Τα έπιπλα – γλυπτά της Rei Kawakubo

18 Οκτωβρίου 2017
Στέλιος Πενταρβάνης
To 2017, υπήρξε η χρονιά της εκκεντρικής δημιουργού. Πριν καταλαγιάσουν τα αφιερώματα στη δουλειά της, μια σειρά από γλυπτά – έπιπλα παρουσιάζονται στο Παρίσι και μάλιστα σε μια σημαντική γκαλερί με εξειδίκευση στο conceptual design.
  • ΤΑ ΕΠΙΠΛΑ – ΓΛΥΠΤΑ ΤΗΣ REI KAWAKUBO | Θέματα

Από το θέμα του φετινού γκαλά που οργάνωσε η περιβόητη Άννα Γουίντουρ για την Αμερικάνικη Vogue, παράλληλα με την έκθεση: Rei Kawakubo / Commes des Garcons Art of the In-Between, στο The Met, η χρονιά που διανύουμε, όπως δείχνουν τα πράγματα, είναι αφιερωμένη στις iconic δημιουργίες της εκκεντρικής σχεδιάστριας. Δεκαπέντε έπιπλα που φέρουν την υπογραφή της, θα εκτεθούν στην γκαλερί Α1043 στην Rue Montmorency στο Παρίσι. 


Το concept της συλλογής έχει να κάνει με την «επέκταση» των αντικειμένων που διακοσμούν τα καταστήματα του οίκου. Σα να λέμε, η λογική  «shape – over –function» που συναντάμε στις συλλογές των ρούχων της, μεταφρασμένη, σε αντικείμενα για το σπίτι. Η Rei Kawakubo δεν ασχολήθηκε πρόσφατα με το έπιπλο, από το 1983 μέχρι και το 1993, σχεδίασε περισσότερα από σαράντα κομμάτια τα οποία δεν γνώρισαν το φως της δημοσιότητας, μια και δεν τα προώθησε εμπορικά, θεωρώντας τα, ως μέρος των αναζητήσεων της, όσον αφορά στα υλικά, τους συνδυασμούς τους και τελικά  της σχέσης τους με το περιβάλλον. 


Το ίδιο εξάλλου συμβαίνει και με το μεγαλύτερο μέρος των συλλογών της στη μόδα, και, είναι αυτή η αναζήτηση που της έδωσε τον τίτλο «Αrchitect of clothes» από τον δημοσιογράφο Aaron Betsky. Ωστόσο, η Kawakubo, επέλεξε αρκετές φορές συμβατικά υλικά, όπως το μέταλλο και το ξύλο, για να δημιουργήσει τα έπιπλα – γλυπτά που είχε στο μυαλό της, χωρίς φυσικά να την ενδιαφέρει η άνεση στη χρήση τους. Δύο μεταλλικές αλυσίδες για παράδειγμα, δεν μπορούν να υποστηρίξουν την πλάτη του χρήστη που θα αποφασίσει να κάτσει στην καρέκλα, δημιούργημά της.


 Αντίθετα, το αντικείμενο – έπιπλο, αν και δεν διαθέτει την παραμικρή λειτουργική άνεση, είναι σαφώς μια σπουδή, στην γλυπτική του αιώνα που διανύουμε. Τα έπιπλα της iconic σχεδιάστριας, δεν χρησιμοποιούνται, απαραιτήτως. Η κύρια λειτουργία τους, είναι πολύ συγκεκριμένη. Πρέπει να φέρουν το σχέδιο και τα υλικά του σε ένα περιβάλλον, να δημιουργήσουν αντίδραση που θα οδηγήσει σε μια πιο αναλυτική σκέψη. Η τέχνη δεν δίνει απαντήσεις, θέτει ερωτήματα.

Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση