Κάθισα και σκέφτηκα λοιπόν μερικές από τις πιο συχνές δικαιολογίες που ακούω στα διάφορα εστιατόρια. Ομολογώ πως πολύ συχνά όχι μόνο τις δέχομαι, αλλά μπαίνω στη διαδικασία να τις χρησιμοποιήσω και εγώ όταν καμιά φορά φίλοι μου διηγούνται εμπειρίες τους. Δεν θα έπρεπε όμως…
Είναι οι πρώτες μέρες …καταλαβαίνετε…
Συλλαμβάνω τον εαυτό μου σχεδόν πάντα «να καταλαβαίνει», να σέβεται το γεγονός ότι ένα εστιατόριο χρειάζεται λίγο χρόνο για να στρώσει, να βρει τα πατήματά του, να αποδώσει βάσει των προδιαγραφών και των στόχων του. Δεν θα έπρεπε όμως. Από τη στιγμή που ένα εστιατόριο αποφασίζει να ανοίξει τότε οφείλει να είναι έτοιμο. Και αν χρειάζεται τους πρώτους πελάτες για προπόνηση υπάρχουν λύσεις: μπορούν τις πρώτες μέρες να προσκαλούν συγγενείς και φίλους ξεκαθαρίζοντάς τους ότι θα αξιοποιηθούν για …προπόνηση, μπορούν να υιοθετήσουν τις πρώτες μέρες έναν διαφορετικό τιμοκατάλογο εξηγώντας στους πελάτες τους ότι με αυτόν τον τρόπο απολογούνται για πιθανά στραβοπατήματα ή μπορούν να σκεφτούν κάτι άλλο. Πάντως δεν πρέπει να βασίζονται στην κατανόηση πελατών που πληρώνουν κανονικά, ούτε και να θεωρούν δεδομένη τη δεύτερη ευκαιρία.
Λείπει ο σεφ, λείπει προσωπικό κ.λπ.
Τα ενδεχόμενα οργανωτικά προβλήματα ενός εστιατορίου δεν αφορούν κανέναν εκτός από τους ίδιους. Και το βέβαιο είναι πως ο σεφ κρίνεται και από το πώς αποδίδει η κουζίνα του στην απουσία του. Αν τώρα συμβεί πράγματι μια έκτακτη κατάσταση τότε η λύση είναι και πάλι μία: το «συγνώμη» να εκφράζεται έμπρακτα στον λογαριασμό.
Μας συγχωρείτε αλλά είναι Σάββατο, ήρθαν όλοι μαζί κ.λπ.
Καταρχήν, είναι προτιμότερο να οργανώνει ένα εστιατόριο τις κρατήσεις του έτσι ώστε να μην έρχονται όλοι μαζί αν δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει. Αν αυτό δεν γίνει με υπαιτιότητα του πελάτη τότε και μόνο τότε θα μπορούσε να ευσταθεί ως δικαιολογία. Όσο για το περίφημο Σάββατο, είναι ώρα πια να συνειδητοποιήσουμε πως καλώς ή κακώς ο περισσότερος κόσμος το Σάββατο κρίνει τα εστιατόρια, οπότε αν ένα εστιατόριο είναι εξαιρετικό τις Δευτέρες και προβληματικό τα Παρασκευοσαββατόβραδα ως προβληματικό θα καταχωρηθεί στην συνείδηση του κόσμου.
Αλλάζουμε τη λίστα των κρασιών και έχουμε ελλείψεις
Η λίστα κρασιών αλλάζει μια δεδομένη στιγμή, πάντως κάθε βράδυ υπάρχει μια λίστα που ισχύει αλλιώς απλά κάποιος δεν κάνει καλά τη δουλειά του. Αφήστε που μου έχει τύχει εστιατόριο –και μάλιστα από τα γνωστά και αγαπημένα μου- που «άλλαζε τη λίστα του» μια ολόκληρη σεζόν!
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση
Να προσθέσουμε και εμείς μερικές (σταθερές αλλά ανόητες) δικαιολογίες: - Ξέρουμε ότι το κάπνσμα απαγορεύεται ... αλλά οι πελάτες ζητούν να καπνίσουν. Επιμένουμε αταλάντευτα στη νομοθετημένη απαγόρευση καπνίσματος και απλά επιλέγουμε όσους σοβαρούς επαγγελματίες την εφαρμόζουν, διαγράφοντας από τις επιλογές μας όσους δεν μας σέβονται. - Ο μανάβης δεν μας έφερε καλές ντομάτες (!), σε ταβέρνα. Επαρχιακού τύπου δικαιολογία, ποτέ ξανά σε όποιον την ψελίσει. Ο σοβαρός επαγγελματίας οργανώνει τον εφοδιασμό του και δεν σερβίρει .. ό,τι του φέρει ο μανάβης. - Οι μπύρες δεν είναι πολύ κρύες (!!) - Προ έτους σε κατάστημα που προτείνει άλλο site σε τουριστικό προορισμό. Κυριολεκτικά ασχολίαστο, το κατάστημα υποβιβάστηκε αυτόματα στην εκτίμησή μου (παρότι το γεύμα δεν ήταν συνολικά κακό). - Έχουμε καλό χύμα κρασί ... Επειδή είμαστε πονημερεμένοι, ζητούμε πάντα δοκιμή, το 90% είναι οξειδωμένο (κοινώς ξύδι) - στους ελάχιστους που εντόπισαν εξαιρετικό κρασί χύμα και το διαθέτουν μη συσκευασμένο (θα αναφέρω επώνυμα τον Ονήσιμο στα Πεζά Ηρακλείου, τον Σοφό στη Νεμέα και τον Βασιλειάδη στην Καλαμάτα που δοκίμασα σπουδαίο χύμα κρασί, αναγνωρίζουμε την επιλογή και τους επιβραβεύουμε). Για τους άλλους ισχύει: Πού πας ρε Καραμήτρο με επιχείρηση εστίασης αν δεν ξέρεις από κρασί;