλα μαζί εναλλάσσονται και δίνουν ένα γοητευτικό σύνολο.

Αυτονόητη συνέχεια με το ισοδύναμο  Grand Cru Classe της Καλιφόρνια το Opus One 2010 από την Napa Valley. Το όραμα δύο σπουδαίων προσωπικοτήτων του κρασιού του R. Mondavi από την Καλιφόρνια και του Baron Philippe de Rothschild γέννησε το πρώτο cult Καλιφορνέζικο κρασί και επικύρωσε την παρουσία της περιοχής στα οινικά σαλόνια. Η χρονιά του 2010 είναι η καλύτερη του Opus One από δημιουργίας του το 1979 και βρίσκει πλέον και την γευστική ωριμότητα και ισορροπία ενός σπουδαίου κρασιού.

Λίγο νοτιότερα από το οινοποιείο Ridge ένα Cabernet Sauvignon που άλλαξε την δεκαετία του 1970 τον τρόπο που οι Ευρωπαίοι έβλεπαν τα αμερικάνικα Cabernet Sauvignon. H ιστορική ετικέτα Ridge Montebello που συμμετείχε στο Paris Judgment το 1976 και στάθηκε επάξια δίπλα στα Chateau Mouton Rothschild, Chateau Montrose και Chateau Haut Brion επάξια κερδίζοντας τον σεβασμό αλλά το διαβατήριο ενός σπουδαίου κρασιού. Δοκιμάσαμε την χρονιά του 2006.

Όταν σε χαρακτηρίζει  μια ετικέτα όπως το Grange και μια ποικιλία όπως το Shiraz το να παρουσιάζεις ένα Cabernet Sauvignon θα πρέπει να φυσάει. Το Bin 707 Cabernet Sauvignon των Penfolds τοποθετείται ως η αντανάκλαση του Grange. Και μόνο αυτό είναι αρκετό ώστε να δημιουργήσει προσδοκίες. Δοκιμάσαμε το 2009 και ήταν πραγματικά ένα Cabernet Sauvignon με την πυκνότητα και την δύναμη που χαρακτηρίζει τα Shiraz. Η αυστραλιανή απόδοση ενός σπουδαίου Cabernet Sauvignon.

Προσωπικά μου άρεσε πιο πολύ το Opus One 2010 γιατί κατάφερνε να συγκεντρώσει όλα τα στοιχεία των κλασσικών οινοπαραγωγικών περιοχών του Cabernet Sauvignon αλλά έφερνε και τα θετικά στοιχεία της απολαυστικής πυκνότητας του Ν. Κόσμου.

Η συγκεκριμένη  γευσιγνωσία ήταν μια σπουδαία εμπειριά για τους 14 τυχερούς που την απολαύσαμε παρέα  και ανανεώσαμε την συνάντηση μας για τα Μεγάλα Κόκκινα Κρασιά 2015 με κάτι εξίσου ενδιαφέρον και ταυτόχρονα απολαυστικό.

Κλείνοντας θα ήθελα να  ευχαριστήσω το service του ξενοδοχείου Μεγάλη Βρεταννία καθώς και την φιλοξενία τους στο κελλάρι τους .