La table de l’ Espadon: Γαστρονομικά πολυτελή παραμύθια στο Ritz του Παρισιού

Το L’ Espadon τα καταφέρνει τέλεια κερδίζοντας δύο αστέρια Μισελέν για το δείπνο του και 1 αστερι για το γεύμα  λίγους μόλις μήνες μετά το άνοιγμα. Σε μια κουζίνα που την εγκαινίασε ο Εσκοφιέ, ο σεφ Nicolas Sale μας καλεί σ’ένα ταξίδι με πρωταγωνιστές τα προϊόντα και ένα σερβις βασιλικό.

Το εστιατόριο έχει σαν στόχο να αναβιώσει τα μεγάλα εστιατόρια του παρελθόντος και η πολυτέλεια είναι ακραία με τα χρυσά επιπλα και τους κρυστάλλινους πολυελαίους να θυμίζουν  περισσότερο το παλάτι των Βερσαλλιών παρά ένα εστιατόριο. Το σέρβις είναι άψογο και αντίθετα με παλιότερα δεν έχει τίποτα το υπεροπτικό αλλά έχει στόχο την ενημέρωση, την εξυπηρέτηση και την άνεση του κάθε καλεσμένου.

Όσο για τα πιάτα, είναι αδιαμφισβήτητα μικρά αριστουργήματα και είναι προφανής η δουλειά και το ταλέντο που χρειάζεται όχι μόνο για τη σύλληψη τους αλλά και για την καθημερινή τους παρουσίαση. Ουσιαστικά κάθε πιατο έχει 3 μέρη όπως για παράδειγμα οι συγκλονιστικές καραβίδες που αποτελούνται από το «δόλωμα» που είναι ενα ζελέ καραβίδας με καραμέλα σκόρδου και ροζ γκρειπφρουτ, την ωμή καραβίδα με χαβιαρι και κρεμα λεμονιού και την ψημένη  που συνοδεύεται με μανιτάρια ενόκι και μια ελαφριά σως με ασιατικά αρώματα λαιμ και καρύδας. Το πιάτο είναι ένα πραγματικό έπος και για 190 ευρώ που στοιχίζει, θα έπρεπε.  Εντυπωσιακό είναι και το κοτόπουλο για δυο από την Bresse που είναι ψημένο με βέρμπενα και συνοδέυεται από ζυμαρικά γεμιστά με μους καραβιδας και μια σαλάτα με το σκούρο κρέας του κοτόπουλου και τραγανή πέτσα μαζί με μια βινεγκρετ από καμπερνέ. Τα γλυκα του σεφ πατισιέ  Φρανσουά Περέ είναι εξαιρετικά ειδικά το μανταρίνι αλλα και το κυδώνι που εμφανιζεται σαν ντιμ σαμ.

Η λιστα κρασιών είναι πλήρης και η όλη εμπειρία τόσο χαλαρή που μπορεί να διαρκέσει 3 με 4 ώρες. Αν το βρισκετε πολύ ακριβό κάντε αυτό που κάνουν οι αληθινοί Παριζιάνοι και πηγαίνετε για Κυριακάτικο μπράντς.  Είναι το καλύτερο στο Παρίσι και η εμπειρία ανεπαναληπτη.

Βγαίνοντας από την προστατευμένη φούσκα του Ριτζ στην πανέμορφη πλατεία Βαντόμ με τους οίκους κοσμημάτων να αστράφτουν τριγύρω όλα μοιάζουν ιδανικά και παραδεισένια. Όποιος μπορεί και το ζει έστω και για λίγο είναι τυχερός και θα πρέπει να το χρησιμοποιεί σαν έμπνευση και αναφορά στα καλύτερα που έχει φτιάξει ο άνθρωπος. Είναι μάθημα ζωής να μαθαίνεις το καλύτερο και να μη ζεις με άγνοια και με άρνηση.