Το δείπνο των Μεγάλων Κόκκινων Κράσιων 2015 "Ελλάδα-Γαλλία Συμμαχία.

Τα Μεγάλα Κόκκινα Κρασιά μπορεί να ξεκίνησαν επιφυλακτικά πριν από ένα χρόνο αν θέλετε και ως ένα προσωπικό στοίχημα των διοργανωτών τους, φέτος όμως υπήρξε μια κοινή ομολογία: ήρθαν για να παραμείνουν! Τα γνωρίσατε, τα δοκιμάσατε, φλερτάρατε μαζί τους και πάνω από όλα μας τιμήσατε ιδιαίτερα με την παρουσία και την υποστήριξή σας.

Μια τέτοιου είδους γιορτή για το ποιοτικό κρασί δεν θα μπορούσε να κορυφωθεί καλύτερα παρά μόνο με ένα σπουδαίο δείπνο. Το εμβληματικό εστιατόριο του King Goerge, το Tudor Hall, άνοιξε τις πόρτες του, το βράδυ της Δευτέρας λίγο μετά τις εννιά για να υποδεχτεί όσους πρόλαβαν εγκαίρως να κρατήσουν μια πολυπόθητη θέση αλλά και τους σημαντικούς καλεσμένους μας. Αστραφτερό, στολισμένο, με το υπέροχο βαρύτιμο τζάκι να σιγοκαίει και ένα πελώριο χριστουγεννιάτικο δέντρο να στέκεται δίπλα του, το Tudor Hall φιλοξένησε για δεύτερη χρονιά το δείπνο των Μεγάλων Κόκκινων Κρασιών όπως μόνο αυτό ξέρει.

Ο εξαιρετικός chef Σωτήρης Ευαγγέλου και η ομάδα του, ήταν οι εγγυητές ενός μενού πέντε πιάτων το οποίο άφησε για ακόμη μια φορά τις καλύτερες εντυπώσεις. Το θέμα του ήταν το "Ελλάδα-Γαλλία Συμμαχία" αφού δίπλα από κάθε δημιουργία του Ευαγγέλου παρουσιάστηκαν δυο ποτήρια Μεγάλων Κόκκινων Κρασιών.    Ένα γαλλικό και ένα ελληνικό, αποδεικνύοντας με αυτό το tasting κάτι το οποίο οι περισσότεροι έχετε έμπρακτως πλέον καταλάβει: με το πέρασμα των χρόνων, το ελληνικό κρασί αναρριχάται όλο και ψηλότερα στον παγκόσμιο αμπελώνα. 

Η αριστοκράτισσα Veuve Cliquot Vintage καλωσόρισε με τον κομψό αφρό της τους καλεσμένους μας για περίπου μισή ώρα. Γνωστοί οινοπαραγωγοί και προσωπικότητες του κρασιού, καινούργιοι φίλοι του FnL Guide αλλά και αγαπημένοι repeaters των εκδηλώσεων που κάνουμε, σήκωσαν τα ποτήρια τους ψηλά και γνωρίστηκαν μεταξύ τους ανταλλάσοντας απόψεις και κουβέντες. Απόλυτη σταρ της βραδιάς ασφαλώς ήταν η κορυφαία οινογράφος Jancis Robinson και ο σύζυγος της Nick Lander, κριτικός εστιατορίων των Financial Times, που μας τίμησαν με την καταλυτική παρουσία τους στην φετινή μας διοργάνωση.

Το μενού ξεκίνησε με ένα φινετσάτο ταρτάρ λαβράκι και μαριναρισμένο σολωμό

για να το διαδεχτεί ένας υπέροχος κόκορας corn fed από την Γαλλία που μας προσέφερε ευγενικά η Meteopolitan Food Culture. Το στήθος του ήταν γεμιστό με τραχανά, cranberries και δαμάσκηνα ενώ το μπούτι του έγινε ένα μελωμένο "coq au vin". Η στιβαρή Ράμνιστα Κυρ-Γιάννη του 2008 μοιραία κοντραρίστηκε με το φινετσάτο Gevrey-Chambertin 2013 του J. Drouhin (Deals) σε μια μάχη που έληξε ισόπαλα μιας και τα δυο μεγάλα ερυθρά, έπιασαν σφυγμό με το πιάτο.

Η αποκάλυψη της βραδιάς κατά την γνώμη μου, ήταν το εκπληκτικό Σατομπριάν του Σωτήρη Ευαγγέλου, επίσης προσφορά της Metropolitan Food Culture, σε κρούστα πιπεριών και μυρωδικών. Εδώ, η Θάλεια Τσιχλάκη, που καθόταν δίπλα μου, παρατήρησε την εξής μαγική αρμονία: το Τέσσερα 2011 του Αϊβαλή ταίριαξε στην γεύση του κρέατος κάνοντας εκρηκτική χημεία με τα πιπέρια και τα μυρωδικά, ενώ το Ch. Dauzac 5eme grand cru classe Margaux του 2011 (Kylix) στην λεπτεπίλεπτη υφή του.

Από ένα δείπνο που φέρει στον τίτλο του την λέξη "Γαλλία", δεν θα μπορούσε να λείπει και το ανάλογο πλατό τυριών. Η Provence μας παραχώρησε τα εξαιρετικά Livarot Petit, Comte 24μηνης ωρίμανσης και Secret du Couvent. Το αγαπημένο Μαυροτράγανο Αργυρού του 2009 ένωσε τις τανικές του δυνάμεις με το Gigondas Valbelle του 2011 (Trinity) και έχω την αίσθηση ότι του υποσχέθηκε μια ρεβάνς σε κάποιο άλλο ρινγκ που τα τυριά θα είναι ελληνικά.

Το φίναλε έγραψε ένα πολύ προσεγμένο επιδόρπιο με την υπογραφή του Ευγένιου Βαρδακαστάνη. Τραγανά φύλλα σοκολάτας γάλακτος με κρέμα αμυγδάλου, εσπεριδοειδή και υπέροχο παγωτό με άνθη πορτοκαλιάς. Μαζί του, η επιδόρπια Μαυροφάφνη του 2000 από την Cavino τράβηξε την αυλαία ενός μοναδικού δείπνου που θα μας μείνει για ακόμη μια φορά, αξέχαστο. 

Τώρα που το σκέφτομαι, θα μπορούσα να γράψω άλλες τόσες λέξεις για την συνέχεια της βραδιάς η οποία τράβηξε σχεδόν μέχρι τις δυο στην βεράντα του εστιατορίου με τον Παρθενώνα στο πιάτο. Κάτι φορές όμως η ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι άνθρωποι που περνάνε τόσο καλά στα event του FnL, δεν είναι εύκολο ούτε να μεταφερθεί, ούτε να αποτυπωθεί έτσι απλά σε ένα κείμενο. 

Οπότε θα μας επιτρέψετε να βάλουμε μια τελεία εδώ και δίπλα της ένα μεγάλο ευχαριστώ για την παρουσία σας στα FnL Events. 

Au revoir!

* Φωτογραφίες Panos Smirniotis