Eleven Madison Park updated: To απόλυτο εστιατόριο της Νέας Υόρκης

Έχω επισκεφτεί  πολλές φορές το μυθικό Eleven Madison Park κι έχω δοκιμάσει διαφορετικά μενού αλλά στην τελευταία μου επίσκεψη εντυπωσιάστηκα περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Τα 3 αστέρια Μισελέν, τα 4 αστέρια των New York Times, η θέση του στα 50 καλύτερα εστιατόρια του κόσμου, τα βραβεία James Beard αλλά και το δικό μου δεκάρι ουσιαστικά δείχνουν πόσο υπέροχη εμπειρία είναι να τρως σ’αυτό το εστιατόριο.

Δεν έχει τίποτα το ψεύτικο, το προσποιητό, το θεατρικό. Είναι ένα μεγάλο εστιατόριο που μέσα στην απλότητα του προσφέρει τελειότητα. Έχοντας περάσει διάφορα στάδια με πολλά πιάτα, αυτή τη στιγμή το μενού περιλαμβάνει σύνολο 10 courses από το amuse bouche ως το γλυκό και είναι άψογο. Όλα τα πιάτα έχουν κανονικό φαγητό με αναγνωρίσιμες πρώτες ύλες με εξαιρετικές σως που είναι άψογα τεχνικά χωρίς να φωνάζουν και πολύ γευστικά.

Δεν θα σταθώ στα γνωστά κι αναμενόμενα όπως το φουα γκρά, η πάπια με τη λεβάντα και το μέλι, το λαβράκι, το καβούρι που είναι πολύ πιθανό εδώ να βρείτε την καλύτερη εκδοχή που έχετε δοκιμάσει στη ζωή σας αλλά σε μερικές μικρές λεπτομέρειες που δείχνουν τον τρόπο σκέψης του σεφ και τον έμμεσο τρόπο να εξερευνήσει νέες ιδέες.  Όπως το χαβιάρι που παρουσιάζεται μεσα σε μια μεταλλική συσκευασία και ξεκουράζεται πάνω στα ωραιοτερα αυγά μπένεντικτ με το μπεικον να είναι τριμμενο και πασπαλισμένο χωρις καμμιά λιπαρότητα. Ή την ώρα του γλυκού που η βάση από την ψητή Αλάσκα είναι ένα κεικ με ελαιόλαδο. Ή στο τέλος όταν σαν παιχνίδι σου φερνουν 4 σοκολάτες γάλακτος από διαφορετικά ζώα και προσπαθείς να μαντέψεις το ζώο σε κάθε σοκολάτα.

Όμως η απόλυτη εμπειρία ειναι το honeynut. Φτάνει στο τραπέζι ένα GMO λαχανικό, ένα υβρίδιο κολοκύθας σε μικρό μέγεθος που έχει μεταλλαχθεί για να γίνει πιο έντονη η γευση της, έχει ψηθεί με μέλι στο φούρνο κι έχει μαλακώσει κι είναι σχεδον πουρές. Πάνω της αδειάζουν ένα μειγμα με καβουρντισμένους σπορους, μυρωδικά και βότανα και φτιάχνουν ένα ζεστό άλλειμα για το ψωμί. Το συνοδεύουν με ζεστα αφράτα ψωμάκια και πραγματικά πρέπει να έχεις εξαιρετική αυτοσυγκράτηση-ή να φοράς πολύ στενά ρούχα- για να μη βγάλεις μουγκανητά ηδονής. Θα μπορούσα να γράψω μια ραψωδία γι’αυτό το πιάτο μόνο. Και αναρωτιέσαι πόσο χαμηλά μπορείς να πέσεις που δεν  έχεις τύψεις για τα μεταλλαγμένα. Αλλά όσο βαθιά κι αν έψαξα μεσα μου δεν βρήκα ίχνος ενοχής και στο τέλος χρησιμοποίησα και τις γνωριμιες μου και πήρα μαζί μου ενα βαζο με τη μους κολοκυθας κι ένα βαζο με τους σπόρους και ψωμια για να αναπαραγάγω το αποτέλεσμα με την ησυχία μου στο ξενοδοχείο το επόμενο πρωι.

Δεν θα πω τίποτα άλλο για το υποδειγματικό σέρβις, την συγκλονιστική λίστα κρασιών ή τη γκρανόλα που δίνουν να φας για πρωινό φεύγοντας. Θα πω απλά ότι φεύγοντας από εκεί δεν είσαι ο ίδιος άνθρωπος.

Βαθμός: 10/10