Δέσποινα Κακολύρη, Εν τω μικρό το ευ

06 Μαΐου 2015
Ήρα Σινιγάλια
Με ένα χώρο που επικεντρώνεται στο conceptual και κυρίως ελληνικό κόσμημα τόλμησε μια αλλαγή που κοσμεί την οδό Φρυνίχου στην Πλάκα αλλά και την καθημερινότητά της.


Η Δέσποινα Κακολύρη μιλάει τη γλώσσα της αλλαγής. Σπουδές στην ψυχολογία και το ψυχόδραμα, δουλειά στο συγκεκριμένο αντικείμενο και ξαφνικά ελληνική κρίση. Που πιθανώς βγήκε σε καλό, γιατί στον μικρό αλλά επιμελημένο χώρο της, που κυριαρχούν το μπλε, το λευκό με βάση ένα κεντητό παλιό δάπεδο, ερευνά και παρουσιάζει προτάσεις του σύγχρονου ελληνικού κοσμήματος. Αυτό το τονίζει στην ερώτηση πώς επιλέγει σχεδιαστές. Πράγματι, στο 18Φrynihou, που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν»,υπάρχει καλλιτεχνική ανησυχία και δημιουργική ευαισθησία. Κι αυτή είναι μια καλή απάντηση στο γρίφο που έχει μπει στη ζωή μας εδώ και πέντε χρόνια και που ονομάζεται κρίση. Η τάση των μικρών, φιλοσοφημένων μαγαζιών που προωθούν το ελληνικό design, είτε κόσμημα είτε αντικείμενο, ξεδιπλώνει τις ιδέες της και το 18Φrynihou με την παρουσία της Δέσποινας Κακολύρη είναι ένας ιδανικός πρεσβευτής.

-18Φrynihou: ποιο είναι το σκεπτικό αυτού του conceptual μαγαζιού στο κέντρο της Αθήνας;

Το σκεπτικό φοβάμαι πως ήταν πολύ απλοϊκό, η δημιουργία ενός χώρου στον οποίο θα μου άρεσε να ψωνίζω οι φίλοι μου και εγώ.

-Πώς πήρες την απόφαση να ασχοληθείς με την προώθηση του design κοσμήματος και όχι με κάτι άλλο;

Νομίζω η απόφαση πάρθηκε από έναν συνδυασμό της γυναικείας μου φιλαρέσκειας σε συνδυασμό με το συγκεκριμένο χώρο και την περιοχή.

-Με ποια κριτήρια επιλέγεις τους σχεδιαστές και τις δημιουργίες τους; Υπάρχει κάποια θεματική;

Με τον πολύπλοκο και άκρως επαγγελματικό τρόπο «μ` αρέσει-δεν μ` αρέσει!» (γέλια). Σε ένα δεύτερο επίπεδο σημαντικό ρόλο έπαιξε η εθνικότητα - επιλέγω μόνο Έλληνες σχεδιαστές. Επίσης δίνω ιδιαίτερη σημασία στα υλικά, καθώς και στην ποικιλία των υλικών και τεχνικών (ασήμι, μετάξι, βινύλιο, δέρμα, κεραμικό, καθώς και 3d printed κοσμήματα). Επιπλέον, συνειδητοποιώ ότι πολύ σημαντικό στοιχείο για μένα είναι η καλλιτεχνική ταυτότητα, το στίγμα του δημιουργού. Θέλω οι συλλογές που επιλέγω να είναι άρτιες και ολοκληρωμένες και όχι τυχαία, σκόρπια ωραία κομμάτια.


-Βλέπεις μέσα από την εμπειρία που έχεις προς το παρόν αποκομίσει να δημιουργείται μια φρέσκια τάση στο χώρο του κοσμήματος;

Νομίζω πως ναι, το κόσμημα έχει πια εξελιχθεί σε έργο τέχνης και δεν είναι πια απλά ένα αξεσουάρ που θα εξυπηρετήσει μια εμφάνιση, μια δεδομένη στιγμή.

-Πώς επιλέγουν οι ξένοι και πώς οι Έλληνες;

Η αλήθεια είναι πως δεν έχω προσέξει σημαντικές διαφορές: και οι δύο επιλέγουν με βάση την προσωπικότητα και την αισθητική τους. Ο ξένος ίσως επειδή βρίσκεται σε κλίμα διακοπών, μπορεί να είναι λίγο πιο ανοιχτός σε πιο «ιδιαίτερες» δημιουργίες.

-Πώς βλέπεις πλέον το ελληνικό σουβενίρ, δεδομένου ότι υπάρχει μια πληθώρα προσπαθειών από νέους έλληνες σχεδιαστές;

Με τεράστια ανακούφιση! Υπάρχει πολύ ταλέντο και έμπνευση, για να μην πάρει το σουβενίρ το μερίδιο που του αξίζει.

-Αλλάζω επαγγελματικό αντικείμενο: σε βοήθησε η προηγούμενή σου δουλειά και σε τι;

Οι σπουδές μου στην ψυχολογία και το ψυχόδραμα σίγουρα βοήθησαν στο κομμάτι της επαφής και της επικοινωνίας μου με τον κόσμο.

-Τι σημαίνει για σένα η λέξη κρίση;

Κίνηση, δράση, να είσαι ευέλικτος και δημιουργικός. Είναι πολύ σημαντικό να μην επιτρέπεις οι αλλαγές να σε ακινητοποιούν, τουλάχιστον όχι για πολύ. Να προχωράς και να εξελίσσεσαι.

-Τι θα άλλαζες στη γειτονιά που βρίσκεται το 18Φrynihou;

Η Φρυνίχου είναι ένας υπέροχος δρόμος  ο οποίος αλλάζει όψη ανάλογα με την εποχή και την ώρα της ημέρας. Το θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» της προσδίδει ακόμα μεγαλύτερη γοητεία. Το νιώθω λοιπόν σχεδόν υβριστικό να πω πως θα άλλαζα κάτι.

-Ποιοι πελάτες σε εκνευρίζουν και ποιοι σε ευχαριστούν;

Δεν έχω συναντήσει , ευτυχώς ακόμα, πελάτες που να με έχουν εκνευρίσει. Με ευχαριστεί και μου γλυκαίνει την καρδιά ένα ζεστό χαμόγελο, μια γλυκιά καλημέρα, ένα θετικό σχόλιο για τις επιλογές κοσμημάτων που έχω κάνει!

-Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που άκουσες τελευταία;

«Η καλή κουβέντα και η ενθάρρυνση με κάνουν να θέλω να γίνω καλύτερη και να πηγαίνω παρακάτω. Οι “συμβουλές” για όλα αυτά που δεν κάνω καλά με εγκλωβίζουν σε όλα αυτά που δεν κάνω καλά».Tα λόγια αυτά προέρχονται από την κόρη μου,από την οποία τα τελευταία 13 χρόνια ακούω τα πιο ενδιαφέροντα και αληθινά πράγματα.

-Και τέλος, ποια σημαντική προσωπικότητα της ιστορίας, της τέχνης, των γραμμάτων θα καλούσες για τραπέζι και γιατί;

Τον Νίκο Καραθάνο, που με έκανε να γοητευτώ ξανά από τη μαγεία του θεάτρου.


Σχόλια Χρηστών

Συνδεθείτε ή Εγγραφείτε για να συμμετάσχετε στη συζήτηση