Γράμμα από τη Θεσσαλονίκη, Νο 2

11 Μαΐου 2016
Πάνος Δεληγιάννης
Μετά από ένα ακόμη ταξιδάκι στην Θεσσαλονίκη και ένα ακόμη πετυχημένο FnL event, καταγράφω σκόρπιες εντυπώσεις και σχόλια από την γαστρονομική σκηνή της πόλης.


Αυτή την φορά είχα την ευκαιρία να συζητήσω με πολλούς φίλους επάνω και να ανταλλάξουμε απόψεις. Σημείωσα πολλές εκκρεμότητες προς δοκιμή στα επόμενα ταξίδια για τα FnL Best Restaurant Awards by Volvo και συνειδητοποίησα ότι –γαστρονομικά- κάτι κινείται επιτέλους και στη Θεσσαλονίκη. Είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω για μια ακόμη φορά το Duck Private Cheffing και όχι μόνο το βρήκα πάλι απολαυστικό (λεπτομέρειες στο επερχόμενο update της κριτικής μου), αλλά χάρηκα που διαπίστωσα ότι εξακολουθεί να γεμίζει ασφυκτικά και να στηρίζεται από τον κόσμο. Επισκέφθηκα επίσης το υπέροχο Ergon Αγορά, όχι μόνο για το event μας εκεί αλλά για να δοκιμάσω την comfort ελληνική κουζίνα του και το βρήκα γευστικά αγνώριστο σε σχέση με την προηγούμενη εικόνα που είχα παλιότερα στην Αθήνα. Και για αυτό έρχεται κριτική με περισσότερες λεπτομέρειες, όπως άλλωστε και για το καινούργιο και ενδιαφέρον Thria που άνοιξε από ένα τμήμα της ομάδας του δημοφιλούς και νόστιμου Σέρμπικο, στην παραλία λίγο πριν το Μέγαρο Μουσικής. Επίσης με ενθουσίασε το ολοκαίνουργιο Ballaro, ένα υπέρκομψο ιταλικό deli-restaurant, στην Παύλου Μελά, με μια μικρή αυλή-ποίημα που άνοιξε μόλις εδώ αλλά και στην Μύκονο. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να το επισκεφθώ, αλλά το σημείωσα για την επόμενη φορά μαζί και με άλλα. Κατά τα άλλα, απόλαυσα για μια ακόμη φορά τα έξοχα κοκτέιλ στο Vogatsikou 3 αλλά και ένα ενδιαφέρον brunch το πρωί της Κυριακής, ενώ στο Spinte εντυπωσιάστηκα από το νέο look αλλά και την απίστευτη συλλογή με ουίσκι.

Πιστεύω πραγματικά ότι πέρα από ότι συζήτηση μπορεί να κάνει κάποιος σχετικά με την οικονομική κρίση ή την δυνατότητα της Θεσσαλονίκης να στηρίξει μια πολύ ενδιαφέρουσα εστιατορική σκηνή, η πενία σε «καλά» εστιατόρια στην πόλη οφείλεται σε δύο παράγοντες: πρώτον την πολύ ισχυρή τοπική παράδοση καλού καθημερινού και προσιτού φαγητού που έχει «κακομάθει» τους Θεσσαλονικείς και δεύτερον στην ανυπαρξία σχετικού τύπου και κριτικών που θα βοηθούσαν στο να αναδείξουν καλές προσπάθειες, να εκπαιδεύσουν, να μιλήσουν για τους σεφ της πόλης κλπ.

ΥΓ Η φωτογραφία είναι από την μαγευτική βεράντα του εξαιρετικού ξενοδοχείου Daios που μας φιλοξένησε, ενώ αυτή την φορά το ταξίδι στην πόλη ήταν μακράν το πιο απολαυστικό χάρη στην απίστευτη άνεση που προσφέρει το Volvo XC 90.

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση