Επτά θάλασσες στο Κρητικό

Με σύμμαχο ένα μπουκάλι κρύο νερό, ανεβαίνω στο ενετικό κάστρο, που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την παλιά πόλη. Η θέα από το σημείο φανταστική. Το ατελείωτο και ελπιδοφόρο μπλε της θάλασσας με κάνει να πάρω τις βαθιές ανάσες που όλοι μας χρειαζόμαστε. Η απόλυτη ηρεμία της περιοχής αναδεικνύει ακόμη περισσότερο το σημείο.

Έχω ήδη κατέβει και περπατώντας στον παραλιακό δρόμο κινούμαι δυτικά της Φορτέτσας. Η συνεχόμενη παραλία, τα ήρεμα καθαρά νερά και η αίσθηση ότι είμαι στην Κρήτη, μου δίνουν μία απροσδιόριστη διάθεση χαράς.

Έχω ήδη μιλήσει από την προηγούμενη ημέρα με τον Βαγγέλη στο τηλέφωνο και με περιμένει στο Thalassa Boutique Hotel.  Μετά από λίγα λεπτά περπάτημα, περνάω την είσοδο του ξενοδοχείου. Μία προσεγμένη πέτρινη είσοδο με φέρνει μπροστά σε μία μικρή πισίνα, όπου εκείνη την ώρα λειτουργεί το τζακούζι. Η πρώτη μου σκέψη είναι να μπω κατευθείαν. Δεύτερες σκέψεις μου επέβαλλαν να ακολουθήσω το… political correct αντίστοιχων επισκέψεων και κατευθύνθηκα προς την υποδοχή. Ένας ψηλοτάβανος χώρος με πολύ ωραία στοιχεία δημιουργούν μία δροσερή και άνετη σάλα δύο επιπέδων. Εδώ στο πρώτο επίπεδο βρίσκεται η υποδοχή και καναπέδες για χαλάρωση και ξεκούραση των επισκεπτών. Τρία πελώρια φωτιστικά σαν φτερωτές κινούνται ελαφριά ανάλογα με την ένταση του αέρα, δίνοντας στον χώρο μία συνεχή ζωηράδα. Κατεβαίνοντας τα λιγοστά σκαλοπάτια, που κρατάνε την πατίνα της ιστορίας του κτιρίου, φτάνει κανείς στον χώρο όπου σερβίρεται το πρωινό, ενώ τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας, λειτουργεί το γνωστό εστιατόριο «7 θάλασσες». Μικρό αδερφάκι του ομώνυμου εστιατορίου που λειτουργεί στη Ηράκλειο, σερβίρει ολόφρεσκα ψάρια υπό την εποπτεία του σεφ Γιώργου Μιχελάκη. Η πίσω αυλή, είναι πραγματικά συγκλονιστική. Λες και επιπλέει στα ήρεμα νερά φιλοξενεί τραπέζια για το ιδανικό δείπνο. Οι λιγοστές ξύλινες ξαπλώστρες με το παχύ στρώμα στην άκρη της αυλής, μου μπήκαν στο μάτι. Εδώ θα κάνω το μπάνιο μου σήμερα σκέφτηκα και πριν καλά – καλά ολοκληρώσω τη σκέψη μου, εμφανίζεται ο Βαγγέλης. «Καλώς τον! Θα κάνεις πρώτα βουτιά και θα δούμε μετά το ξενοδοχείο;» Τα νερά μπροστά στο ξενοδοχείο είναι ρηχά, καθαρά και η θάλασσα το μεγαλύτερο θερινό διάστημα είναι ήρεμη.

Φροντίδα φροντιστή

Καθόμαστε στην αυλή και μιλάμε για το ξενοδοχείο. Εκείνη είναι η πρώτη μέρα λειτουργίας του και όλοι είναι εκεί για να διευθετήσουν ο,τιδήποτε μπορεί να προκύψει. Ο Βαγγέλης είναι πρακτικό άνθρωπος. Δούλευε πολλά χρόνια ως ιπτάμενος φροντιστής στην Ολυμπιακή και απ` ότι καταλαβαίνω έχουν δει πολλά τα μάτια του. Και ακούσει! Αναπόφευκτά η συζήτηση πήγε στη Μιμή και στον Ανδρέα. Ναι με τη Μιμή δούλευαν συνήθως μαζί και είχε ζήσει από την αρχή το ειδύλλιο που ταλάνισε την πολιτική ζωή της χώρας μας εκεί στα τέλη της δεκαετίας του `80, και επισημοποιήθηκε με μία χειρονομία του τότε πρωθυπουργού προς την αγαπημένη του, να κατέβουν μαζί την σκάλα του αεροσκάφους.  Από την πρώτη στιγμή, καταλαβαίνεις ότι ξέρει να παρέχει φιλοξενία. Γνωρίζει τι πρέπει να πει και τι όχι. Ξέρει τον τρόπο να κάνει την φιλοξενία απόλαυση. Και πολύ σωστά ο ιδιοκτήτης του ξενώνα ο Γιώργος Μιχελάκης του έχει τυφλή εμπιστοσύνη.  Μπερδεύοντας τις ιστορίες με το τώρα, και τα σχετικά με το ξενοδοχείο με τα άλλα, μαθαίνω ότι το συγκεκριμένο κτίριο, χτίστηκε το 1862 και αποτέλεσε εξοχική κατοικία του πασά ενώ πέρασε και αρκετά χρόνια όπου λειτουργούσε ως παρθεναγωγείο, φιλοξενώντας κορίτσια άπορων οικογενειών.

Ως παστοποιείο…

Όπως είπαμε και νωρίτερα, ακουμπάει τη θάλασσα, οπότε για κάποια περίοδο εδώ κατέληγαν τα ολόφρεσκα ψάρια από τους ψαράδες και τα πάστωναν. Σαρδέλες κατά κύριο λόγο.  Ως παστοποιείο λοιπόν, λειτούργησε αρκετά χρόνια και σεβόμενοι αυτό το παρελθόν θα δείτε μέσα στο κτίριο κάποια στοιχεία που δένουν με αυτή του την ιστορία. Σήμερα, σε αυτό το ιστορικό κτίριο, παρέχεται φιλοξενία αντάξια της ιστορίας της πόλης και των ανθρώπων της.

Δωμάτια με θέα

Το  κτίριο, διαθέτει 12 δωμάτια διαφόρων τύπων και κατηγοριών, διακοσμημένα με την ίδια προσοχή και διάθεση φιλοξενίας. Σε κάποια από αυτά θα ανοίξετε το παράθυρο και θα δείτε τη θάλασσα να σας κλείνει το μάτι. Σε κάποια άλλα θα την δείτε από το πλάι, αλλά και πάλι η αίσθηση της θάλασσας είναι διάχυτη σε όλους τους χώρους. Όπως μου είπε και ένας Βρετανός, από τους πρώτους επισκέπτες που συνάντησα στην αυλή, «είναι λες και μένω μέσα στη θάλασσα.»

Τα χρώματα απαλά έρχονται να δέσουν ιδανικά με το μπλε της θάλασσας. Τα έπιπλα εύκαμπτα στο μάτι ενσωματώνονται στο χώρο χωρίς άτακτες και δυνατές γωνίες. Δωμάτια με εσωτερική σκάλα που οδηγεί στο κρεβάτι σε κάνουν να ανασαίνεις. Βλέπεις το χώρο άνετο και κινείσαι με δυναμισμό. Δεν υπάρχει τίποτα που να σε κόβει. Δεν βρίσκεται τίποτα που να σε περιορίζει. Όλα συντείνουν και οδηγούν στη μαγεία της θάλασσας.