Είναι αστείο βέβαια να το λέω αυτό μια και μένω σε μια πολύ κεντρική περιοχή της Αθήνας που έχω τη δυνατότητα μετά είκοσι λεπτά ποδαρόδρομου να φτάσω στο Σύνταγμα. Όταν όμως πας προς τα εκεί για κάποια δουλειά ή έχεις κανονίσει να συναντηθείς με φίλους σε κάποιο μπαράκι η σε κάποιο εστιατόριο δεν προσέχεις όλα εκείνα που έχουν ανοίξει στην περιοχή και που είναι πραγματικά πολλά και ενδιαφέροντα. Δεν είναι μόνο η πληθώρα που σε εντυπωσιάζει, αλλά και το γεγονός ότι πολλά από αυτά είναι διακοσμημένα με φρέσκο γούστο, προτείνουν μια ιδιαίτερη ιδέα και κάνουν τα πέριξ του Συντάγματος μέχρι το Μοναστηράκι, να αποκτούν έναν πιο Ευρωπαϊκό χαρακτήρα. Μαζί λοιπόν με τους τουρίστες που έχουν κατακλύσει φέτος την περιοχή (πάλι καλά) βρέθηκα και εγώ κάποια πρωινά προς τα εκεί να κόβω βόλτες και να πίνω καφέδες, ανακαλύπτοντας πόσο αλλάζει με τον καιρό -και κόντρα στην κρίση- το κέντρο της Αθήνας.
Στο «Metropolis sandwich» με πήγε η φίλη μου η Νανά που εργάζεται στο κέντρο. Είχαμε ραντεβού για πρωινό καφέ και μόλις την είδα να καταφτάνει έξω από το κατάστημα της Nike στο Σύνταγμα που είχαμε ορίσει το ραντεβού μας, της δήλωσα με τον θεατρικό ακαταμάχητο τρόπo μου: «Πεινάω, δεν έφαγα τοστάκι για πρωινό». Μη σε νοιάζει μου λέει, θα σε πάω σε ένα νέο μαγαζί στη Βουλής. Το «Metropolis» είναι η χαρά του foodie, προσφέρει εξαιρετικά σάντουιτς και η διακόσμηση του θυμίζει Ιταλικό deli–café. Ένας γευστικός θησαυρός βρίσκεται στις προθήκες του. Γραβιέρα με τρούφα, ολόκληρα προσούτο κρέμονται στο δίχτυ τους, ιδιαίτερα Ελληνικά τυριά, homemadeμαριναρισμένος σολομός με σάλτσα από γιαούρτι και ξινόγαλο σε φρέσκο ζυμωτό ψωμί.. Παράδεισος.
Δοκίμασα πριν από δύο μήνες περίπου τα Gelato «Le Greche » σε ένα event των Planb trends και είχα πραγματικά ενθουσιαστεί με τη γεύση και την υφή τους. Βρέθηκα πριν από λίγες μέρες στο υποκατάστημα της Μητροπόλεως το οποίο μου θύμισε original Gelateria στο Μιλάνο και για να είμαι ειλικρινής εντυπωσιάστηκα από την ουρά του κόσμου που περίμενε μπροστά από τα ψυγεία του. Εδώ θα γευτείτε γνήσιο Ιταλικό Gelato που σημαίνει ότι οι συνταγές έχουν βάση το γάλα και στην παρασκευή τους δεν ενσωματώνεται ίχνος αέρα, οι περισσότερες πρώτες ύλες όμως τιμούν την Ελλάδα. Τα πορτοκάλια έρχονται από την Λακωνία, η Ρικότα παράγεται στην Κρήτη, τα λεμόνια μεγαλώνουν στο Άργος, τα σύκα στην Καλαμάτα και οι σταφίδες «στεγνώνουν» στην Κόρινθο.
Αν έχετε υπάρξει θαμώνες του Magaze στην Αιόλου, εκεί στο ύψος της Αγίας Ειρήνης, ξεχάστε αυτό που ξέρατε μια και τη θέση του μετά από αρκετές εβδομάδες ανακαίνισης πήρε το «Telaro». Αν και δεν κατάφερα να μάθω την πηγή της ονοματολογίας του, διαπίστωσα ότι πρόκειται για ένα καλόγουστο αλλά εντελώς διαφορετικού ύφους μαγαζί από εκείνο που είχαμε γνωρίσει πριν από αρκετά χρόνια. Λευκό και αφαιρετικό, έχει κρατήσει κάποια industrialστοιχεία και διαθέτει πρίζες στο πλάι όλων των τραπεζιών για τα laptop των επισκεπτών δίνοντας το στίγμα για το κοινό που απευθύνεται. Διακοσμητικά μοιάζει σαν ένα νεανικό, all daycafé – restaurant κάπου στην κεντρική Ευρώπη. Όπως έμαθα θα υπάρχουν κοκτέιλ με έντονα Ελληνικά στοιχεία (τσίπουρο για παράδειγμα), τα πιάτα του καταλόγου θα έχουν σαν βάση πρώτες ύλες από Έλληνες παραγωγούς αλλά και η κάρτα των κρασιών θα ακολουθεί αυτή την Ελληνικότητα προτρέποντας μάλιστα σε wine tasting. Φυσικά είναι ανοιχτό από νωρίς το πρωί προσφέροντας αρκετές επιλογές για breakfast.
Το «Oven Sesame» άνοιξε πριν από λίγους μήνες στην αρχή της Αιόλου. Ένα όμορφο, λιλιπούτειο street food φαγάδικο που βασίστηκε σε μια έξυπνη ιδέα. Κουλούρια με πολύ σουσάμι και γεύση Θεσσαλονίκης πλασμένα σαν ένα κεφαλάκι που χαμογελάει, το ανάποδο του «μούτρωσα» δηλαδή. Τα γεμίζουν με ότι μπορείς να φανταστείς, από μοτσαρέλα με φρέσκια τομάτα έως φρεσκοψημένο στήθος κοτόπουλου με πράσινη σαλάτα, παρμεζάνα και σπιτική σάλτσα. Αν περάσετε από εκεί αξίζει να δοκιμάσετε, έχει και ωραία γραφιστική επικοινωνία που τέλος πάντων σε προδιαθέτει να κάνεις μια στάση.
Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση