Letter from Nice

19 Ιουλίου 2017
Ντίνος Στεργίδης
Αυτή τη φορά παραχωρώ το edito στον Ντίνο Στεργίδη για να μας μεταφέρει εικόνες και ατμόσφαιρα από τη Ριβιέρα και την Νίκαια, με αφορμή και τον ένα χρόνο από την τρομοκρατική επίθεση που την στιγμάτισε
  • LETTER FROM NICE | Editor's Note

Ήμουν στη Νίκαια στις 14 Ιουλίου, δηλαδή ένα χρόνο μετά τη φριχτή τρομοκρατική επίθεση που στοίχισε τη ζωή σε 86 άτομα και τραυμάτισε άλλους 400. Βρήκα μία πόλη ακόμα σοκαρισμένη, που μιλά για τους 86 «άγγελους» που έφυγαν νωρίς, που δεν έχει ακόμα ξεπεράσει το κακό που τη βρήκε, το κακό που την άλλαξε για πάντα: η περίφημη Promenade des Anglais, ο πεζόδρομος των επτά χιλιομέτρων επάνω στη θάλασσα, στον «Κόλπο των Αγγέλων», όπου έγινε η τρομοκρατική επίθεση (ένας ισλαμιστής οδήγησε για δύο ολόκληρα χιλιόμετρα ένα φορτηγό μέσα στα πλήθη που παρακολουθούσαν τα πυροτεχνήματα της εθνικής εορτής της Γαλλίας πριν τον εξουδετερώσει η αστυνομία), προστατεύεται πλέον με διάφορους τρόπους ενώ είναι διάχυτη και η αίσθηση της αστυνόμευσης.

Η πόλη της Νίκαιας οργάνωσε μία υψηλού επιπέδου τελετή για την επέτειο της τρομοκρατικής επίθεσης, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας, Εμμανουέλ Μακρόν. Σεμνά, αλλά και με επίδειξη ισχύος με τα στρατιωτικά Alphajet να πετούν πάνω από την πόλη, οι κάτοικοι της Νίκαιας προσπάθησαν να ξεπεράσουν το συμβάν και να ξαναβρούν όσο γίνεται την ανεμελιά που σε ένα μεγάλο βαθμό χαρακτηρίζει παραδοσιακά την παραθαλάσσια πόλη. Απ’ όλους τους λόγους που ακούστηκαν στην τελετή μνήμης, ο πιο συγκινητικός ήταν εκείνος μιας μαθήτριας, εξαδέλφης ενός εκ των θυμάτων, γραμμένος από έναν συνομήλικό της (εδώ, στα γαλλικά).

Η ζωή όμως συνεχίζεται. Η Νίκαια, όπως όλη η Ριβιέρα, ήταν γεμάτη τουρίστες: Ρώσους, Αμερικάνους, Σκανδιναβούς, Ασιάτες... Σε αντίθεση με τους πιο ξεκάθαρα τουριστικούς προορισμούς που την περιβάλλουν (Cannes, Cagne-sur-Mer, Juan-les-Pins, Antibes αλλά και Monaco), και οι οποίοι είναι πιο κοντά στο κλισέ της Γαλλικής Ριβιέρας, η Νίκαια είναι πιο «πόλη», με δική της ζωή και πλούσια οικονομία που δεν εξαρτάται απόλυτα από τον τουρισμό. Πρέπει δε να πω πως οι κάτοικοι της Νίκαιας σε πολλά πράγματα μου θύμισαν την Ελλάδα (μεταξύ άλλων τα αυτοκίνητα δεν σταματούν πάντοτε για τους πεζούς!) και ο τρόπος ζωής, αν εξαιρέσεις το πόσο νωρίς τρώνε βραδινό, μοιάζει αρκετά με τον ελληνικό.

Η Νίκαια είναι, νομίζω, ένας εξαιρετικός προορισμός για εμάς τους Έλληνες, γιατί είναι σχετικά κοντά (απευθείας με την Aegean και, με Alitalia, μέσω Ρώμης αλλά με καλύτερα ωράρια και πιο φτηνές πτήσεις,) και συνδυάζει πάρα πολλά προτερήματα: είναι μία πανέμορφη πόλη με πολλά κτίρια υψηλού αρχιτεκτονικού κάλλους και μία παλιά πόλη από τις καλύτερες του είδους, το shopping της είναι εξαιρετικό (ιδιαίτερα τώρα στην περίοδο των εκπτώσεων), η εστίαση είναι άκρως ενδιαφέρουσα και προσιτή με οικίες, μεσογειακές γεύσεις. Επίσης, αν νοικιάσει κάποιος ένα αυτοκίνητο η ενδοχώρα, που ξεκινά σχεδόν αμέσως αφού βγεις από τα περίχωρα της Νίκαιας, είναι πραγματικά εντυπωσιακή με εκατοντάδες μεσαιωνικά χωριά σε απόσταση βολής και άφθονη άγρια φύση για τους λάτρεις του είδους.

Ναι, η παραλία που βρίσκεται μπροστά στην πόλη, κατά μήκος της Promenade des Anglais, δεν είναι για τα δικά μας γούστα αλλά, από την άλλη, το τιρκουάζ χρώμα της θάλασσας είναι καταπληκτικό (και δεν το βλέπεις στην Ελλάδα). Εξάλλου, εύκολα μπορεί κανείς να περάσει την ημέρα του στις αμμουδιές του σούπερ σικ Ζουαν-λε-Πεν, μόλις 32 χιλιόμετρα από τη Νίκαια, με εύκολη πρόσβαση με το τρένο. Σύντομα θα επανέλθουμε με εκτενές ρεπορτάζ!
Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση